Chapter 8 : Unexpected Proposal

1791 Words
[Charm's POV] Hey look at me. What's wrong Charm? Palabas na ako sa kitchen nung time na yun kasi ibinalik ko na ang basong ininuman ko ng gatas at pinanlagyan ko ng pasta. Katatapos ko lang magbreakfast, ang kapal na nga din ng mukha kong gumalaw sa bahay nila. Napatigil ako sa paglalakad at biglang bumilis ang t***k ng traidor kong puso ng marinig ang nag aalalang boses ni Primo. I clinched my jaw, I'm so sorry Primo kung nawala ako sa mood kagabi at ngayong umaga. Hindi ko din kasi alam if I should tell you about what happened last night. Dagdag problema pa kasi yon sa'yo. Napilayan ka na nga, may threat pang sumunod. I think I have enough reason to keep my mouth shut after the sunrise. Maglalakad na sana ako ulit nung hinawakan niya ang braso ko. Huminga ako ng malalim para pigilan ang sarili ko. I want to greet him a good morning but. I can't. Hindi na rin naman ako makakapagconcentrate kasi nakikitira lang ako sa bahay nila. And I know, alam niyang may mali. I just looked at him seriously. Kumunot ang noo niya. Tell me? May problema ba tayo? Dahil ba dun sa bed warmer na sinabi ko kagabi? I'm just joking tho. May halong guilt ang boses niya. Sa tingin niya pala may nagawa siyang kasalanan sakin kagabi kaya hindi ko siya kinakausap. Dumoble naman ang konsensya ko. Wala naman siyang kasalanan eh. Hindi ko na napigilan ang sariling kong hindi mapangiti. He looks cute with his gestures. "This is s**t! Stop looking at me that way! You're making me look insane. Did you?" He asked in a serious tone. Seryoso din ang mukha niya. Lumaki lalo ang ngiti ko. Sit. Gosh. Ako naman ang naguutos sa kanya ngayon. Ang akala niya may kasalanan siya sakin kaya sumunod naman siya agad. Naupo nalang din ako sa dining table tapos nangalumbaba ako and look at him straight in the eye. Ang lapit ng mukha namin sa isa't isa. Nakikita ko na nga ang kulay ng mga mata niya. Kitang kita ko din ang kulubot sa forehead niya. His irritated look. Ang sayang nararamdaman ko ang nagtanggal ng takot ko para masabi na sa kanya ang nangyari. Wala kang kasalanan sakin. I just receive a call last night from that old hag. Tapos nginitian ko siya ulit at lumayo na ng kunti sa kanya. Hindi ko maaninag sa mukha niya ang pagkagulat. And because of that you'll be staying for one month. Nagulat ako nung sinabi niya yun. Akala ko ba 2 weeks lang? I asked him. Sabi niya kasi kapag nasigurado naming safe na sa condo ko ay pwede na akong bumalik dun. Mayroon namang 24/7 na bodyguards sa labas ng room ko. Dahil yan may balak ka palang wag sabihin sakin ang pagtawag ng hayop na yun. Paano kung mapano ka? This time kumunot na ang noo ko dahil sa sinabi niya. Pero nawala din dahil tama naman siya, muntik ko nang itago sa kanya. My son's right. I spun around to see Primo's mom footing at our back. She smiled at me. Mukhang napasubo na ata akong tumagal sa lugar na'to. Whew! Inis namang inutusan ni Primo ang Mom niyang umalis na at tigilan na ang pakikinig sa usapan namin. Ang cute talaga ng pamilya nila. Hindi kasi bagay ang Rivera na apelyido nila. Lalo na sa lalaking 'to, dapat Primo Iritado. Hahaha. Sobrang sa kasungitan e! Primo! This is my house! I am the authority here. Sabi ng mama ni Primo at naupo na sa tabi namin. Dinuro duro niya pa ang anak niya. Pakiramdam ko nga kanina magkakaroon na ng world war sa pagitan nilang dalawa. Kung gaano nakakatakot ang mukha ni Primo ay ganun din ang mukha ng mom niya. Susme! Pagpasensyhan mo na yang anak ko hija. He's a spoiled brat at kadalasan mahirap talagang siyang intindihin. Alam mo na may topak. Sanay na sanay siyang mag utos. He always thinks that he is dominant. At walang sinuman ang may lakas ng loob na utusan siya. Kahit papano hindi ako naiintimidate sa mom ni Primo. Mabait naman kasi siya, mayaman pero simple lang kapag kausap. Hindi siya yung tipong magsasalita lamang kung puro branded and designer's items ang usapan. Yes! She married a millionaire pero she's really down to Earth. Hindi siya puro luho, mas madaldal pa nga siya kesa sakin. Sa umpisa lang siya mukhang matapobre. Akala ko kontento na siya sa kinauupuan niya, pero tumayo siya at tumabi sakin. Napapagitnaan na tuloy nila ako ng anak niyang masungit. Maybe that's one of the reasons why no one attempts to be committed with him. Simula elementary, secondary, college and even the precedent years. Ikaw lang ang nakakapagtiis sa ugali nyan. Ganito pala ang feeling ng gustong gusto ka ng magiging mother-in-law mo. Ang saya. Tiningnan ko lang si Primo and nginitian. Sumimangot naman ang lolo niyo. Daig pa nito ang balo e. Mukhang kontrang kontra siya sa mga pinagsasabi ng mom niya. Which I know na totoo naman. Walang may balak pumatol sa lalaking pinaglihi sa sama ng loob. Noong tumayo siya at napatingin sakin. Umismid pa ako. Kumuha pala siya ng chips and drink at inilapag sa mesa. Alam kong kitang kita niya ang kinang ng mga mata ko. I miss junk foods. Huling kain ko ata nito last year pa. Sabi kasi ng manager ko, if I want to maintain my shape I should stick with healthy foods. Alam niyo naman kung ano ang mga pagkain na yon. Kung hindi dahon, isda at paminsan minsan may karne. Patago nga lang akong kumakain ng sweets and chocolates. I'm not even allow to drink wines and other alcoholic drinks,masama kasi ang epekto nito sa atay lalo na sa belly ko. Inabot niya sakin ang isang coke in can. Syempre tinanggap ko. Baka mamaya magbago pa ang isip niya. Nasa isang bowl ang pinahalo niyang mga chips. I'm about to get some for myself when he pat my hand. You're not allowed to eat that stuffs." Tumaas ang kilay ko. Really? He gave me a dominating look as he move a small plate with bread sticks and eggnogs on. Ito lang ang pwede sayo. "Primo naman. Mukhang gustong gusto niyang kumain ng chips. Pabayaan mo na." Ngisi nalang ang binigay ko sa kanya ng kumuha na ako. Hulog talaga ng langit ang mom niya. Mukhang naiirita na ang mukha niya. Ganyan ba talaga siya chips lang naman to? Kelangan ba mainitin ang ulo? As if naman mauubos ko ang binuksan niya. She's in a good shape, no need for her to control. Tinaasan ko nalang siya ng kilay. Take that Primo. Bwahahaha. Depende nalang kung palalakihin mo ang tyan niya before the wedding? Oh son! Don't you dare. Okay na sana ang sinabi ng mama niya e. Bakit pa kasi kelangang dagdagan. "Tssss. I would." Sabi niya ng mahina pero narinig ko pa din. Lalong tumaas ang kilay ko. Nakita ko siyang ngumiti ng kunti tapos umiling iling. Napainom nalang ako sa coke na hawak hawak ko. Nababaliw na talaga ang lalaking to. Mom? Can you leave us alone? I'm planning to make your grandson in the kitchen. What?! halos maibuga ko ang iniinom ko. Dilat na dilat naman ang mata ng mama niya. Pakiramdam ko handa pa siya paghahampasin ito. He's only joking Tita. Kilala mo naman yang anak mo may pagkaloko talaga yan. Ang epal talaga niya. Kabwisit. Madali ata akong mamamatay dahil sa lalaking to. Naningkit ang mga mata ko as I clenched my teeth and my hand at the can and I was about to throw it at him. Pasalamat siya nandito ang mom niya. Tumawa naman ang mom niya. "Now I know Charm kung bakit ka niya nagustuhan." Pinisil niya ang pisngi ko. Ngiting ngiti siya. You can beat my son in your own simple ways. Sumunod na araw ay maaga ko pang hinanap kung nasan si Primo. Halos maikot ko na ang buong bahay ngunit wala akong nakita ni anino niya. Mabuti nalang at nakita ko si Titang nagluluto sa kitchen. Sabi ng mama niya umalis daw ito para bumili ng mga damit ko, which left me tongue-tied. Possible palang bumili siya ano? Without asking me. Pwede naman kasi kaming kumuha ng damit sa condo ko. Hindi kelangang puro bago. Hindi din kasi ako sanay na iba ang bumibili ng damit ko maliban sa best friend ko. Kaya naisipan kong tulungan nalang si Tita sa pagluluto ng carbonara. Ito daw ang meryenda namin mamayang 9am. Sa lahat daw ng pagkain ito ang pinakapaborito ni Primo at ng Dad niya. Now I know. We're done with the mixing ng siniko ako ni Tita at nginuso niya si Primo na gwapong gwapong nakasandal ref. Naka V-neck shirt ito at kulay dark blue shorts. There you are. Nagluluto kami ng mom mo ng carbonara. Lumapit siya sakin at hinigit niya ako palayo. Napatingin pa ako sa mama niya dahil sa sobrang gulat ko. Hindi ko alam kung bakit may halong inis ang mga mata niya. "Oh, anong problema mo at nakabusangot ang mukha?" Tanong ko habang natatawa pa. Kung malalaman niya sigurong hinanap ko siya, marahil ay makikitang ko siyang nakangiti kahit papano. He let me sit on the sofa. Sinugurado niya pang walang tao. Napilitan akong mag commute pauwi before your freaking step father shoot the front wheels of my car. May iniwan pa siyang picture mo na may sulat sa likod. Galit niyang sinabi. Iniabot niya sakin ang picture ko at dali dali ko namang binasa ang sulat. Kaya pala mainit ang ulo niya. Wala man lang kasing nagawa ang mga guards niya, siguro ay dahil walang naiwan para magbantay ng kotse sa parking lot. YOUR MOM MISS YOU SO MUCH CHARMAINE. I PROMISE HER THAT I WILL TAKE GOOD CARE OF YOU. AND AS A PROMISE, I WILL ALSO DO MY BEST TO MAKE YOU REST IN PEACE. GUSTO KONG SAMAHAN MO NA ANG MOM MO, TUTAL WALA KA NG SILBI SA MUNDONG ITO. WAIT WAIT THERE'S A BONUS! MAKAKASAMA MO ANG LALAKING MAHAL MO. PRIMO RIVERA RIGHT? Nagkasalubong ang kilay niya. "I want us to marry each other as soon as possible para matapos na din ang bet nato. Pati ang gulo." Natingala ako sa sinabi niyang yon. I can't control myself, pakiramdam ko bigla akong naubusan ng hangin sa narinig ko. He want me to marry him as soon as possible? He want to stop his obligation? He want the bet to end? He want to stop everything? He want to leave me? Hindi ko maintindihan ng maayos. Gusto kong maintindihan kung ano ba talagang ibig sabihin ng sinabi niya. After the marriage? Iiwan mo na ba ako Primo?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD