Choose love รักต้องเลือก

@มหาลัย XP คณะบริหารธุรกิจ Faculty of Business Administration เวลา 16.58 นาที พรึบ !! “ ฮืออ ปวดหัวแล้วนะ…” ฮันนาเอ่ยพร้อมกับยกมือขึ้นกุมหัวตัวเองเอาไว้อย่างคิดไม่ตกเนื่องจากงานพรีเซนต์กลุ่มวิชาเอกที่ตัดเกรดค่อนข้างโหดโดนแก้ใหม่ทั้งหมด ซึ่งงานนี้เล่นเอาฉันเครียดไปด้วยเหมือนกัน T^T “ โดนแก้งานทุกอาทิตย์เลยอะแม่ T^T…” เมอาพูดเสียงคล้ายกับจะร้องไห้ออกมา “ อย่างเซ็งเลยโดนด่ากลางห้องขนาดนั้น…”ริชาพูดขึ้นมานิ่งๆ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล “ เอาน่า…ยังไงก็โดนด่ากันทุกกลุ่มอยู่แล้วแก…” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับพยายามทำให้บรรยากาศที่มันแอบตึงเครียดในตอนนี้ดูเบาลงบ้าง ฉันรู้ว่าเพื่อนๆ เองก็เครียดกันไม่น้อย…ฉันเองก็เครียดเหมือนกันเพราะตอนนี้พวกฉันอยู่ปี 3 ของมหาวิทยาลัย XP คณะบริหารธุรกิจ เอกการตลาด งานที่อาจารย์สั่งไม่ได้มีแค่วิชา Marketing Strategy กลยุทธ์การตลาด วิชาเดียว วิชาอื่นๆ ก็สั่งงานพรีเซนต์กันแทบทุกอาทิตย์เหมือนกัน แต่หนักที่อาจารย์คนนี้แกเป็นคนที่ค่อนข้างละเอียดแบบมากๆ กว่าจะพรีเซนต์งานออกมาได้ถูกใจแกแต่ละรอบต้องถึงขั้นไปบนบานศาลกล่าวที่ศาลหน้ามหาวิทยาลัยเลยละ T^T แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช่คนที่ชอบเรียนอะไรที่มันเกี่ยวกับบริหารเลย...แต่เพราะพ่อกับแม่ฉันวางแผนทุกอย่างเอาไว้ว่าถ้าฉันเรียนจบพวกท่านจะให้ฉันเข้าไปทำงานภายในบริษัทของที่บ้าน... ซึ่งฉันก็ปฏิเสธอะไรไม่ได้เพราะท่านมีฉันเป็นลูกเพียงคนเดียว ความหวังทุกอย่างก็เลยตกมาอยู่ที่ฉัน...บางทีความคาดหวังของพวกท่นก็สร้างความอึดอัดใจให้ฉันไม่น้อย แต่ฉันก็ไม่เคยสามารถพูดมันออกไปได้เลย “ คืนนี้ไปกินคลายเครียดกันหน่อยมั้ย…” ฮันนาเอ่ยขึ้นพร้อมกับดวงตาที่เริ่มเปล่งประกายในความหวังว่าเพื่อนๆ จะไป แต่ฉันคนนึงละที่คืนนี้คงต้องขอพัก เพราะเมื่อคืนนั่งทำพรีเซนต์อันนี้กันทั้งคืน…พาตัวเองมาพรีเซนต์งานได้จนจบโดยไม่หลับกลางอากาศนี่ถือว่าเป็นบุญของฉันมากๆ เลยละ “ ไม่ไปแล้วแก ง่วงจะกลับห้องนอน…” “ อีกแล้วนะวา ! ครั้งที่แล้วก็ไม่ไป ถ้าครั้งนี้แกไม่ไปอีก ฉันจะโกรธแกจริงๆ ด้วยนะ…” ฮันนาพูด “ แกเป็นไรกับที่นอนมากมั้ย เวลาว่างแกเอาไปลงกับที่นอนหมดเลยนะ…” ริชาพูดพร้อมกับทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “ ตื่นมาพักบ้างเถอะ…”แล้วก็ตามมาด้วยเมอาที่พูดด้วยสีหน้าเนือยๆ… “ แกก็เวอร์ ตื่นมาพักบ้าไรเล่า…” “ ไม่รู้อะ ไปเถอะ อย่าสิงอยู่แต่ห้องเลย…” ริชาพูดพร้อมกับเขย่าแขนฉันเบาๆ คล้ายขอร้องให้ฉันไปคลับด้วยคืนนี้… แต่ฉันไม่ได้อยากไปเลยจริงๆ นะ T^T “ ฉันว่าผีในห้องต้องเบื่อหน้าแกแล้วแน่ๆ…” “ อ๋อยยย ก็ได้ ไปก็ไป…” ฉันตอบตกลงอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะรู้สึกกดดันเหลือเกินที่เพื่อนๆ ต่างพากันคาดหวังกับฉันว่าฉันจะไป… “ แต่ขอแบบเบาๆ พอนะ ไม่อยากอ้วกง่ะ…” ฉันพูดไปอย่างที่คิด เพราะครั้งที่แล้วที่ไปกินกับพวกเพื่อนๆ ก็เมาจนจำแทบไม่ได้ว่ากลับคอนโดกันยังไง “ สัญญาว่าไม่ยับแบบวันนั้นแน่นอน…” ฮันนาพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นอกมั้นใจ ซึ่งฉันไม่สามารถเชื่ออะไรนางได้เลย เพราะนางเป็นคนที่เมายับคนแรกทุกครั้ง = =‘ “ จะไปไหนกันไม่ทราบ…” ฉันหันไปมองตามเสียงก่อนจะเห็นว่าเป็นเตวินน์ที่เดินมาพร้อมกับมาร์ติน… ซึ่งเวลาสองคนนี้เดินมาคู่กันทีไร ฉันต้องจำชื่อสลับกันทุกเพราะชื่อสองคนนี้มันดันคล้ายกันมาก บางทีก็เรียกผิดเรียกถูก “ อะไรวิน แกยุ่งไร…” เมอาพูดพร้อมกับมองหน้าเตวินน์ด้วยสายตาเอือมๆ สองคนนี้มันค่อยข้างเป็นคู่กัดกัน “ ต้องยุ่งดิ เพราะพวกมึงจะพาเอวาของกูไป..” “ โห้ยยย เอวาของกู…กล้าพูดมากกก…” ฮันนาพูดลากเสียงยาวก่อนจะกรอกตามองบน “ พูดดีๆ ไอ้วิน เอวาของมึงเหี้ยไร...คนอื่นมาได้ยินวาเสียหาย...”มาร์ตินพูดขึ้นมานิ่งๆ ตามแบบฉบับผู้ชายมาดนิ่งของเขา “ เอ้า ! ในคณะรู้หมดว่าเอวาคือที่หนึ่งในใจกู…” “ ใจเย็นอีวิน เดี๋ยวแฟนคลับมึงได้พากันมารุมกินหัวเอวามัน…” “ ก่อนที่มึงจะพูดอะไรแบบนี้มึงไปถามผู้จัดการมึงก่อนว่าเขาอนุญาตให้มึงคบใครยัง...” มาร์ตินพูดพร้อมกับมองเพื่อนตัวเองด้วยสายตาเอือมๆ นิดๆ พร้อมกับสายหัวไปมาช้าๆ... “ จริง…” “ แค่วาตกลงว่าจะคบกับกู ทุกอย่างง่ายนิดเดียวไอ้ติน...” “แล้วแฟนคลับกูเขาเข้าใจ เวลากูรักใครเขาก็รักด้วย…” “ อะหยอดใส่วาไปอีกหนึ่ง…” ริชาพูดพร้อมกับกรอกตามองบนก่อนจะเบะปากใส่เตวินน์อย่างหมั่นไส้… เพราะมาวินชอบแสดงออกชัดเจนว่าเขากำลังตามจีบฉันอยู่… แต่ปัญหาคือ ฉันไม่ได้ชอบเพื่อนตัวเอง T^T แล้วอีกอย่างตอนนี้เตวินน์เป็นนายแบบนักแสดงในวงการบันเทิงที่เริ่มมีชื่อเสียงมากขึ้นเรื่อยๆ จากการแสดงซีรีย์วาย กระแสตอบรับจากแฟนๆ ซีรีย์ดีมากถึงขั้นที่มีเอเจนซี่จากประเทศจีนเริ่มติดต่องานเข้ามาเรื่อยๆ “ เอ่อคือ…หิวแล้วอะไปหาอะไรกินกันดีไหม…” ฉันพูดแทรกขึ้นเพราะต้องการจะเปลี่ยนบทสนทนาของเรื่องที่กำลังคุย เตวินน์หันมามองฉันก่อนจะรีบถาม “ วาอยากกินไรอะ เดี๋ยววินพาไป…” “ เอ่อคือ…” ฉันพูดไม่ถูกเลยว่าอยากกินอะไร เพราะฉันยังไม่ทันคิด...ฮันนาที่มองหน้าฉันอยู่นั้นเราสบตากันอย่างรู้ใจก่อนที่ฮันน่าจะช่วยฉันพูด “ เดี๋ยวไปหาอะไรกินแถวๆ คอนโดแกก็ได้มั้งวาแล้วก็นอนเล่นห้องแกสักพักถึงเวลาค่อยไปคลับ…” ฮันนาพูดพร้อมกับพยักให้ฉัน... “ แล้วเสื้อผ้าอะ นี่ไม่ได้ติดอะไรมาเลยนะ...” เมอาพูดพร้อมกับชี้ไปที่ตัวเอง “ ท้ายรถฉันมีอยู่ เดี๋ยวแกกับริชาไปเลือกเอาว่าอยากใส่ชุดไหน ห้องวามันก็มีชุด...” “ จะไปคลับไหนกัน…” “ คลับพี่ชายฮันนามันไง พี่เฮลอะ…ปลอดภัยดี…” เมอาพูดขึ้นพร้อมกับกันมามองหน้าพวกฉัน… “ คลับพี่เฮลหรอ...เราไปที่อื่นไม่ได้หรอ...” ฉันหันไปมองริชาที่พูดขึ้นมาแบบนั้น...หน้าเพื่อนดูไม่ค่อยโอเคกับการที่จะไปคลับของพี่เฮลเลย “ ทำไมต้องที่อื่นอะริชา...ไปของพี่เฮลแหละปลอดภัยดี..” “ ใช่ ถ้าพี่เฮลรู้ว่าฉันไปคลับอื่น ฉันโดนทุบหัวแน่ๆ อะ” ฮันนาพูดอย่างเห็นด้วยกับเมอา... “ อะ โอเคๆ ” “ งั้นเดี๋ยวพวกฉันไปด้วย เดี๋ยวเจอกันที่คลับนะ…วาออกแล้วโทรหาวินด้วยนะ…” “ ใครชวนมึงวะวิน…” เมอาพูดพร้อมกับมองเตวินน์ด้วยสายตางุนงงที่จู่ๆ ก็พูดเองเสร็จสับ… “ ไปเองทำไมอะ…กูจะไปดูแลเอวาของกู…” “ โอ๊ยยยหมั่นไส้หน้ามึงอะ อ้อนตีนจริงๆ…” เมอาพูดพร้อมกับยกมือตีไปที่หัวของเตวินน์ด้วยความหมั่นไส้ แต่เตวินน์ก็ไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย ตรงกันข้ามก่อนเขาจะเดินไปยังยั่วโมโหเมอาอีกต่างหาก หลังจากที่เตวินน์กับมาตินเดินออกไปจากโต๊ะ ฉันกับเพื่อนๆ ก็พากันเดินออกมาจากตึกคณะก่อนจะพากันไปที่ลานจอดรถหลังตึก... “ ใครจะไปกับฉัน ใครจะไปกับเอวา...” ฮันนาเอ่ยถามพร้อมกับมองหน้าเมาอากับริชา.. “ งั้นเดี๋ยวฉันไปกับเอวาเอง...เมอาไปกับฮันนานะ...” ริชาพูดให้เสร็จสับก่อนเดินมาหาฉันที่รถ...หลังจากนั้นพวกเราก็ขับรถตามๆ กันมาถึงที่คอนโดฉัน...คอนโดฉันกลายเป็นจุดรวมตัวของเพื่อนๆ แต่ละคนไปแล้วละ ใครเป็นอะไร ใครจะทำอะไร ก็มารวมตัวกันที่คอนโดฉันหมดเลย = =’ -บันทึกพิเศษ- @CLUB XS เวลา 20.01 นาที ร่างบางเดินเข้ามาในคลับพร้อมกับเพื่อนๆ อีกสามคน ก่อนที่สายตาเธอจะมองไปยังบรรยากาศรอบๆ ภายใต้แสงสีภายในคลับที่ผู้คนเริ่มเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกคนต่างก็โยกย้ายส่ายสะโพกไปตามจังหวะมันส์ๆ ของเพลงที่ดีเจเปิดขึ้นภายในคลับ “ พี่เฮล ! ” ฮันนาตะโกนเรียกพี่ชายคนเดียวของเธอที่กำลังจะเดินขึ้นไปยังชั้นบนของคลับ ซึ่งเป็นโซนเฉพาะสลับแขก วีไอพี เอวามองตามสายตาของเพื่อนก่อนจะเห็นพี่ชายของเพื่อนที่กำลังเดินตรงมาหาพวกเธอ... “ จะมาทำไมไม่บอกก่อน...” ร่างสูงกำยำนัยน์ตาสีนิลที่แอบแฝงความดุดันถามน้องสาวเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงที่กำลังดังกระหึมอยู่ภายในคลับ “ โทรแล้วไม่รับอะ ! ” “ อืม จะกินอะไรก็สั่งกัน ไม่ต้องจ่าย...” “ งู้ยยย น่ารักกกก....” “ ดูแลกันดีๆ อย่าให้เมา...เพราะถ้าเมารู้ใช่มั้ยว่าจะโดนอะไร...” เสียงทุ้มเอ่ยแข่งกับเสียงเพลงอีกครั้ง เอวามองหน้าเฮลด้วยความแปลกใจนิดๆ และเธอแอบสังเกตสายตาของเฮลที่ในขณะพูดสายตาของเขากับมองไปที่ร่างบางที่ยืนด้านหลังฮันนาซึ่งก็คือ ริชา... “ รู้แล้วค่าาา” ฮันน่าพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนจะดันตัวพี่ชายให้รีบๆ เดินออกจากโต๊ะที่พวกเธอจองไป “ มีพี่เป็นเจ้าของคลับมันดีแบบนี้นี่เอง...” เมอาพูดพร้อมกับมองหน้าฮันนาก่อนจะสั่งเครื่องดื่มตามใจที่พวกเธออยากจะกินกัน...เอวาเลือกสั่งเมนูเดิมๆ ที่เธอมักจะชอบกิน และมันค่อนข้างเบาที่สุดในบรรดาเครื่องดื่ม... รอบนี้เธอไม่อยากดื่มอะไรที่มันหนักมากเพราะครั้งที่แล้วที่มากินกัน เธอก็เมาจนจำอะไรไม่ได้เลยแถมตื่นเช้ามายังปวดหัวเหมือนสมองจะระเบิดอีก… ในขณะที่เพื่อนๆ ในกลุ่มพอแอลกอฮอล์เข้าร่างกายก็เริ่มออกอยู่ไม่ติดที่กัน ฮันนาเริ่มเดินไปชนแก้วกับโต๊ะอื่นๆ เมอาก็เริ่มออกไปเต้นกับโต๊ะอื่น...ที่เขาว่ากันว่าพอแอลกอฮอล์เข้าปากเมื่อไหร่ โต๊ะข้างๆ ก็คือเพื่อนสนิทเรา...คงไม่เกินจริงเท่าไหร่นัก “ ริชาเดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แกดูสองคนนั้นด้วยนะ...” เอวาพูดพร้อมกับมองไปที่เมอากับฮันนาที่ไปเต้นรวมอยู่กับโต๊ะอื่น... “ แกไปคนเดียวได้หรอ...” “ ไปได้ๆ ฉันยังไม่เมา...” “ โอเคๆ ดูแลตัวเองด้วยนะแก...” ริชาพูดอย่างเป็นห่วง เอวาพยักหน้านิดๆ ก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาเข้าห้องน้ำ... หมับ.... แต่ในระว่างทางที่ร่างบางกำลังเดินไปตามโถงทางเดินสำหรับไปห้องน้ำ จู่ๆ ก็มีมือหนาเอื้อมมาโอบเอวเธอไว้อย่างเสียมารยาทก่อนที่เสียงทุ้มของเขาจะเอ่ย “ หวัดดีครับ” เสียงทุ้มเอ่ยอย่างอารมณ์ดีพร้อมกับระบายยิ้มให้ร่างบาง...เอวามองผู้ชายตรงหน้าด้วยความตกใจก่อนจะรีบขยับตัวนี้อย่างรวดเร็ว “ เรารู้จักกันหรอคะ ?...” เธอเอ่ยถามออกไปด้วยสีหน้าที่แสดงออกชัดว่าเธอไม่พอใจที่เขามาโอบเอวเธอแบบนี้ “ เปล่าอะ แต่เราอยากรู้จักเธอ...” เอวามองสายตาแพรวพราวของเขาถ้าเป็นคนอื่นคงรู้สึกเขิน แต่ไม่ใช่สำหรับเธอ “ แต่ฉันไม่ได้อยากรู้จักคุณค่ะ...แล้วคุณก็ไม่ควรไปแตะตัวผู้หญิงคนไหนแบบนี้...” “ นิดหน่อยเอง ไม่เห็นต้องดูโมโหขนาดนี้เลยอะ” “ หลีกทางด้วยค่ะ ! ” ร่างบางพูดพร้อมกับปัดมือผู้ชายตรงหน้าที่เอื้อมมาลูบไล้ที่ผิวแก้มเธอ.. “ เดี๋ยวๆ ต้องโมโหขนาดนี้เลยหรอไง...มาคลับออกจะบ่อยไม่ใช่หรอเธออะ...” คลัซ ชายหนุ่มที่แอบสะดุดตาเอวามาตั้งแต่ครั้งแรกที่เขามาที่คลับแห่งนี้... “ มาหลายครั้งแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย ” “ มาหลายครั้งก็น่าจะชินกับอะไรแบบนี้ได้แล้วมั้ง ? จะเล่นตัวเพื่อ ?...” คลัซเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เริ่มหงุดหงิด เพราะผู้หญิงตรงหน้ามองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยรังเกียจ ซึ่งเขาไม่เคยเจอสายตาแบบนี้จากใครเลย มือหนาจับข้อมือเอวาเอาไว้แน่น พร้อมกับขยับเข้าไปประชิดตัวเธอ “ นี่ปล่อย ! จะทำบ้าอะไร ?! ” “ คิดว่าจะทำอะไรอะ ?! ” พูดจบเขาก็ดันตัวร่างบางชิดกับผนังทางเดินทันที ซึ่งตรงที่เธอกับเขายืนอยู่นั่น มันค่อนข้างน้อยคน หรือถ้ามีก็คือคู่รักที่มายืนจูบกันอยู่ตรงนี้.... “ เราไม่รู้จักกันเพราะนั้นปล่อยฉัน ! ถ้านายไม่ปล่อยฉันจะตะโกนให้ลั่นร้านเลย ! ” “ ฉันชื่อ คลัซ...และถ้าเธอร้องฉันก็แค่จูบเธอแค่นั้น ! ” ร่างบางเบิกตากว้างอีกครั้งก่อนจะพยายามผลักไสร่างสูงให้ปล่อยตัวเธอ “ นาย ! ปล่อย ! ปล่อยสิ ! ” หมับ ! ปึก ! “ เขาบอกให้ปล่อยหูมึงตึงหรอไง...” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นนิ่งๆ พร้อมกับกระชากแขนคลัซให้ออกมาจากร่างบางที่ยืนตาตื่นอยู่เบื้องหน้า อันที่จริงเขาไม่ได้อยากยุ่งกับเรื่องนี้เลย แต่พอเห็นแล้วมันก็หงุดหงิดที่ผู้หญิงสมัยนี้อยากมาเที่ยวสถานที่แบบนี้แต่กับไม่มีความระมัดระวังตัวเลยสักนิด เอวามองคีรินด้วยสายตาตกตะลึงที่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเขาที่เข้ามาช่วยเธอไว้แบบนี้ “ แล้วมึงเสือกไรอะ...คนนี้กูเจอก่อนมึง..” คลัซเอ่ยอย่างหงุดหงิด ที่ต้องมาหัวเสียเพราะพี่ชายต่างสายเลือดอย่าง คีริน อีกแล้ว