"บอสปล่อยวายก่อน วายเดินเองได้" เมื่อกี้ที่บอกว่าบอสจูงมือฉัน ฉันพูดผิด ถ้าจะพูดให้ถูกต้องก็คือบอสลากฉันต่างหาก เพราะไม่ทันได้ตั้งตัวในจังหว่ะที่บอสลากฉันมันทำให้ตัวฉันเดินเซไปมาล็กน้อย ชุดราตรีที่ใส่ก็ยาว รองเท้าก็ส้นสูงปี๊ด มันเลยเดินเก้ๆกังๆบวกกับบอสที่กำลังจะลากฉันเดินไปไหนก็ไม่รู้
เมื่อเห็นแสงสว่างตรงทางเดินมากขึ้น ถึงได้ร้องอ้อเพราะบอสลากฉันออกมาด้านนอก
ฉันจะสะบัดข้อมือแรงๆเพื่อให้หลุดจากการถูกกระชากลากฉุดด้วยมือของบอส
เมื่อข้อมือฉันได้เป็นอิสระ ฝีเท้าบอสก็หยุดชะงักแล้วค่ยๆเอี้ยวตัวหันมามองฉันด้วยสายตาอำมหิต นี่เขาโกรธอะไร โกรธที่ฉันยืนคุยกับเพื่อนเนี่ยนะ สงสัยจะเสียสติ ดูเข้าสิมองอย่างกับจะฉีกเนื้อฉันเป็นชิ้นๆ
"บอสโมโหอะไรวาย ไหนบอกทีสิคะ" ฉันพูดพร้อมกับจับข้อมือที่เกิดรอยแดงเพราะการกระทำของบอสที่ฉุดลากฉันออกมา
"เจ็บ?" บอสเอ่ยเสียงเข้มแต่ตามองมาที่ข้อมือของฉัน
"ก็เจ็บค่ะ ไม่
