Who's The REAL Murderer? ( A Murder Case ) COMPLETED

Chapter 15: Telling The Truth?/ SPG slight

****

Nang gabing din iyon ay nagtungo ako sa bahay ni Boss Schneizel matapos kong ihatid sa bahay ko ang pagkain na binili ko.

Nasa harap ako ng gate at kanina pa ako pabalik balik. Akmang pipindutin ko na ang doorbell nang aatras na naman ako.

Natatakot ako na baka patibong niya sa'kin ito. Alam ko galit siya kapag nalaman na niya ang totoo kung sino ako at anong pakay ko bakit ako pumasok sa kumpanya.

Matapos ko pabagsakin ang kumpanya nila noon. Napa lunok ako ng makita ko maraming tao sa loob hindi naman baba sa sampu.

Hanggang may lumabas na babae mula sa pinto at mukhang isang babaeng guard.

Tinuro ang gawi ko kaya agad akong napa atras at dali dali kong kinuha ang susi ng sasakyan ko ng tawagin ako nito.

"Eunice? Hija? Nakilala ka ng guard anong ginagawa mo dito?" tanong ni Mrs Schneizel.

Kinagat ko ang ibabang labi ko at inalis ang hood ko. Humarap ako at yumuko upang mag bigay ng galang.

"Ma-magandang gabi ho. Gusto ko lang po sana maka usap si Sir Lynch?" nauutal kong tanong dito.

Ngumiti ito at sinenyasan nito ang guard na buksan ang gate. Nang gawin ito nito agad akong hinila nila papasok. "Panigurado magiging masaya ang anak ko kapag nakita ka. Tara! Nasa loob siya." aya nito

"Mrs Schneizel. Pwede ba dito ko na lang siya makausap?" tanong ko

Pero hindi to sumagot hanggang maka pasok kami. Wala pa silang bisita andito lang pala sila Miss Sophie at magulang nito.

"Son, nandito si Eunice baba kana bilis!" sigaw ni Mrs Schneizel.

"What are you doing here ha?!" sigaw ni Sophie.

Tiningnan ko ito ng malamig. "Hindi ikaw ang pinunta ko dito." malamig kong sagot.

Sasagot pa sana ito ng nakarinig kami ng yabag ng sapatos. Nang lumingon ako nakita ko ang boss ko na napaka dilim ng mukha

"Bakit ka nandito? Para saan?" tanong nito.

Nakita ko ang hawak nito ang mukha ko ang nandon. At ang logo University kung saan ako nag aral ng pagiging abugado.

"Mukhang alam mo na rin kung sino ako," wika ko.

Binalik ko ang pagiging walang emosyon ko. "Isang abugado? Oo alam ko para saan at nandito ka? Tungkol sa kapatid mong malandi?" tanong ni Sophie.

Tiningnan ko ito ng malamig bago mag salita. "Malandi? Gusto mo isa isahin ko ang laman ng autopsy ng kapatid ko? She's still virgin ng pumanaw ito, walang makita ng semilya ng lalaki sa kanyang ari. Ibig sabihin walang nangyari pang gagalaw. Ikaw naka ilan ka na ba?" pang iinsulto ko dito.

Nakita kong napa iyak ito sa sinagot ko. Nakita ko ang gulat sa mukha nilang lahat. "Alam mo ba ang kaso sa inang pinatay ang sariling anak? Habang buhay na pag kaka kulong walang tyansa para lumaya o maka pag piyensa man lang? " tanong ko dito.

"She's the real Iron Heart of the Court. The Heartless one.." bulong ng ina nito.

"Hindi ako pumunta dito bilang Attorney, pumunta ako dito para diretsong tanungin ang anak niyo na kung may alam siya sa pagkamatay ng kapatid ko sa sarili niyong kumpanya?" tanong ko.

"Diba may right ako para manahimik?" tanong nito.

Yun pala ang labanan sige pag bibigyan. "Oo meron naman pero hindi kasi ako police para sabihin sa inyo. Ang Miranda Rights na ginagamit nito para manatiling tahimik ay hindi uubra. Una dahil hindi naman ako pumunta dito bilang lawyer o may kasama man lang na police. Hindi niyo rin pwede basta basta pwede gamitin against me ang Miranda Rights na 'You can keep silence all your say it will use against you.' " sarkastiko kong sagot.

"Now. Isang tanong, isang sagot may kinalaman ka ba o wala?" tanong ko dito.

Nakita ko ang pag kuyom ng kamao nito. "You didn't say sorry para sa pag iwan sa'kin? Pag sisinungaling at sa lahat?" tanong nito at tiningnan ako ng masama.

"Why would i? Matino akong ang resign Mr Schneizel. At wala akong kontratang sinira dahil lang sa umalis ako. Dahil wala naman akong pinirmahan." sagot ko.

Napa awang ang bibig nito kahit ang magulang nito ay ganun din. "Ang tanong ko ang sagutin mo!" pagtaas ko ng boses.

"How dare you raise your voice inside my friend's house?! Abugado ka pa naman! They will sue you!" Sigaw ng ina ni Sophie.

Tiningnan ko ito ng blanko. "Then I will face all of you in court! Be my guest!" Ngisi kong sagot.

"You little w*tch!" Sigaw na naman nito sa'kin.

"Tita Grace please sue her!" Pagmamakaawa ni miss Sophie.

"Nakakaawa ka. Bakit? Dahil lagi kang naka depende sa magulang mo. You're not 5 years old anymore. Please grow up!" Pang iinsulto ko dito.

Magsasalita pa sana nito ng mag salita na ang taong pakay ko.

"Wala akong alam sa nangyari. Nung panahon na yun nasa ibang bansa ako for conference. Nung nalaman ko ang nangyari mabilis akong umuwi ng panahon na yun. Nakokonsensya ako dahil hindi ako nag salita para protektahan ang kumpanya at ang pangalan." sagot nito habang naka yuko.

Hawak ko ang voice recorder ng pag amin nito. "Matapos yun akala ko magiging maayos na pero mali ako. Nakaka takot mag hire ng secretary dahil---" i cut him

"Sino ang palagay mo na maaring gumawa nito sa kapatid?" tanong ko dito.

Umiling ito at nag salita. "Wala akong alam. Pero tutulong ako." sabi nito at tumingin sa'kin.

"Tapos na ako." wika ko at tumalikod na ako at nag lakad. Nang hawakan ako nito sa braso ko at iharap sa kanya

"Please, bumalik kana sa kumpanya. Tutulong ako kahit ano basta sabihin mo lang sa'kin.." wika nito. Halata sa boses nito ang pag susumamo.

Nag salubong ang kilay ko at tiningnan ito. "Hibang ka ba? Wala akong oras sa'yo Mr Schneizel, mas mahalaga sa'kin ang kapatid kesa sa'yo!" angil ko dito at tumalikod na ulit.

"Son let her leave..." tawag ni Mr Schneizel. Muli akong humarap at niyukan sila bilang pag galang

Nang makalabas ako at maka sakay ng sasakyan. Agad kong pinaandar ito paalis sa lugar na yun.

Mabilis kong tinungo ang apartment namin at naabutan ko ang dalawang babae doon na kumakain na. "Oh saan ka galing?" tanong ni Kyline sa'kin.

Naupo muna ako at kumuha ng kanin. May plato na kasi akong kaharap pero naka taob lang. "Sa bahay ng Schneizel." sagot ko.

Halos sabay silang napa buga ng kanin sa sagot ko. "What?! Anong ginawa mo sa lugar na yun?!" tanong ni Julie.

"Tinanong ko siya about sa kapatid ko. Pero bago yan kumain na muna tayo, nagugutom na ako kasi." reklamo ko.

Napa ikot naman mata ng dalawa na kina tawa ko naman din.

****

"Walang hiya talaga ang hirap na nga hanapin ang salarin tapos ganito pa?" pang gugulo ni Kyline sa sarili nitong buhok.

"May plano ako," wika ko nakita ko silang napalingon sa'kin.

"Ano naman?" tanong nila.

Pinaliwanag ko agad ang plano at gusto kong mangyari sa kanila.

"Masyadong risky ang gusto mo? Ipain ang sarili sa kalaban? Talaga ba?" tanong ni Julie sa'kin.

"Kung tama ako ng kalkula? May galit ang taong gumagawa nito sa'kin at kina Mr Schneizel at sa lahat ng idadamay ng salarin na yun." wika ko. Ang dalawang kamay ko ay pawang nasa dibdib ko habang seryoso silang kinakausap.

"Meaning?" tanong ni Kyline sa'kin.

"Palalabasin ko siya gamit si Mr Schneizel. Sigurado ako galit siya sa mga babae ni Mr Schneizel. Doon ko malalaman kung sino siya." wika ko at kahit natatakot ako para sa sarili ko.

Kailangan ko lakasan ang loob ko para sa gusto kong hustisya kahit buhay ko pa ang maging kapalit.

Para sa magulang at kapatid ko. Kahit pa sa mga naging biktima ng taong ito.

"Babalik ka bilang secretary at lalapit sa amo mo mismo? Paano kung sabihin niya ang puri mo na ang kukunin niya?" tanong ni Kyline.

"Kaya mo isuko?" tanong nito.

"Kung kailangan? Oo.." pakiramdam ko may bumara sa lalamunan ko ng sumagot ako.

Napa iling si Julie, "Hindi kami papayag. No, may paraan pa para palabasin natin siya sa paraan natin hindi sa paraang naiisip mo. Tandaan mo ang kapatid mo naghihintay sa hustisya. Kapag nawala ka paano na?" pangongonsensya ni Julie sa akin.

Napa lunok naman ako. Biglang pumalakpak si Kyline. "Tama siya Julie gagamit tayo ng babae laban sa k*ller. Makipag kita ka sa boss mo at sabihin mo ang plano sa kanya. Yang plano na yan, kukuha tayo ng babae na pwede natin gamiti----"

Sumabat ako bigla. "No kapag nag kamali tayo at hindi natin nakal-kula ang mga mangyayari, panigurado ako may buhay na mawawala. Hindi na ako papayag, kakausapin ko sila." sabi ko.

Matapos ang usapan na buo na ang desisyon ko para kausapin ang tatlong lalaki. Pumasok ako sa kwarto ko at nahiga na sa kama ko.

Pumikit ako natulog na.

****

Kinaumagahan ang tungo ako sa salon upang pagupitan ang buhok ko hanggang balikat at hayaan itong paalon alon.

"Sayang naman miss ang ganda ng buhok mo tapos puputulin lang? Sigurado ka?" tanong ng bakla sa'kin.

Ngumiti naman ako at nag bigay ng isang tango. "Nakaka pang hinayang! Hanggang saan nga ulit?" tanong ni sa'kin.

Tinuro ko na hangang balikat ko lang. Tumango ito at agad na pinutulan ang buhok ko, pumikit muna ako dahil inaantok ako sa gaan ng kamay nito.

Maka lipas ang halos 20 minutes narinig ko itong nag salita. " Tapos na po ma'am." bulong nito kaya umupo na ako ng maayos at nakita ko ang sarili ko sa salamin.

Ngumiti ako at naka isip ako mag tanong. "Bagay ba sa'kin na may bangs na ganito?" tinuro ko kung hanggang saan.

Sa ibabaw ng eyelids ko. "Opo ma'am gusto niyo po?" tanong nito habang naka ngiti sa'kin.

Mabilis akong tumango habang naka ngiti. "Sige po ma'am pikit lang ho kayo okay?" utos nito.

Tumango ako at pumikit narinig ko na lang ang tunog ng gunting hanggang matapos ito. "Done na ma'am!" naka ngiti nitong wika.

Nang idilat ko ang mata ko. Napa ngiti ako lalo na bumagay sa'kin ang gupit ko.

Mabilis akong nag bayad sa cashier nila at binigyan ko ng malaking tip yung bakla. Nag paalam naman ako na agad at sumakay ako sa kotse ko.

Nag tungo ako sa kumpanya ni Mr Schneizel. Dahil may gusto akong sabihin, pag dating ko agad akong pinapasok ng guard

Nginitian ko ito at agad akong lumapit sa Information Desk. "Kay Mr Schneizel, Lynch Devon sana?" pagka usap ko sa babae.

"Nasa office niya po ma'am sila po ay sila?" tanong nito.

"Attorney. Eunice Elizalde." sagot ko. Nakita ko ang gulat nila sa mukha ng ipakita ko ang ID ko ng maniwala.

Matapos agad akong tinuro nito sa elevator kahit alam ko naman kung saan ito. Mukhang hindi naman din ako nakilala ng mga tao dito.

Pag tigil ng elevator sa 16th floor lumabas na ako at taas noong nag lakad patungo sa Opisina ng dati kong boss.

"Ikaw ba yan Attorney Eunice?" tanong ng isang babae.

Ngumiti ako at tumango. Nag lakad na ako ulit hanggang nakita ko si Val na nakikipag halikan sa isang babae. Ramdam ko ang mainet na tingin ng kung sino sa pares na ito.

Now alam ko na nandito sa loob ang may sala. " Mr. Thompson?" tawag ko kay Val

Agad itong tumigil at lumingon sa gawi ko ang babae naman ay halatang bitin dahil handa na ito sa ipapasok sa kanya.

Kung na saan sila? Nasa cubicle ng opisina sa taas at tila walang pakialam ang mga tao dito na nangyayari.

"Eu-Eunice?!" nanlalaki ang mata nito at mabilis lumapit sa'kin.

"Attorney. Eunice Elizalde---- no thanks!" binawi ko ang kamay ko na akmang aabutin niya upang makipag kamay. Why? Sabihin na lang natin na nakakadiri.

"Si Lynch ba? Nasa loob, halika!" nag mamadali nitong tanong. Inayos nito ang pantalon nito, imbes na hintayin ko siya.

Pumasok na lang ako at naabutan kong naka patong ang isang babae kay Lynch at ganun din ang isang babae kay Trevor. Bored akong tumayo habang pinapanood silang gumagawa ng milagro.

"Oh yes~ Sir Trevor... " ung*l ng babae na walang humpay sa pag taas baba sa pagka lalaki nito.

Ganun din ang babae sa ibabaw ni Mr Schneizel. Wala akong narinig kundi malalakas na ung*l nila hanggang maka pasok na rin si Val.

"Kung kukuhaan ko ba kayo ng video kikita ba ako ng malaki?" tanong ko na kina balikwas ng dalawa.

Nakita ko ang gulat sa mukha nila dali dali nilang tinulak ang babae. Ngayon alam ko na kung sino ang mga ito.

Si Aira at Abigail, tiningnan ko lang ang mga ito at mabilis silang umalis.

For sure walang naka pag withdraw sa kanila dahil sa pag dating ko at pag sasalita ko. Napa iling na lang ako at nag salita. "Sa lahat ng taong may problema na kinakaharap kayo ang may oras pang makipag s*x. Anyway hindi naman yan ang pinunta ko." malamig kong wika

Lumapit ako nakita ko pa ang gamit na c*ndom sa sahig na kina iling ko mga b*boy!

"Kung ano man yung nakita mo mag papali----"

"I don't need your explanation. And you don't need to do that, take this mamaya pumunta kayo sa address na yan may sasabihin ako." mahaba kong wika at mabalis akong tumalikod.

Ngunit mabilis humarang sa'kin si Mr Schneizel kaya napa atras ako dahil ang tapang ng pabango ng babae o kanya. Napa takip ako sa ilong ko at nag salita. "Pwede? Lumayo ka? Ang baho mo!" reklamo ko

Narinig kong tumawa ang kaibigan nito. "Please mag usap tayo. Promise mag babago ako basta hayaan mo lang ako na ipakita sa'yo yun. Mababaliw na ako dito please, yung kanina? Wala lang yun!" sabi nito.

Nag salubong na ang kilay ko sa pinag sasabi nito. "Pinag sasabi mo? Hindi ako pumunta dito para makipag mabutihan sayo!" sigaw ko dito.

"I know, but listen wala akong kinalaman sa nangyari sa kapatid mo. Oo naging mag close kami dahil para ko na siyang kapatid pero kahit isang beses hindi ko siya pinag nasaan. Bata pa yun ayoko naman makasuhan!" paliwanag nito.

Huminga ako ng malalim at muli itong nilagpasan. "Mag kita tayo sa address na yan doon ako mag sasalita pumunta kayo! Aasahan ko kayo," nag mamadali kong wika .

"6 pm don't be late. I hate it!" huling sabi ko at lumabas na ako ng opisina.

Ramdam ko ang pag sunod ng mga mata sa'kin alam ko meron nakabantay sa'kin. Sigurado ako, sa oras na may nangyari sa'kin alam ko na galing dito ang taong yun.