“ข้ามิเคยเกรงกลัว!” เขาตอบเสียงหนักแน่นกังวาน “พวกเจ้ามันชั่ว ฆ่าคนบริสุทธิ์ตายไปมากเท่าใด ข้ามาที่นี่เพื่อแก้แค้นให้แก่คนของราชสำนักที่ต้องสังเวยชีวิตให้กับความชั่วช้าของพวกเจ้า และรู้ไว้ด้วยว่ามีสิ่งเดียวที่ข้ากลัวคือความขี้ขลาดของพวกเจ้าเท่านั้น”
“ช่างสามหาวนัก! เจ้ารู้จักนางมารดอกไม้เงินน้อยไปเสียแล้ว”
“มี่อิง!”
ประมุขพรรคบุปผาสวรรค์ไม่ทันออกเสียงพ้นจากลำคอมี่อิงก็ลอยละล่องเข้าไปประทะฝีมือกับแม่ทัพหนุ่มที่อาจหาญเพียงผู้เดียว เหมยเหม่ยรู้สึกแปลกยิ่งนักกับกิริยาอาการของนางมารหมื่นบุปผา ดูนางร้อนรนและแสดงความเป็นห่วงบุรุษผู้หาญกล้าอย่างเห็นได้ชัด
จิ้นเหอใช้ดาบของเขาปะทะกับแส้ของมี่อิงที่ตวัดฟาดลงไปแต่ไม่อาจทำให้แม่ทัพหนุ่มเกิดบาดแผลได้ นางพยายามใช้วิทยายุทธประมือกับแม่ทัพของฮ่องเต้ที่ฝีมือของเขามิได้ด้อยไปกว่านางเลยแม้แต่น้อย ต่างคนต่างผลัดกันรุกผลัดกันรับจนนางเกือบเสียท่า ในช่วงจังหว
