บทที่ 42
ส่งอาหารปิ่นโตให้ทหารที่ค่าย
สองวันต่อมา..ที่บ้านหลิวเวลาห้าโมงเย็น..
จี้หยวนขับรถอย่างเร็วเข้ามาจอดรถที่ลานหน้าบ้าน และก่อนที่เขาจะลงจากรถ ก็ไม่ลืมที่จะหยิบเอากล่องอาหารที่ลูกน้องเอามาคืนและสมุดรายชื่อทหารติดมือไปด้วย และตอนที่เดินเข้าบ้าน เขาเห็นคนใช้จึงกวักมือเรียกเด็กรับใช้
“เหลียน”
เหลียนที่ทำงานกวาดเช็ดถูพื้นอยู่ต้องหยุดทำงาน แล้วขานรับ
“ค่ะคุณจี้หยวน”
“อ้ายเหรินกลับมาจากทำงานหรือยัง” จี้หยวนถามสาวใช้
“กลับมาแล้วค่ะ” เหลียนตอบ
“เธออยู่ไหน” จี้หยวนถาม พร้อมทั้งมองไปรอบบ้าน
“อยู่ในห้องครัวค่ะ เดี๋ยวฉันไปตามคุณอ้ายเหรินให้ค่ะ” เหลียนบอก แล้วกำลังจะเดินไป แต่ก็ต้องหยุด เมื่อจี้หยวนยกมือห้าม
“ไม่ต้อง นี่เอากระเป๋าฉันไปเก็บด้วย”
“ค่ะ” เหลียนทำตามแล้ว ขยับหลีกทางให้เจ้านายเดินผ่านเพื่อเข้าไปในห้องครัว…
ในห้องครัว..
เสียงเดินเข้ามาในห้องครัวทำให้อ้ายเหรินที่คิดว่าเป็นแ
