CHAPTER 12

1487 Words

mahaba haba ang byahe kaya nakatulog ako, nakakahiya na nakatulog ako sa sasakyan nila ngunit hindi naman sila nababahala doon at mukha daw akong pagod at puyat. ngayon ay nanatili kami na nasa sasakyan pero sabi ng kanilang driver 20 minutes nalang daw ay makakarating na kami sa mansyon. tumingin ako sa bintana at dun ko napansin na malawak pala dito, iisang kalsada lang ito at nakapaligid na dito ang nagsisilakihang mga puno na halos natatakpan na ito ang kaliwanagan ng araw kaya kung mapapansin ay tanghaling tapat pa lamang ay madilim na rito. nakaramdam ako ng kaba at takot dahil ayoko sa walang ingay dahil nakakabingi ang katahimikan para sa akin ngunit sa itsura naman dito ay presko at malawak talaga dito. diretsio lamang ang daan hanggang sa naliwanagan na ako ng makita ko a

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD