ลวงร้ายลวงรัก

ตอนที่ 3 ดวงความรัก

ความสัมพันธ์ในช่วงเดือนแรกของพลอยรัมภาและบดินทร์ยังคงไม่ชัดเจนนัก เพราะพลอยรัมภายังไม่กล้าที่จะเปิดใจให้เขาอย่างเต็มหัวใจ เพราะอยากดูเขาไปอีกสักพัก

บดินทร์เองก็พยายามแสดงความจริงใจและทำทุกอย่างเพื่อให้พลอยรัมภานั้นยอมใจอ่อนกับเขาจนบางทีเขาเองก็เกือบถอดใจ เพราะบางทีเธอก็ทำเหมือนว่าจะมีใจแต่บางครั้งก็ดูเหมือนว่าเธอยังคงปิดกั้นความรู้สึกต่อเขาอยู่

เขายังคงซื้อดอกไม้และเอาขนมมาฝากเธอทุกเช้าอยู่เหมือนเคย จนเพื่อนร่วมงานของพลอยรัมภาเชียร์ให้เธอใจอ่อน พลอยรัมภาได้แต่ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไร เวลาแค่เดือนเดียวมันยังพิสูจน์อะไรไม่ได้ ทั้งๆ ที่ใจเธอนั้นเทไปให้บดินทร์มากกว่าครึ่งแล้ว แต่ก็ยังไม่กล้าที่จะให้เขารับรู้ เพราะยังกลัวความผิดหวังอยู่ลึกๆ

“อาทิตย์หน้า ฉันออกทริปที่กระบี่ ยาวห้าวันเลยนะคะ” พลอยรัมภาบอกเขาในวันอาทิตย์ที่ทั้งคู่นัดกันออกมาทานอาหาร เพื่อฉลองที่เธอผ่านทดลองงาน เป็นมัคคุเทศก์นำเที่ยวประจำของบริษัทอย่างเป็นทางการ

“ผมคงคิดถึงคุณแย่เลย” บดินทร์บอก คาดหวังให้เธอตอบกลับมาเช่นเดียวกัน แต่พลอยรัมภาแค่ยิ้มรับแล้วตักอาหารให้เขา จนบดินทร์รู้สึกเหมือนว่าเขาคงทำให้เธอรักเขาไม่ได้จริงๆ

“พลอยครับ เราคุยกันมาเดือนนึงแล้ว ผมอยากรู้ว่า คุณรู้สึกยังไงกับผมบ้าง” เขาตัดสินใจถามเธอไปตรงๆ

“ฉันบอกตรงๆ นะคะ ว่าฉันก็รู้สึกดีกับคุณ แต่ฉันยังไม่แน่ใจอาจเป็นเพราะเรายังไม่ได้รู้จักกันดีพอ” พลอยรัมภาเปิดเผยความรู้สึกต่อเขา บดินทร์ยิ้มออกมาได้นิดหนึ่ง ที่อย่างน้อยเธอก็รู้สึกดีกับเขา

“งั้นเราลองคบกันดู ได้หรือเปล่าครับ ทำความรู้จักกันในฐานะแฟน ไม่แน่ว่า ถ้าเราลองเลื่อนสถานะดู ค่อยๆ เรียนรู้กันไป” บดินทร์ถามเธออย่างมีความหวัง

“ฉันกลับมาจากทริปแล้วจะให้คำตอบคุณนะคะ” พลอยรัมภาบอกเขา แล้วยิ้มอย่างเขินอาย ทำเอาบดินทร์ตื่นเต้น พอที่จะเดาคำตอบได้ไม่ยาก เมื่อเห็นท่าทางเขินอายกับคำขอคบของเขา คิดถูกแล้วที่เขากล้าถามเธอตรงๆ แบบนี้ จะได้ไม่ต้องคิดมากว่าเธอมีใจให้หรือเปล่า

***************************

ในช่วงที่รอคอยพลอยรัมภากลับมา บดินทร์ก็ส่งข้อความคุยกับเธอไม่เคยขาด เขาเริ่มมีความหวังที่จะสมหวังในไม่ช้านี้แล้ว

“วันนี้ผมกลับดึกนะครับ อาจจะไม่ได้คุยด้วย เพราะไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนที่บริษัท” บดินทร์ส่งข้อความบอกเธอ

“ค่ะ อย่าดื่มเยอะนะคะ” พลอยรัมภาส่งข้อความตอบกลับเขา แล้วตัดสินใจพิมพ์ต่อไปอีกนิด แล้วยิ้มเขิน

“เป็นห่วง” เธอส่งให้เขาแล้วยืนยิ้มอยู่อย่างนั้น

บดินทร์อ่านข้อความแล้วก็ดีใจยิ้มไม่หุบ อีกสองวันก็จะได้เจอหน้าเธอแล้ว เขาอดตื่นเต้นไม่ได้ที่จะได้ยินคำตอบจากปากเธอ

บดินทร์เก็บของแล้วไปร้านอาหารตามที่นัดกันไว้ งานนี้เขาพยายามไม่ดื่มอย่างที่พลอยรัมภาเตือน แต่ว่าก็โดนคะยั้นคะยอจากเพื่อนๆ และหัวหน้างาน เขาจึงค่อนข้างเมาแต่ก็ยังพอมีสติอยู่

พอถึงเวลาแยกย้ายเขาก็อาสาไปส่งเพื่อนร่วมงานอีกสองคน โดยแวะส่งคนแรกก่อน พอถึงจุดหมายที่สอง เพื่อนร่วมงานสาวก็แกล้งเมาแล้วไม่ยอมลงจากรถ

นาราแอบชอบบดินทร์มานานแล้ว แต่ไม่กล้าบอกตรงๆ และช่วงหลังๆ พอเธอรู้ว่าบดินทร์กำลังตามจีบใครสักคนเธอเลยต้องตัดสินใจที่จะเผด็จศึกเขาในวันนี้ ก่อนที่เขาจะจีบผู้หญิงคนอื่นได้สำเร็จ

บดินทร์ตัดสินใจพยุงเธอขึ้นไปส่งที่ห้อง พอถึงห้องเขาก็อุ้มเธอไปไว้บนที่นอน แล้วตั้งใจว่าจะเดินออกจากห้องไป แต่นาราลุกเดินมาขวางแล้วเดินไปกดล็อกห้องไว้ไม่ให้เขากลับ บดินทร์มองเธอด้วยความสงสัย

นาราไม่พูดอะไร เธอเดินเข้าไปแล้วโน้มคอเขาลงมาจูบทันที

เพราะฤทธิ์เหล้าและจูบจากนารา บดินทร์เลยไม่ปฏิเสธจูบนั้น เขากอดจูบนาราโดยลืมพลอยรัมภาไปชั่วขณะ

ทั้งสองแลกจูบกัน พร้อมๆ กับถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกไปด้วย แล้วยืนกอดจูบลูบคลำกันอยู่สักพัก ก่อนที่บดินทร์จะดันตัวเธอไปที่เตียงแล้วทิ้งตัวลงไปทาบทับเธอเอาไว้ ดูดไซ้ซอกคอด้วยแรงปรารถนาที่เกิดขึ้น

นารายิ้มอย่างพอใจที่กำลังจะตกเป็นของเขา เธอแอ่นสะโพกเสียดสีกับหน้าท้องของเขา เอามือกอดแล้วลูบแผ่นหลังของเขาด้วยความหลงใหล ก่อนจะแยกขาออกให้เขาเบียดสะโพกลงมาได้ถนัด

บดินทร์ที่กำลังได้ที่เขานั่งคุกเข่าจับท่อนลำนั้นสอดใส่เข้าไปแล้วซอยสะโพกใส่นาราอย่างไม่ยั้ง เธอร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน ดึงตัวเขาให้โน้มลงมาดูดปากกัน

เขาดูดปากแลกลิ้นกับเธออย่างดุดัน ซอยสะโพกใส่อย่างดุดัน ก่อนที่ทั้งคู่จะถึงจุดหมายในเวลาอันรวดเร็ว บดินทร์นอนลงข้างๆ เธอแล้วหลับไปอย่างอ่อนเพลีย โดยไม่ได้คิดถึงผลที่กำลังจะตามมา ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้

***************************

พลอยรัมภากลับมาถึงในเย็นวันศุกร์ เธออ่านข้อความของบดินทร์ที่ส่งหาเธอล่าสุดเมื่อเช้านี้แล้วก็เป็นกังวลหน่อยๆ

สองวันมานี่เขาส่งมาอรุณสวัสดิ์เธอในตอนเช้า และบอกฝันดีก่อนเข้านอนเท่านั้น ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย พลอยรัมภาเลยคิดว่าเขาคงกำลังยุ่งอยู่กับงานของเขาเลยไม่มีเวลาคุยกับเธอ

เช้าวันเสาร์ไม่มีวี่แววของบดินทร์เลย เขาไม่ได้มาหาเธออย่างที่เธอคิดเอาไว้ พลอยรัมภาพอไม่เจอเขาอย่างทุกวันก็ทำให้รู้ว่าเธอคิดถึงเขาอยู่มากเหมือนกัน และอยากเจอหน้าเขา เพื่อตอบตกลงเป็นแฟนกับเขา เพื่อเรียนรู้กันไปในสถานะแฟนอย่างที่เขาขอเธอ

“เจอกันร้านเดิม วันอาทิตย์นะครับ” บดินทร์ส่งข้อความมาบอกเธอ ในตอนนี้พลอยรัมภาเข้าใจว่าเขาคงกำลังหาวิธีเซอร์ไพรส์เธออยู่เป็นแน่ เพราะเขาคงเดาได้ว่าพรุ่งนี้เธอจะตอบเขาว่าอย่างไร

พอถึงเวลานัดหมาย พลอยรัมภาแต่งตัวสวยเป็นพิเศษ เธอไปรอเจอเขาที่ร้านอาหารที่เคยนั่งทานด้วยกันเป็นประจำ เธอมาถึงก่อนเขา ซึ่งแปลกกว่าทุกที ที่เขาชอบมานั่งรอเธอ

พลอยรัมภาหันซ้ายหันขวา คิดในใจว่าอาจมีเซอร์ไพรส์จากเขาอะไรสักอย่าง แต่ว่าก็ไม่มีวี่แวว

สักพักบดินทร์ก็เดินมาถึงโต๊ะ เขานั่งลงตรงข้ามเธอด้วยใบหน้าที่เป็นกังวล พลอยรัมภายิ้มให้เขา สงสารบดินทร์ที่คงกำลังลุ้นคำตอบจากเธอ

“ผมขอพูดอะไรกับคุณก่อนนะพลอย” บดินทร์สั่งเครื่องดื่มมาให้เธอกับเขาคนละแก้ว แล้วเอ่ยขึ้นมา

“ค่ะ” พลอยรัมภารับคำแล้วตั้งใจฟังในสิ่งที่เขาจะพูด

“ตลอดเวลาที่รู้จักกันมาตั้งแต่เริ่มแรก ผมประทับใจในตัวคุณมาก และผมคิดว่าผู้หญิงคนนี้แหละคือคนที่ผมอยากมอบหัวใจให้ และผมก็พยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อที่จะเอาชนะหัวใจคุณ” บดินทร์บอกแล้วยิ้มเศร้าๆ

“บางทีผมก็รู้สึกท้อ แต่ผมก็ไม่เคยถอย เพราะผมตั้งใจแล้วว่าจะต้องทำให้คุณรักผมให้ได้” บดินทร์พูดแล้วเว้นช่วง สูดหายใจลึกๆ อย่างตื่นเต้น

พลอยรัมภายิ้มอย่างตื่นเต้น เธออยากบอกความรู้สึกของเธอต่อเขาบ้าง แต่ว่าก็อยากฟังเขาพูดให้จบก่อน

“แล้วในที่สุดผมก็ทำเกือบจะสำเร็จ ผมกำลังจะได้หัวใจของคุณมาครอบครอง แต่... แต่ผมก็ทำมันพังลงเพราะความขาดสติของตัวเอง” บดินทร์ตัดสินใจพูดออกมา พลอยรัมภาทำหน้างง เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด

“ยังไม่ทันคบกัน ผมก็นอกใจคุณแล้ว ผมขอโทษจริงๆ นะพลอย ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น คืนนั้นผมเมามากแล้ว.... ผม.... ผมต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ผมทำ” บดินทร์พูดออกมาจนหมด

พลอยรัมภานั่งนิ่ง ใจสั่นรัว ความรักที่ยังไม่ทันได้เริ่มต้น ก็ต้องจบลงไปโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เธอขยับตัวไม่ได้ มันชาไปหมดทั้งตัวและหัวใจ พูดอะไรไม่ออกได้แต่นั่งนิ่งฟังในสิ่งที่เขากำลังพูด

“ผมนัดคุณมาวันนี้เพื่อขอโทษกับสิ่งที่ผมทำ และบอกลาคุณ ผมรักคุณนะพลอย และผมก็ละอายใจในสิ่งที่ผมได้ทำลงไป ยกโทษให้ผมนะครับ หวังว่าเรายังสามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้” บดินทร์บอกเธอ

“ค่ะ” พลอยรัมภาตอบเขาไปอย่างไร้ความรู้สึก ได้แต่สงสัยว่าชาติที่แล้วเธอทำบาปทำกรรมอะไรไว้ ทำไมเธอไม่มีดวงด้านความรักเลย

“ผมขอตัวนะครับ” บดินทร์บอกแล้วเดินออกไปนอกร้าน โดยมีนารายืนรอเขาอยู่ บดินทร์ก็ยิ้มให้นาราอย่างฝืนใจ แต่ก็ต้องแสดงความรับผิดชอบอย่างลูกผู้ชาย แม้ว่าเขานั้นไม่ได้รักนาราเลย

พลอยรัมภานั่งนิ่ง ไม่ขยับอยู่พักใหญ่ คิดวนเวียนในหัวว่าเธอทำผิดอะไร เธอพลาดตรงไหน ทำไมต้องมาเจอกับอะไรแบบนี้ด้วย

พอเธอตั้งสติได้ก็กดโทรออกหาเพชรฤกษ์ทันที

“พี่เพชร มารับพลอยด้วย พลอยขับรถกลับไม่ไหวแล้ว” เธอบอกเขาเสียงสั่น

“พลอยอยู่ไหน” เพชรฤกษ์ถามอย่างตกใจ พลอยรัมภาไม่เคยโทรเรียกเขาไปรับแบบนี้มาก่อน

พอรู้ว่าน้องสาวอยู่ไหน เพชรฤกษ์ก็เรียกแท็กซี่ไปหาเธอ เพื่อขับรถของเธอพาเธอกลับบ้าน

เพชรฤกษ์เคลียร์ค่าเครื่องดื่ม แล้วจูงมือน้องสาวที่นั่งเหม่ออยู่ออกจากร้านอาหาร ตรงไปยังรถของเธอที่ลานจอดรถ พอขึ้นไปนั่งบนรถ ความชาที่มีตั้งแต่แรกก็หายไปทันที กลายเป็นความเจ็บปวดขึ้นมาแทน

พลอยรัมภาร้องไห้สะอึกสะอื้นจนเพชรฤกษ์ไม่กล้าพาน้องสาวกลับบ้าน กลัวพ่อแม่จะเป็นห่วง เขาพาเธอกลับไปที่ห้องพักของเขาแล้วโทรบอกพ่อแม่ว่าพลอยรัมภาอยู่กับเขา ไม่ต้องเป็นห่วง

ธีรวัฒน์และวรรณารู้ทันทีว่าลูกสาวมีเรื่องอะไรสักอย่าง แต่ในเมื่อตอนนี้เธออยู่กับเพชรฤกษ์แล้ว ทั้งสองก็เลยต้องรอฟังข่าวอย่างเป็นห่วง ยกหน้าที่ให้เพชรฤกษ์ดูแลน้องสาวแทนท่านทั้งสอง

“หยุดร้องได้แล้วพลอย” เพชรฤกษ์ปลอบใจน้องสาว เขาเดาได้ไม่ยากว่าคงไม่พ้นเรื่องของความรัก

พลอยรัมภาพยายามจะหยุดร้อง แต่เธอยังสะอื้นอยู่เป็นพักๆ ในสมองยังคิดวนเวียนกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่หยุด

เธอคิดว่าบดินทร์จะเป็นคนที่ทำให้เธอรู้จักกับคำว่ารักแท้ เป็นคนที่ทำให้เธอลืมความรักแย่ๆ ของธนัชได้ เป็นคนที่ดีพอสำหรับเธอ แต่สุดท้ายเขาก็จากไปพร้อมกับผู้หญิงที่เขาต้องรับผิดชอบในความผิดพลาดของเขาเอง

หรือเธอผิดที่ใช้เวลาศึกษาบดินทร์นานเกินไป หรือเธอผิดที่เธอปล่อยให้เขารอเธอ หรือชีวิตเธอถูกกำหนดให้ต้องเจอกับความรักที่ผิดหวัง

เพชรฤกษ์กอดน้องสาวเอาไว้แนบอก ลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน พลอยรัมภาสะอื้นในอ้อมกอดนั้น ความห่วงใยของคนในครอบครัว มันทำให้เธออบอุ่นและเข้มแข็งขึ้นมา

“โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เรื่องแค่นี้อย่าเสียน้ำตาให้มันมาก เดี่ยวพี่หาแฟนให้ใหม่ เอาหล่อๆ รวยๆ เลย วอนบิน ลีมินโฮ กงยู เพื่อนพี่ทั้งนั้น” เพชรฤกษ์พูดด้วยน้ำเสียงที่ร่าเริง

พลอยรัมภาสะอื้นไปหัวเราะไปกับคำพูดของพี่ชาย ที่ยกตัวอย่างพระเอกเกาหลีในดวงใจเธอขึ้นมา เธอกอดเขาเอาไว้ พยายามทำใจหลังจากร้องไห้ให้บดินทร์มากพอแล้ว

***************************