Chapter 5: Sickness
1922 Words
Binuksan nito ang pinto ng back seat ng sasakyan ko at umupo duon.
"What are you doing here, Isabelle?" She's my ex from college. I had no idea how she found me,
"Does that matter?"hinila nito ag aking pantalon na naging dahilan ng pag bagsak ko sa kaniyang katawan. Tinulak ako nito ng mahina at isinarado ang pinto ng sasakyan.
Napaupo na lang ako habang pinapanuod siyang hinihimas ang aking katawan. Itinaas niya ang aking pang itaas at inilapat ang kaniyang labi sa aking pusod. Habang ginagawa niya iyun ay unti-unti naman niyang binababa ang ang aking zipper. Madami pa akong katanungan sa kaniya kaya naman ay itinulak ko siya.
"What the f**k do you think you're doing?" I asked, confused.
"Oh, come on, Trystan. Don't act surprised," she smirked and continued what she was doing. Hinimas-himas niya ang aking sandata kaya hindi ko na siya napigilan pa.
Nag eenjoy na ako ng biglang may kumatok sa bintana ng aking sasakyan.
"God dangit!" Iniayos namin ang aming sarili bago ko buksan ang pinto,
"What do you want?" inis kong ani kay Daisy,
"Grabe, ang sungit ah. Mag te-thank you lang. ako sa pagtulong mo kani-"
"No problemo." ani ko ng hindi siya pinapatapos sabay sarado ng pinto.
*Daisy's POV*
Aba! Hindi na nga ako pinatapos sa sasabihin ko pagkatapos ay pinag saraduhan pa ako? Antipatiko talaga. Kainis. Palibhasa kasi may nilalantaring babae. Che! Naglakad na ako papalayo sa kaniyang sasakyan at dumiretso na sa aking shop.
Feeling ko ay hindi nga talaga kami magkakasundo ng mokong na yun. Yari talaga siya sa akin. Pag kakausapin niya ako, hindi ko talaga siya papakinggan. Ang bastos. Nakakaloka.
"Ah! Ma'am Daisy, okay ka lang po ba?" pagtatanong sa akin ni Marian,
"Yung lalaki na pumasok dito kanina, huwag na huwag mong mapapasok sa shop na 'to." inis kong sagot sa kaniya ng hindi tinatanggal ang tingin sa sasakyan ni Trystan.
Napakamot na lang ng ulo si Marian at bumalik na sa pag aasikaso ng shop. Ikinalma ko na lang ang aking sarili at nag focus sa aking shop.
Habang nag aantay ako ng may papasok sa shop ay may bigla akong naalala. Ngayon nga pala ang date ni Adrian kasama yung crush niya.
Makadaan nga mamayang gabi sa restaurant niya. Sisilipin ko lang kung ano ang itsura nung babaeng yun.
Inantay ko na lang na mag gabi dahil matumal ang benta ngayon. Nang magdilim na ang paligid ay nag paalam na ako kay Marian. Sumakay ako sa sasakyan ko at nagmaneho na papuntang restaurant ni Adrian. Nang makarating ako duon ay hindi na ako bumaba ng sasakyan ko. Hindi ko na kailangang bumaba dahil puro salamin naman ang harapan ng kaniyang restaurant kaya kahit nasa sasakyan lang ako ay kitang kita ko na ang loob.
Maganda naman yung babae. Pero parang nakita ko na siya. OMG! Siya nga! Siya yung babaeng kinakalantari ni Trystan kaninag mapananghali. s**t! Anong gagawin ko. Inisip ko ng mabuti ang gagawin ko ng hindi ako nag iiskandalo.
Bumaba na ako ng sasakyan ko at pumasok sa loob ng restaurant. Dahan-dahan akong lumapit kay Adrian.
"Hi! Can I excuse my friend for a moment?" ani ko duon sa babae pagkatapos ay hinila ko na si Adrian sa labas ng restaurant.
"What's wrong?" naguguluhang tanong sa akin ni Adrian,
"I know that girl. Earlier, I saw her with Trystan. They're doing something sexually–" natataranta ko namang sagot sa kaniya.
"Oh my god! I don't wanna hear all of that! Jeez, Daisy." Hmm. Bakit parang unbothered siya? "And so what?" pag dugtong niyang turan,
"Uhh! What do you meanm, so? Isn't she your–" habang nagsasalita ako ay bigla akong pinigilan ni Adrian.
"Hi! Thanks for dining with us." ani nito sa lumabas na sina Trystan at yung babae. Wait! Saan nanggaling si Trystan? Parang wala naman siya kanina nung nanduon ako ah.
"Thanks to you too, my dude! Anyway, the bathroom smells good. Unlike other bathrooms." wika naman ni Trystan, "Oh! Hey Daisy, I didn't know you were here aswell. Sayang naman at hindi ka pa nakasabay sa amin." ani niya sa akin.
"Hey!" matalas kong pagbati sa kaniya habang nakataas ang aking kilay.
"O...kay? Anyway, We'll get going." Naglakad na ng papalayo si Trystan at yung babae na kasama niya.
"What are you doing? Aren't you supposed to be sad or something?" pagtatanong ko kay Adrian,
Tinignan ako ni Adrian ng nakakunot ang kaniyang noo.
"Why would I?"
"Because you were supposed to have a date with her, and it turned out that she's with Trystan." inis kong pagpapaliwanag sa kaniya. Para namang tanga din kasi 'tong kaibigan ko e.
"OOOOH! I get it now! She's not the girl, Daisy. My date was canceled. She had a sudden business trip with her family, so it's understandable. But we'll meet tomorrow morning."
Hay naku! Buti naman. Akala ko ay magkakagulo pa.
"Why are you here?"
"Ah! I just got curious about your date, so I wanted to check on it." sagot ko sa kaniya.
Natawa na lang ito sa akin at pagkatapos ay inaya niya ako na kumain ngunit tumanggi ako. Mag fasting muna ako ngayon at lagi na lang kaming kumakain ng masasarap. Napaparami tuloy ang kain ko.
Hindi na ako nag tagal pa at nag paalam na din ako sa kaniya. Dumiretso na ako ng aking apartment at naligo. Nang matapos akong maligo ay nakita kong lumiwanag ang aking phone kaya naman ay chineck ko ito.
'Trystan Luis Salvatore has added you.'
Hmm... Paano niya naman nalaman ang pangalan ko sa social media ko. Ay dibale na. Chineck ko ang kaniyang profile at ang bumungad sa akin ay ang picture niya na may kasamang iba't ibang babae. Well, I'm not surprised. Nasa mukha niya naman ang pagiging babaero. Hindi ko inaccept ang kaniyang friend request. Nag bihis na ako at binuksan ang aking TV.
Habang nanunuod ako ay walang tigil ang pag tunog ng aking cellphone. Ano ba naman yan. Sino ba 'tong hinayupak na 'to? Binuksan ko ang aking phone at bumungad ang mga text sa akin ni Trystan. Ay ang bwisit lang pala na 'to.
'Incoming call from Trystan Luis Salvatore'
Naiinis na ako kaya sinagot ko na lang ang kaniyang tawag.
"What do you want?" inis kong bungad sa kaniya,
"Oh, hey baby, it's me! Can't believe you finally answered."
"Baby? Ew– What do you want, Trystan? I don't have time for this."
"I just wanted to talk to my favorite person in the whole wide world! You miss me?" turan nito sa akin habang tumatawa,
"Ask me if I wanna talk to you."
Nakakainis naman yung lalaking yun. Pinatayan ko na lang ng tawag dahil naiinis na talaga ako. Kaya pala ang kulit kulit dahil lasing. Hay naku.
Binaba ko na ang aking phone at nanuod ng muli sa TV.
Habang nanunuod ako ay nakaramdam na ako ng antok.
Kinabukasan. Tinawagan ko muna si Marian at sinabihan ko ito na huwag munang buksan ang shop. Masama ang pakiramdam ko ngayon kaya mas mabuti na hindi ko muna buksan ang shop. Baka kasi mamaya ay magkaroon ng problema at kailanganin akong bigla.
Pumunta ako sa aking cabinet upang kumuha sana ng gamot ngunit ng pag tingin ko sa box ay mga sachet na lang ang nanduon. Ano ba yan! Ang malas naman. Gusto ko sanang tawagan si Adrian pero ang alam ko ay magkikita sila ng ka date niya ngayon. Napabuntong hininga na lang ako. Bumalik na lang ako sa aking kama at humiga.
*Third Person's POV*
Ang araw na ito ay espesyal para kay Adrian. A day filled with anticipation and excitement. Hindi siya makapaniwala na ang long time crush niya ay makakadate niya.
As usual, bago pumunta si Adrian kahit saan, dinadaanan niya muna ang shop ng kaniyang kaibigan na si Daisy. Nagulat siya dahil sarado ito.
"That's unusual." wika ni Adrian habang nakatingin sa naka lock na shop,
Nagtataka si Adrian dahil kahit na kailan ay hindi niya nakitang nakasara ang shop ni Daisy. Bumaba ito upang silipin ang loob ng shop, nagbabakasakaling may makita siyang tao sa loob. Daisy's shop was typically abuzz with activity, her artistic creations decorating and organizing her flowers. But today, it stood silent and vacant, leaving Adrian with a sense of unease.
Dahil sa kaba na nararamdaman niya. Kinuha niya ang kaniyang phone at tinawagan ang number ni Daisy. Nag ring ito ng ilang beses ngunit lagi lang napupunta sa voicemail.
Dahil hindi sinasagot ni Daisy ang tawag, naisipan na lang ni Adrian na bisitahin ang tinutuluyan nito. The drive was filled with a mix of worry and curiosity, the image of the closed shop lingering in Adrian's mind.
Mga minuto ang lumipas, at nakarating na rin si Adrian sa apartment complex ni Daisy. Habang naglalakad papunta sa pinto ni Daisy, ang t***k ng puso niya ay bumibilis sa halong pangamba para sa kapanatagan ni Daisy at dahil na rin sa nalalapit na date nila ni Sydney.
Kumatok si Adrian sa pinto at mayamaya lang ay binuksan naman ito ni Daisy.
"Adrian?" she exclaimed, her eyes widening in surprise. "What are you doing here? I wasn't expecting anyone."
Halong saya at pagka excite ang naramdaman ni Adrian ng makita niya si Daisy.
Makikita ang pagkaantig at pagkamapanatag sa mga mata ni Daisy. "Oh, Adrian, I apologize for the confusion. I decided to close the shop today because I don't feel very well."
"Daisy, I'm sorry to hear that you're not feeling well. Is there anything I can do? Should I call a doctor or bring you some medicine?" pagtatanong ni Adrian na may halong pag-aalala.
Makikita mo sa mukha ni Daisy ang pag-gaan ng kaniyang loob,
"Thank you, Adrian. It's nothing serious, just a bout of flu. I've been resting, and I'm sure I'll be back to my vibrant self in no time."
Ang kabang pumapalibot kay Adrian ay nabawasan. Gayunpaman, hindi niya matanggal ang kaniyang pag-aalala nang lubos.
"Are you sure you're okay? Is there anything I can do to make you feel better?" Ang mga labi ni Daisy ay napalitan ng mga ngiti dahil sa pagaalalang natatanggap niya kay Adrian.
*Daisy's POV*
"Your presence alone is already making me feel better, Adrian." Binuksan ko ng lubos ang pinto upang makapasok si Adrian,
Nang makapasok siya, dumiretso na kami sa sopa at duon na
"I thought you have a date today?" pagtatanong ko sa kaniya,
"I do, but I just wanted to check on you first." sagot naman sa akin ni Adrian,
Grabe ka naman Adrian! Bakit ka naman nagpapakilig ng ganto.
"Well, aren't you the caring and thoughtful one? Interrupting your date plans just to make sure I'm okay. I owe you one, Adrian."
"You know me, always looking out for my friends. Plus, I couldn't resist the opportunity to see your smiling face before my date."
HUy! Pereng tenge nemen! Napahawak ako sa pisngi ko dahil nararamdaman kong nag iinit ang mga ito. Huwag kang ganyan Adrian! Baka hindi ka makapunta sa date n'yo ni Sydney.
"You're too kind, Adrian. But don't worry, I won't keep you for too long. I know how excited you are about your date with Sydney."
Napasandal na lang ako sa sopa habang napapaisip kung gaano ako ka swerte sa kaibigan ko na ito.
Mayamaya pa, nagpaalam na kami sa isa't-isa. Lumabas na siya ng pinto at ako naman ay bumalik na sa kwarto.
Feeling ko tuloy gumaling na agad ako. Ikaw ba naman pakiligin ng ganun, tignan ko lang kung hindi umatras ang sakit mo.
- Writer
