Dahan-dahang idinilat ni Warren ang kanyang mga mata. Sumalubong sa kanyang paningin ang puting kisame ng kwarto.
Medyo nananakit pa ang kanyang ulo at katawan na dulot ng ininom niyang alak kagabi pero hindi niya iyon ininda sa halip, nalunod siya sa malalim na pag-iisip dahilan para matulala siya.
Nakainom man siya kagabi ngunit hindi ibig sabihin nun ay wala siyang alam sa mga nagawa at nasabi niya. Huminga nang malalim si Warren.
Maya-maya ay tumingin si Warren sa kama ni Warson. Bahagyang kumunot ang noo niya nang makitang bakante ang kama ng kanyang kakambal. Ilang sandali pa ay lumambot ang mukha niya.
“I’m sorry,” mahinang sambit ni Warren habang hindi naalis ang tingin sa kama ni Warson.
Hindi ginustong sabihin ni Warren ang mga nasabi sa kakambal pero wala na siyang magagaw
