ตอนที่ 11 เมื่อหัวใจต้องไกลห่าง (4)
“จุ๊บ! อานพก็หอมจังค่ะ อานพอาบแล้วเหมือนกันใช่มั้ยคะ”
“ตาหวาน เรานี่นะ หืม…” เขาขยี้ผมดำขลับบนศีรษะเล็กๆ ไปมาอย่างหมั่นไส้ ที่เธอคอยแต่เอาเปรียบเขาตั้งแต่เจอหน้ากันครั้งแรก จนกระทั่งสนิทสนมกันมาจนบัดนี้ แต่เขาไม่เคยรู้สึกไม่ดีเลย กลับกลายเป็นมีความสุขทุกครั้งที่เด็กหญิงแสดงออกมาอย่างไร้เดียงสาแบบนั้น
“คิกๆ ไม่เอา อานพอย่าแกล้งตาหวาน” เธอหัวเราะร่า ดิ้นหนีไปบนเตียงกว้างของเขา พลางปัดป่ายมือหนาที่กำลังจี้เอวเล็กออกเพราะจักกะจี้
“จะหนีไปไหน ยัยตัวแสบ นี่แน่ะๆ ฮ่าๆ”
“ฮะฮะๆ คิกๆ อานพ ไม่เอา”
ทั้งสองไล่ปล้ำเล่นกันจนต่างก็เหนื่อยหอบทั้งคู่ จึงได้หยุดนอนเหยียดหอบหายใจพะงาบๆ ก่อนที่ร่างเล็กจะหันสายตาไปเห็นกระเป๋าเดินทาง คิ้วเล็กๆ เลิกขึ้นอย่างแปลกใจ
“อานพขา นั่นกระเป๋าอานพเหรอคะ”
“ใช่จ้ะ”
“แล้วอานพเอาออกมาทำไมคะ ทำไมไม่เอาไปเก็บในตู้”
“เอ่อ…อาต้องเอาไป
