ร่างบางนิ่งอึ้งพูดไม่ออกในทันที...หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะอีกครั้ง...นัยน์ตาคู่สวยสบมองไปที่นัยต์ตาสีนิลเพื่อหาคำตอบว่าสิ่งที่เขาพูดออกมานั้นมันเรื่องจริงหรือเขาแค่ต้องการหยอกล้อให้เธอเสียอาการ...
แต่สุดท้ายเธอก็หาคำตอบอะไรจากนัยต์ตาสีนิลของคีรินไม่ได้เลย...
เธอไม่รู้เลยว่าทุกครั้งที่เขาพูดแบบนี้เขาคิดแบบนั้นจริงๆ หรือเปล่า...ร่างสูงมองใบหน้าสวยหวานในแบบของเอวาก่อนที่เขาจะระบายยิ้มออกมาบางๆ...
“ ทำไมมองหน้าพี่แบบนั้น ? ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างหยอกเย้าก่อนจะหัวเราะออกมานิดๆ เพราะร่างบางเอาแต่มองหน้าเขา
“ ก็ที่พี่คีย์พูดออกมาเมื่อกี๊ ”
“ พี่ล้อเล่น...” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอ่อนโยนพร้อมกับเอื้อมมือไปลูบเบาๆ ที่แก้มนวล พอเอวาได้ยินแบบนั้นเธอก็แอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งใจ...
“ ขอบคุณนะคะ...” ร่างบางพูดพร้อมกับระบายยิ้มให้คีริน...ร่างสูงพยักหน้าช้าๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
