หน้าลิฟต์
“รอด้วยค่ะ” เสียงใสเอ่ยขึ้นในระหว่างที่ประตูลิฟต์กำลังปิดลง จนมีคนกดชะงักประตูเอาไว้
“ขอบคุณค่ะ” ริสาหันไปขอบคุณชายหนุ่มซึ่งไม่ใช่ใครนอกจากคิวที่อยู่ในลิฟต์ เธอส่งยิ้มให้กับเขาเล็กน้อย
“ไม่เป็นไรครับ” คิวตอบกลับมาพร้อมกับส่งยิ้มให้กับเธอเช่นกัน
ติ้ง! เสียงลิฟต์ดังขึ้น
ก่อนทั้งคู่เดินออกมาจากลิฟต์พร้อมกัน
“ริสา” เสียงคิวเอ่ยเรียกเด็กสาวเอาไว้ก่อนในระหว่างที่เธอกำลังเดินแยกออกไปอีกทาง
“คะ..” ริสาหันกลับมาก่อนจะจ้องมองชายหนุ่ม
“ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม?” คิวเอ่ยถามขึ้น
“เอ่อ..ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ สาเกรงใจ” ริสาเอ่ยออกไปอย่างบอกไม่ถูก เธอรู้สึกเขินอายเวลาที่คิวนั้นจับจ้องมองเธอ
“ให้พี่ไปเป็นเพื่อนเถอะ อย่างน้อยให้พี่ช่วยถือของก็ได้ ตัวเล็กแค่เนี่ย..ถือคนเดียวไม่ไหวหรอก” คิวเอ่ยออกไป ยกมือขึ้นลูบหัวทุยเล็กน้อยอย่างเอ็นดู
ตึก- ตัก- ตึก- ตัก-
“เอ่อ..งั้นแล้วแต่พี่คิวเลยค่ะ” ริสาใบ
