บทที่ 40
กวงโฉโจ
เช้าวันใหม่ในห้องทำงานพ่อหลิว..
หลังจากทำงานเสร็จแล้ว อ้ายเหรินก็ปล่อยให้ลูกน้องได้ทำงานตามที่เธอสั่ง ส่วนเธอก็ขึ้นมาหาพ่อแม่ที่ห้องทำงาน..
พ่อหลิวที่นั่งทำงานอยู่นั้น เขาได้สังเกตเห็นความเหน็ดเหนื่อยของลูกสาว เขาจึงเอ่ยขึ้นว่า
“ถ้าเหนื่อยก็กลับบ้านไปพักผ่อนก่อนพ่อกับแม่ได้นะลูก”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูช่วยคุณแม่ดูบัญชีใกล้เสร็จแล้วค่ะ”
อ้ายเหรินที่นั่งอยู่โซฟา เธอเงยหน้าจากเอกสารมองพ่อที่นั่งอยู่โต๊ะทำงาน ซึ่งมีแม่หลิวคอยช่วยจดนั่นจดนี้เวลาพ่อหลิวบอก
“แม่ว่าหยุดพักสายตา พักสมองบ้างเถอะลูก”
ด้านแม่หลิววางปากกาแล้วหันไปบอกลูกสาวเช่นกัน เวลาเห็นสีหน้าเหนื่อยๆ ของลูกสาวคนรอง
“ผมว่าคุณพาลูกไปเดินเที่ยวที่ห้างสรรพสินค้าก็ดี ลูกจะได้เปิดหูเปิดตาไปด้วย ระยะนี้ลูกทำแต่งาน ไม่เคยออกไปไหนเลยนี่” พ่อหลิวเก็บงานไว้ แล้วหันไปบอกภรรยา
“อื้อ เป็นความคิดที่ดีมากค่ะ” แม่หลิวก็พยักหน้า
