PROLOGUE
THIRD PERSON POV
*4 months earlier*
"Sigurado ka ba sa desisyon natin? Sa gagawin natin mas lalo lang lalayo sa atin ang loob ng anak natin." sabi ng isang ina.
"Grace, siya ang may kagagawan nito kung bakit kailangan niya munang lumayo sa atin. Besides kapag hindi pa sya matinong baka hindi na talaga umuwi yan dito." sabi ng kanyang asawa.
"h-hindi, hindi ko kayang mawalay sa anak natin!" Lumuluha ng sabi ng isang ina, lumapit ang kanyang asawa at hinalikan ito sa noo at niyakap.
"i know hon, but we need to do this for good. Ayoko naman ding mapariwara ang anak natin." sabi ng kanyang asawa at bugtong hininga naman ang ina at tumango. Nakatingin siya sa sasakyan nila at nandun ang kanilang anak na binata na nakaupong sa likuran at makikita nito ang galit na sa kanyang mga mata.
"Don't worry hon, everything's gonna be alright." sabi ng kanyang asawa at ngumiti naman ito bilang na sagot.
Inaalalayan ng lalaki ang kanyang asawa papasok sa passenger seat at umikot ito papunta sa drayber seat. Umaandar na ang sasakyan nito at saka bumiyahe. Tahimik ang biyahe at ni isa walang nagsasalita ngunit panay ang tingin ng ama sa kanyang anak na masama ang loob sa kanila.
"Look son, we're doing this for your own good." basag ng katahimikan ng kanyang ama at nakita nya ang pag ngisi ng anak.
"or you are doing this for yourselves."sabi ng anak at nabaling naman ang ina sa kanya.
"Anak naman hindi, gusto lang namin mapabuti ka at maging maayos ang kalagayan mo." naiiyak na sabi ng kanyang ina at nagulat siya dahil sa pagtawa ng kanyang anak.
"don't call me 'anak' you are not my mother."
"Sven stop it! I swear to God if you don't respect your momor else." Banta ng ama at hina kawan naman ng babae ang kamay ng kanyang asawa upang kumalma.
"tsk you are doing this for your b***h? what a shame." hindi napigilan ng inis at galit ng kanyang ama at sinisigawan niya ang kanyang anak habang nagmamaneho. Takot at kaba ang nararamdaman ng kanyang asawa dahil sa pagkawala ng ama ni Sven.
"YOU ARE REALLY A WORTHLESS! YOU'RE USELESS, YOU ARE NOTHING!." sigaw ng ama tila walang paki ang anak at pa tawa tawa lang ito.
*Truck's horn*
"ROBERT!."
*Car Crash*
