ความเงียบกินเวลายาวนานทำให้รั่วหลานกังวลว่านางพูดเข้าเรื่องเร็วเกินไปหรือไม่ พอเห็นว่าคู่สนทนาทราบเรื่องการหมั้นหมายอยู่แล้วจึงเข้าใจว่าพูดได้ ในนิยายนางก็เขียนให้พระเอกไม่สนใจไยดีคู่หมั้น เขารับปากเพราะเป็นหน้าที่ผู้สืบทอดตระกูลเท่านั้นแต่ปฏิกิริยาของคนตรงหน้ามันแปลกเกินไป ทีแรกรั่วหลานมั่นใจว่าเขาต้องตอบตกลงในทันทีเสียด้วยซ้ำ
ดวงตากลมจ้องมองบุรุษเบื้องหน้าตาไม่กะพริบ กู้หยุนฟ่านในจินตนาการของนางคือคนที่หล่อเหลาละมุนตา ทั้งคำพูดและการกระทำสง่างามผ่าเผยตามแบบฉบับของพระเอกชั้นเลิศในนิยายรัก กระนั้นก็ไม่ทิ้งเสน่ห์ของบุรุษเนื่องด้วยมีภูมิหลังเป็นถึงบุตรชายแม่ทัพ ภาพลักษณ์ที่เห็นด้วยตาตนเองตอนนี้ก็ตรงกับที่นักเขียนสาวตั้งใจไว้แบบไม่ผิดเพี้ยน เรียกได้ว่าแค่มองก็มีความสุขแล้ว นางกระแอมเล็กน้อยก่อนจะกลับเข้าเรื่อง
“ใต้เท้าเซี่ยคงมีความตั้งใจให้สองตระกูลเป็นทองแผ่นเดียวกันในอนาคตแน่นอนเจ้าค่ะ คำ
