วิลแฮม nc ++

แฟน

ครืดๆๆๆๆๆโทรศัพท์ของเบลินดาดังในห้องนอนของเธอ สายที่ห้าสิบก็ว่าได้ส่วนคนที่โทรหาคือหนึ่ง เขาเดินวนไปวนมาในห้องทำงาน จนต้องเดินกลับมานั่งบนเก้าอี้ทำงานอีกรอบ เขาคิดถึงเบลินดาอยากคุยด้วยอยากชวนไปทานข้าว หลังจากที่ไม่ได้เจอกับสามวันแล้ว

" ไปไหนนะ เบลิน ?" หนึ่งบ่นพึมพำคนเดียว เขาไม่มีอารมณ์ทำงานเลย เพราะเมื่อวานซืนเขาโทรไปหาเธอก็เป็นผู้ชายที่รับสายแทน แถมยังพูดเหมือนกำลังทำอะไรกันอยู่เลย มือหนาจับปากกาจดที่เอกสารแต่ในใจกับคิดเรื่องของเบลินดาไม่หยุดเลย เขากดลงมองดูหน้าจ่อโทรศัพท์ที่เป็นรูปถ่ายของเขาและเบลินดา ที่นั่งห่างกันพอควร รอยยิ้มของเบลินดาช่างสวนงามน่าหลงใหล

ก๊อกๆๆ เสียงเคาะประตูหน้าทำงานดังขึ้น หนึ่งเงยหน้าจากเอกสารขึ้นไปมองทันที เขายิ้มหวานส่งให้คนที่เดินเข้ามาทันที

" ดาวคิดถึงคุณหนึ่งจังเลยค่ะ " ชมดาวเดินเข้ามาหาหนึ่งพร้อมรอยยิ้มหวาน ชมดาวได้รับการติดต่อไปให้มาถ่ายแบบให้กับบริษัทของเขา แถมทั้งสองคนเคยมีสัมพันธ์ลับๆ โดยไม่มีใครรู้เลย ชมดาวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงกันข้ามโต๊ะทำงานของหนึ่ง เธอยิ้มหวานให้พร้อมส่งสายตาสื่อความหมาย หนึ่งก้มหน้าลงมองเอกสาร

" ทางเราได้ติดต่อคุณมาถ่ายแบบโฆษณาให้บริษัทของผม และคุณได้วางเรทค่าตัวไว้สูงจังเลยนะครับ" หนึ่งพูดออกมา แต่ในใจของเขายังคิดถึงเบลินดาไม่หยุดเลย เขาจะทำยังไงดีน่ะ ' ใช่ไปที่บ้านเลยดีกว่า' ชมดาวมองหนึ่งนิ่ง เธอหวังว่าเขาจะเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเธอ แต่เขากับเอาแต่ก้มหน้า

" ถ้าคุณหนึ่งว่าแพงไป ดาวลดให้ก็ได้ค่ะ แต่คุณหนึ่งเลี้ยงข้าวสักมื้อได้ไหมคะ" ชมดาวถามออกมาพร้อมเธอจ้องมองหน้าของหนึ่งว่าเขาจะมีปฏิกิริยายังไง หนึ่งชะงักมือเล็กน้อย พร้อมเงยหน้าขึ้นมามอง ถ้าไม่ติดว่าลูกค้าเลือกชมดาวเขาก็คงไม่เอาเธอมาถ่ายแบบ แต่ถ้าเลี้ยงข้าวแล้วมีของแถมอีกอย่างเขาก็ไม่ติเพราะเขาแต่มีต้องเป็นความลับ เพราะทั้งได้ส่วนลดและได้ของฟรี ชมดาวยิ้มหวานให้หนึ่งยิ้มกลับไปให้เธอเช่นกัน

" แต่ผมบอกก่อนนะครับว่าผู้มีคนคุยแล้ว และผมก็จริงจังกับเธอมากๆเลย เราจะไม่พูดเรื่องนี้ให้เป็นข่าวตกลงไหมครับ" หนึ่งพูดข้อตกลงให้ชมดาวเข้าใจ ชมดาวยิ้มให้ ' แล้วจะติดใจทิ้งแฟนโง่คนนั้น อีดาวสาบาน' หนึ่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้

" ค่ะ " ชมดาวตอบสั้นๆ

หนึ่งขับรถเข้ามาในปากซอยบ้านของเบลินดาว่าที่แฟนสาว เขาพึ่งเคยมาเป็นครั้งแรกและเขาเคยได้ยินหลายต่อหลายคนคุยกันว่า ซอยบ้านของเบลินดาเป็นซอยบ้านเดียวกับซอยบ้านของมาเฟียที่ชื่อสกาย เเต่เขาไม่เคยเห็นหน้าสักที หนึ่งค่อยๆขับรถมาเรื่อยๆ เขามองดูบ้านหลายหลังที่มีแต่หลังใหญ่ๆทั้งซ้ายขวา แล้วเขาก็สะดุดกับป้ายชื่อบ้านแต่ละหลังที่เขียนชื่อเอาไว้ ดนัย สกาย หนึ่งขับผ่านมาอีกสองหลัง แคทเปอร์ เขาจอดรถที่ป้ายชื่อบ้านหลังนี้ทันที

" หลังใหญ่มาก " หนึ่งพลางพึมพำเบาๆเขามองเข้าไปในบ้าน แค่ทางเข้าหน้าบ้านก็อลังการไปหมด เขานึกว่าเบลินดาเป็นแค่ลูกสาวเจ้าของร้านกาแฟจนๆซะอีก แบบนี้น่าจะดีต่อธุรกิจของเขาด้วย หนึ่งเดินไปกดกริ่งหน้าบ้านทันที แต่พอดีกับลูกน้องใส่ชุดดำที่อยู่ป้องหน้าบ้านชะเง้อคอออกมามาดูพอดี

" มาหาใคร?" ลูกน้องสองคนมองหน้าหนึ่งพร้อมกับถาม ทั้งสองคนกวาดสายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า หนึ่งเดินเข้ามาหาพร้อมยิ้มให้ นี้เขาพึ่งสังเกตุบ้านแต่ะหลังมีลูกน้องประจำหน้าบ้านด้วย ' พ่อของเบลินดาเป็นมาเฟียหรือเปล่าว่ะ นี้เขากำลังจะได้เป็นเขยมาเฟียเหรอเนี่ย '

" ผมมาหาแฟนน่ะ " หนึ่งตอบออกมาอย่างมั่นใจ ลูกน้องสองคนหันไปมองหน้ากัน พอดีกับรถของมัมแก้วมาถึงหน้าบ้าน มัมแก้วมองผู้ชายด้วยความแปลกใจ เธอบอกให้ลูกน้องจอดรถเพื่อจะได้สอบถาม เผื่อเขาถามทางหรือหลงเข้ามา หรือมาหาคนแถวนี้ หนึ่งหันมามองที่รถตู้ราคาแพงทันที เขาถึงกับยิ้มออกมาที่มุมปาก เพราะนี้บ่งบอกเลยว่ารวยแทบไม่ต้องอธิบายอะไร เบลินดาเธอคือลูกสาวเศรษฐีที่เหมาะสมกับเขาที่สุด

" เขามาหาใครเหรอ?" มัมแก้วลดกระจกรถลงพร้อมถามลูกน้องออกมาด้วยความสงสัย ลูกน้องทั้งสองคนหันไปมองหน้าหนึ่ง และมองหน้ามัมแก้ว

" เขามาหาแฟนครับนายหญิง" ลูกน้องรายงานให้มัมแก้วได้รับรู้ มัมแก้วหันไปมองหน้าหนึ่ง ' แฟน นี้คงไม่ใช่แฟนของลูกสาวของท่านหรอกนะ เพราะเบลินดาไม่เคยเล่าให้ฟังเลยว่ามีแฟน ลูกสาวยังไม่เคยเล่าอะไรเลยว่ามีผู้ชายคุยด้วย' หนึ่งยิ้มให้มัมแก้ว เพราะแค่ได้ยินคำที่ลูกน้องเรียกมัมแก้วว่า ' นายหญิง ' นั้นหมายความว่าน่าจะแม่ของเบลินดาแน่ๆ

" ใครเป็นแฟนของเขาล่ะ" มัมแก้วหันไปถามลูกน้องอีกรอบ หนึ่งเดินเข้ามาใกล้ๆมัมแก้ว พร้อมยิ้มอย่างนอบน้อม มือหนายกมือขึ้นไหว้เพื่อทักทาย

" สวัสดีครับ ผมชื่อทรงหนึ่งเป็นแฟนของเบลินดาครับ" หนึ่งแนะนำตัวทันที มัมแก้วอ้าปากหวอ แต่ก็ยกมือขึ้นรับไหว้ ท่านอยากเป็นลม ' เบลินดาไปแอบมามีแฟนเมื่อไหร่เนี่ย แล้วลูกแมวรู้หรือเปล่า โอ๊ยยอยากเป็นลม '

" อ่อ.. เอ่อ ละ...แล้วมาหาใครเหรอ" มัมแก้วพูดตะกุกตะกัก พลางถามออกมาเพราะลืมไปแล้วว่าหนึ่งบอกอะไรไปบ้าง เพราะในนาทีนี้คือตกใจ ' อุทานคุณพระก็คงไม่ช่วยอะไร ' หนึ่งยิ้มให้อย่างนอบน้อม

" ผมมาหาแฟนผมครับ เธอชื่อเบลินดาครับ" หนึ่งตอบออกมาด้วยความมั่นใจอีกรอบ มัมแก้วสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ สาวใช้ประจำตัวยื่นยาดมให้ มัมแก้วไม่รู้จะตอบอะไรดีในตอนนีิ้ เพราะถ้าตอบไปแล้วไม่ถูกใจจะเป็นอย่างไง จู่ลูกน้องก็มากระซิบข้างใบหูของสาวใช้ประจำตัวของมัมแก้ว สาวใช้ถึงกับอ้าปากค้าง

" นายหญิงค่ะ คือ......." สาวใช้ก้มไปกระซิบเบาๆข้างๆใบหูของมัมแก้ว เพื่อให้มัมแก้วได้รู้ว่าวิลแฮมได้มาพาเบลินดาไปสัมมนาต่างจังหวัดด้วยแล้ว เมื่อตอนสายๆ มัมแก้วอ้าปากหวอ พยายามหายใจเข้าปอดลึกๆ มัมแก้วหันไปมองหน้าหนึ่งพลางยิ้มเจื่อนๆ

" เอ่อ คือเบลิน ปะ...ไปเอ่อ ต่างจังหวัดนะคุณทรงหนึ่ง" มัมแก้วบอกกับหนึ่งให้เข้าใจ แต่ยังไม่บอกว่าไปกับใคร เพราะอยากให้ลูกสาวมาเคลียร์เอง หนึ่งทำหน้าเศร้าสลดลง

" เธอจะกลับมาเมื่อไหร่ครับ เพราะผมโทรหาเธอไม่ติดเลยครับ " หนึ่งถามออกมา เขาโทรหาหลายต่อหลายสายและยิ่งมาเห็นบ้านช่องใหญ่ระดับบิ๊กแล้ว เขายิ่งต้องจีบให้ติด เขาจะปล่อยมือไม่ได้เลย มัมแก้วหันมามองหน้าสาวใช้ แต่คำตอบที่ได้รับกับเป็นส่ายหน้า มัมแก้วถอนหายใจแรงๆ

" อีกอาทิตย์หนึ่งแหละจ้า เพราะเบลินไปทำธุระให้แด๊ดของเธอนะ" มัมแก้วผู้ไม่เคยโกหกมาก่อน โกหกโดยเอาสามีมาบังหน้า หนึ่งยิ้มให้มัมแก้วทันที เพราะเข้าใจเเล้วว่าทำไมเบลินดาถึงไม่มีเวลารับโทรศัพท์ของเขา

" ขอบคุณครับ คุณหญิง" หนึ่งยกมือหนาขึ้นไหว้ พร้อมกล่าวคำขอบคุณ มัมแก้วยกมือขึ้นรับไหว้ หนึ่งเดินกลับไปขึ้นรถทันที เขาหันมามองหน้ามัมแก้วเล็กน้อย เบลินดาคล้ายแม่ของเธอเล็กน้อย แต่คงจะเหมือนพ่อที่เป็นฝรั่งละมั่ง สีผมของเบลินดาสีน้ำตาลทอง คิ้วเรียวก็เช่นกัน สีตาได้แม่สีน้ำตาล ผิวขาว จมูกได้แม่ ปากสีแดงธรรมชาติ รูปร่างได้เอเชียสูงร้อยหกสิบห้าแน่ๆเลย

" หึหึ" หนึ่งหัวเราะชอบใจ พร้อมขับรถออกไปทันที มัมแก้วมองตามหลังรถของหนึ่งพลางถอนหายใจเบาๆ นี้เรื่องมันพึ่งเริ่มเหรอ ลูกสาวยังไม่บอกแฟนเหรอว่าแต่งงานแล้ว แบบนี้เรื่องจะเป็นอย่างไรล่ะเนี่ย แล้ววิลแฮมไม่ระเบิดอารมณ์อีกรอบเหรอ ' ดีนะที่มีลูกสาวคนเดียว ถ้ามีสองคนไม่ปวดหัวหนักกว่านี้เหรอ ' มัมแก้วพลางคิด

รถสปอร์ตหรูของรุ่นแด๊ดที่ดูรักษาดีจนตกมาถึงรุ่นลูกๆอย่างวิลแฮม ตอนนี้เขาขับมาถึงจุดมุ่งหมายแล้ว โรงแรมหรูระดับสิบดาว ที่เขาได้นัดสัมมนาที่นี่ตลอดหนึ่งอาทิตย์ พอวิลแฮมปลายตามองคนที่นั่งข้างๆเขามาตลอดทางตอนนี้เธอได้หลับไปแล้ว วิลแฮมยกยิ้มอย่างลืมตัว

' ไอ้วิล แกมาหอมแก้มฉันทำไม ฉันจะฟ้องแด๊ด' เด็กหญิงเบลินดาในวัยแปดขวบด่าวิลแฮม ใบหน้าจิ้มลิ้มของเบลินดาแดงมากๆ เขาจำได้ดีไม่รู้ว่าแดงเพราะอากาศร้อนหรือเพราะอายเขาก็ไม่รู้ วิลแฮมเรียนที่ รร. เดียวกันกับเบลินดาและพี่ชายของเธอ รวมถึงฟอลตัลเเละคนอื่นๆอีกด้วย แต่เวลาที่วิลแฮมเห็นเบลินดาเขาจะชอบเดินเข้าไปหาเบลินดาและดึงเบลินดาเข้ามุมตึกเพื่อไปหอมแก้ม เขาชอบเบลินดาตั้งแต่เขาจำความได้มั้ง เพราะเบลินดาน่ารัก เขามีเรื่องกันกับเด็กผู้ชายบ่อยครั้งเพราะพวกมันเข้าใกล้เบลินดานั้นแหละ

' อ๊ายยย ไอ้วิล เข้ามาในห้องนอนฉันได้ยังไง ' เบลินดาที่อายุสิบห้าปี เธอกำลังจะอาบน้ำแต่ต้องตกใจเพราะหันมาเจอวิลแฮมนั่งอยู่บนเตียงมองเธอเดินออกมาจากห้องแต่งตัว วิลแฮมยิ้มพลางมองเบลินดาอย่างสำรวจ เขาแอบเข้ามาหาเบลินดาเพราะแด๊ดจะส่งเข้าไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ และเบลินดาก็ไปเช่นกันแต่คนละประเทศ และแบบนี้ไงเขาถึงต้องเข้ามาในห้องของเธอ

' หยุดนะไอ้วิล ไอ้เวร หยุดนะ" เบลินดาร้องห้ามวิลแฮมที่เขาดันตัวลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินตรงมาหาเธอที่ยืนอยู่ใกล้ๆขอบประตูห้องแต่งตัว วิลแฮมมองสำรวจเบลินดาตั้งแต่หัวจรดเท้า เพราะเบลินดาพึ่งแตกเนื้อสาว เธอเลยดูน่ามองไปหมด และเขาเริ่มเป็นหนุ่มที่จบ ม. ปลายพอดี วิลแฮมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเบลินดา พร้อมมือหนายื่นไปจับคางของเบลินดาให้เงยสบตากับเขา เบลินดาที่ร่างกายสั่นเทาและตื่นกลัวเขาเป็นอย่างมาก แววตาสั่นไหว วิลแฮมจ้องมองสำรวจใบหน้าของเบลินดา เพื่อเขาจะได้จดจำใบหน้าสวย จิ้มลิ้มของเธอไว้นานๆ

' เธอห้ามลืมฉันนะเบลิน ' วิลแฮมพูดออกมาเสียงแผ่วเบา เขากลัวเธอจะลืมเขามากๆเลยในช่วงเวลาที่ห่างกัน เบลินดากัดริมฝีปากล่างแน่นๆ มือเล็กพยายามดันอกกว้างของวิลแฮมเอาไว้

' ได้ยินที่ฉันสั่งไหม เธอห้ามลืมฉันเด็ดขาดนะ ' วิลแฮมถามย้ำออกมาด้วยความมั่นใจอีกรอบ แต่เบลินดายังจ้องมองหน้าของเขานิ่งๆอยู่

' ถ้าไม่ทำตามคำสั่งหรือรับปากฉัน ฉันจะทำมากว่าหอมแก้มเธอ' วิลแฮมก้มลงไปกระซิบเบาๆที่ข้างใบหูเล็กของเบลินดา เธออ้าปากหวอ ดวงตาเบิกกว้าง หัวใจดวงน้อยเต้นแรง ทั้งสองคนสบตากันนิ่งๆ แววตาของวิลแฮมบ่งบอกว่าเขาจริงจังมากแค่ไหน ' ดะ...ได้' เบลินดาตอบเสียงสั่นเทา

' ค่ะพี่หนึ่ง ' และเมื่อสามวันที่ผ่านมา เบลินเดินเข้าไปในบ้านของเขาพร้อมกับคุยโทรศัทพ์เสียงหวานออดอ้อน ใบหน้าจิ้มลิ้มดูมีความสุขมากๆเลย พอดีกับเขาจะออกไปพบลูกค้าแต่เขาก็เปลี่ยนใจ เพราะใบหน้าของเบลินดามีความสุขเกินไป มันทำให้เขาไม่ชอบ

' พี่หนึ่งปากหวานจัง คริคริ' เบลินดาพูดคุยโทรศัพท์โดยไม่ได้สนใจว่าใครจะได้ยินหรือไม่ เบลินดาเดินผ่านวิลแฮมเข้าไปเพื่อเอาของให้ห้องของเบวิล เธอไม่ได้สังเกตว่าวิลแฮมอยู่ในบ้าน เธอเดินผ่านเข้าไปทันที เพราะแบบนี้เขาถึงลากเธอไปสวนหลังบ้านเพื่อจูบให้เธอจำเขาให้ได้ไง วิลแฮมได้แต่เดือดคนเดียว

' คริคริ พี่หนึ่งใจดีจังเลยค่ะ ' เบลินดาหัวเราะคิกคัก วิลแฮมคิดถึงเรื่องราวต่างๆแล้วเขาเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา มือหนากำเข้าหากันแน่นๆ แต่ต้อมข่มอารมณ์ไม่พอใจเอาไว้ เขาค่อยๆยื่นมือไปลูบผมออกจากใบหน้าสวยของเบลินดา ที่หลับไม่ได้สติอยู่ ' เบลินเป็นเมียกูคนเดียว' วิลแฮมพลบางคิดในใจ พร้อมกับหันไปเปิดประตูรถลงไป วิลแฮมเดินอ้อมไปยังฝั่งเบลินดาเพื่ออุ้มเธอออกมาจากรถ เขามองสำรวจใบหน้าสวยตลอดเวลา นานเท่าไหร่แล้วที่เขาฝันถึงใบหน้าของเธอมาตลอดเวลา วิลแฮมอุ้มเบลินดาเข้าไปในโรงแรม โดยเธอยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำอยู่เลยทุกคนต่างมองกันแต่เขาก็ไม่สนใจว่าใครจะมองมาที่เขา