นางมารไม่ปล่อยให้โอกาสทองหลุดมือ นางกระโดดตามลงมาและตั้งใจจะซัดฝ่ามือกระชากวิญญาณซ้ำลงไปแต่กลับต้องชะงักงันเมื่อแม่ทัพหนุ่มเข้ามาขวางไว้ พลังมหาศาลจากฝ่ามือที่กำลังจะพุ่งทะลุร่างของไป๋เจี้ยนจึงถูกเหวี่ยงออกไปอีกทางทำให้ศาลาขนาดใหญ่ที่อยู่ทางด้านนั้นพังพินาศท่ามกลางความตื่นตกใจของคนจากสำนักเฟิงอี้นับร้อยที่มองการต่อสู้ของทั้งสองด้วยความหวั่นกลัว เวลานั้นเองจิ้นเหอฉวยจังหวะที่ประมุขพรรคมารหยุดชะงักพุ่งปลายดาบทิ่มทะลุเข้าไปที่เหนืออกของนางเต็มแรง
“จิ้นเหอ!”
ทุกสรรพสำเนียงราวถูกกลืนหายไปในสายลมใต้หมู่เมฆมืดทะมึนโอบล้อมยอดเขาสูงเสียดฟ้า ปลายคมดาบของจิ้นเหอปักทะลุเข้าไปเหนืออกซ้ายของประมุขพรรคมาร ธารโลหิตไหลรินออกมาแดงฉาน แม่ทัพหนุ่มยังไม่ทันข่มปลายดาบให้ทะลวงลึกก็ต้องผงะเช่นกันเมื่อเขาเห็นประกายตาของนางมารหมื่นบุปผา ช่างเหมือนใครบางคนที่เขาเริ่มจดจำได้มากกว่าคนรักของเขาเสียอีก
“จะมัวรอช้าอะไ
