Kabanata 12
"Matalino kang bata, Adrestia. Bakit hindi mo gamitin iyang isip mo sa mga sandaling ito. Ano na lang ang iisipin ng pamilya nila sa atin? Sa'yo? Tumanggap ka pa talaga ng mamahaling gamit galing sa kanya!"
Isang malalim at mabigat na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos marinig ang litanyang iyon ni nanay. Nagtungo ang mga mata ko sa cellphone na hawak nang bigla itong umilaw.
Dashiel:
Already in the office now. Still sleepy. Kumain ka na?
We've been texting eversince he left for Manila since last night. Kagabi lang rin dumating sila nanay galing sa siyudad. Wala akong balak sabihin pa sa kanila ni tatay ang tungkol sa amin ni Dashiel, o sa balak nitong pangliligaw sa akin. Mas gusto niyang siya ang maunang magsabi sa mga magulang ko kesa sa akin mismo manggaling.
