Chapter 2
1041 Words
Seven years later
"Tita Clara mauna na po ako! Ate Tala!" Sigaw ni Luna.
"Sige. Ingat ka!" Balik ko naman sa kaniya. Bahagya siyang humarap sa akin at kumaway kasabay ng pagsarado ng pintuan.
Luna grew up with a soft heart. She's also smart that in our school, she is always a top 1.
I am certain that after she graduate and reaches the right age she can go to abroad. Being cosistent on grades just like her will be having a chance to go to abroad supported by our school.
"Mag iingat ka." Rinig kong ani ni tita Clara sa labas.
"Mag ayos ka na rin at sumunod sa kapatid mo." Pagkuha nila ng atensyon ko.
Hindi ko na namalayang nakapasok na pala sila dito sa loob.
"Sige." Tugon ko atsaka pumasok sa loob ng aking kwarto.
Napatingin ako sa telang pinambalot saamin dati noong kinuha kami nila mama at papa. Hindi rin maalis sa isipan ko yung gabing nangyari saaming mag kapatid iyon.
Sabi saamin nung mga pulis na aksidente and ikinamatay nila mama at papa. Papunta daw sana sila sa opisina dahil sa importanteng dahilan pero nabangga sila.
"Talisha. Bilisan mo na diyan at baka mahuli ka sa pasok mo"
"Opo. Matatapos na ako." Sagot ko sakanila atsaka isinuot ang kwintas na niregalo nila saamin. -saakin ay longsword. 'Yong kay Luna naman ay susi.
Espada saakin dahil raw sa katapangan ko, samantalang kay luna, dahil sa kabusilakan ng kaniyang puso. Na kahit na sinong may mabigat at saradong puso'y makakayanan niya itong buksan.
Pagkatapos kong mag ayos ay agad na akong nagpaalam at umalis.
Ang itsura ng eskwelahan namin ay hindi tipikal na pinapasukan ng katulad kong estudyante. Para itong mansion kung ihahalintulad sa bahay, ngunit maliit ito kung ikukumpara sa eskwelahan na Unibersidad.
Pagpasok ko'y unang dinapuan ng paningin ko si Damon. As usual, he's sleeping.
"Tala" tawag saakin ni Amara kaya ko siya sinamaan ng tingin.
She's on her book again, reading so that she can go to abroad. We're on our last year and we've reach the age where we could get a higher chance to go to abroad and raise our school's flag.
"Diba't sinabi kong huwag mo akong tatawagin sa ganiyan kung nasa publiko tayong lugar."
"Talisha."pagulit niya na parang inosente. She has a long dark brown hair with her cute bangs and light brown eyes, small nose and pouty lips.
"Nandito ka na pala." Ani ni Jasper saakin na kanina lang ay nakikipag tawanan sa iba naming kaklase. He has a long coffee hair, green eyes, pointed nose and thin lips.
"As usual. Unreadable mind and expressions... like this sleeping guy." Singit ni Zack at tinukoy rin si Damon. Zack has beatiful dark brown eyes, long lashes, thick eyebrows full lips and white skin. Saaming lahat ay siya ang may kakaibang kulay at ang kaniyang balat ay parang kumikinang lalo na't kapag matatamaan ito ng sinag ng araw.
"Stop talking. You're loud." Mahinang reklamo ni Damon kay Zack na katabi niya.
Pagkaupo ko'y nagkasalubong ang mata namin. Agad din akong umiwas samantalang siya'y nagbasa na lamang ng libro't hindi na natulog.
"Talisha. Alam mo ba, mag basa ka rin kaya, ano? Para naman isa saating mag kakaibigan ang makakuha ng ganon kataas na marka. Saating dalawa pala. Ayan si Damon makukuha siya. Tsk." Wika ni Amara.
"Nah. You know that I don't like those kind of stuffs."
"Hhmm. That's why her willingness and dedication about those kind of stuffs are in on her sister."
"Yeah yeah. I agree to that." Sabi ni Jasper kay Zack.
"Shut up. Mind your own damn businesses."
...
Pagkatapos ng klase namin ay nagtungo ako agad sa library kung nasaan palagi si Luna.
Malawak at malaki ang library dito. Minsan nga ay nagtataka ako kung bakit mas malaki ang library kaysa sa auditorium namin.
Noong unang pasok ko dito'y nahilo at nawala-wala ako dahil sa dami ng aisle at pasingit singit kaya hindi ko na ito inulit. Ngunit dahil sa kapatid ko'y wala akong magawa kundi bumalik hanggang sa kahit papaano'y alam ko na ang daan palabas.
Pumasok ako sa may Encyclopedia na hallway at nadaanan ang ilang aisle ngunit wala ang aking kapatid.
"Mayari" mahinang tawag ko sakaniya nang makita ko siya na namimili ng mga libro.
"Ate Tala"
Ang nagbigay saamin ng ganitong palayaw ay si tita Clara. She said that everytime she looks at our eyes, she can see the moon and stars. She also said that our eyes, specially me who's conscious about her eye color is like looking at one of the most rare gem stones.
"May hinahanap pa ako eh" aniya.
"Antayin na lang kita sa cafeteria" sambit ko naman.
Bahagya siyang tumango at lumakad na din ako palayo. Pero bago pa ako makaalis ng tuluyan humarap muna ako sakaniya.
"Mayari, bilisan mo. Ayokong nag aantay" mahinahon ngunit may diin kong sabi sakaniya.
"O-o-opo. Sige na ate. Nakakatakot ka naman."
Habang nag aatay ako sa labas ay naagaw ng atensyon ko ang lalaking nakaupo sa may coffee table na nagbabasa ng may kalumaang libro.
Maingat niya itong inilapag atsaka umalis. Nakakabighani lang ang kaniyang galaw dahil daig niya pa ako. His move is as graceful as f**k.
Dahil sa kyuryosidad ko ay lumapit ako para kunin ang libro. 'Otro Mundo' ang nakalagay na pamagat.
"Sa'n niya naman 'to nakuha? Mahilig ata siya sa mga pantasya."
Tinignan ko muna ang may ari nito ngunit hindi ko na siya nakita. Naupo muna ako atsaka maingat na binuklat sa unang pahina.
Napangiwi ako ng bahagya dahil sa iba't ibang simbulo at numerong nakalagay.
"How can he read this thing? Saan niya ba ito nakuha? Is he an alien or something?"
"Ate."
Napalingon ako kay Luna na may hawak na limang librong makakapal.
"Ang bigat. Patulong naman ate" aniya na halatang hirap na hirap sa pagbubuhat.
"Kung sana dinala mo na lang yung library sa bahay". Naiiritang sabi ko.
"Sige na. Ang bigat na eh" pagmamakaawa niyang sagot.
Kinuha ko ang apat na libro at siya naman ang isa. Masyado siyang mahina para dito.
Inilagay ko ang dalawa sa bag ko kasama no'ng nakita kong libro at hawak ko ang dalawa. Saka ko na lang ibabalik sa lalaki itong libro niya.
- Writer
