ถ้าเป็นคนอื่นเขาคงคล้องแขนควงคู่เดินออกงาน แต่นี่อะไรให้ฉันเดินตามหลังจ้ำจ้ำจ้ำ ก้าวขาทีก็ย๊าวยาวใครมันจะไปเดินตามทัน ชุดราตรีก็ยาวบวกกับรองเท้าส้งสูงมันก็เดินไม่ค่อยจะถนัด บอสนะบอสหลอกให้ฉันมาถึงที่นี่แต่กลับไม่ดูแลกัน ให้มันได้ย่างนี้สิ
บอสและฉันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าลิฟท์ ฉันเลยมีโอกาสได้พักหายใจสักแปป ถ้าฉันได้ใส่ผ้าใบนะฉันจะเตะก้านคอบอสให้เคล็ดไปเลย เอาเข้าเฝือกสักเดือนสองเดือน
"บอสเคยชมคนอื่นบ้างไหมคะ" สบโอกาสเลยอยากลองถามดู เห็นมีแต่ด่าๆๆ
"เคย" อ่าว ฉันคือข้อยกเว้นงั้นสิ
"แล้วทำไมไม่ชมวายบ้างหล่ะคะ" บอสถอนหายใจเบาๆก่อนจะหันมามองฉันแล้วไล่สายตาตั้งแต่หัวจรดเท้า
"....." มองเสร็จก็หันหน้ากลับไปที่ลิฟท์ ประตูลิฟท์ก็เปิดออกพอดี บอสจึงก้าวเข้าไปในตัวลิฟท์ ส่วนฉันยืนงงอยู่ที่หน้าลิฟท์ ตกลงสวยหรือไม่สวยเล่าทำไมไม่พูด มอแบบนี้ใครจะเดาออก
"เข้ามาสิ ยืนเอ๋อทำไม" พูดดีไม่เป็นเลยงั้นสิ ยังจ
