Choose love : EP.6 หลงกล

2756 Words

คีรินเดินจับมือเรียวของเอวาขึ้นมายังดาดฟ้าก่อนจะเห็นว่าเพื่อนๆ ของเขามากันครบแล้ว และกำลังพูดคุยกันแย่างสนุกสนาน… “ ไอ้คีย์ ! ทางนี้….” สกายที่หันมาเห็นคีรินก็เอ่ยทักทันที และนั่นก็ทำให้ทุกสายตาจับจ้องมาที่คีรินที่เดินเคียงคู่มากับเอวา และนั่นทำให้ทุกคนในที่นั่นแอบแปลกใจไม่น้อย ที่คีรินไม่ได้มากับวีนัส… “ เมาแล้วสิมึง…” เสียงทุ้มเอ่ยพร้อมกับยิ้มนิดๆ ก่อนที่เขาจะพาเอวาไปนั่งที่เก้าอี้ตัวตรงข้ามกับธารน้ำ… “ เมาห่าไรละพึ่งเริ่ม…น้องเอวาหวัดดีครับจำพี่สกายสุดหล่อได้ใช่ไหม…” “ จำได้ค่ะ…” เอวาพูดด้วยรอยยิ้ม…สกายพยักหน้านิดๆ พร้อมกับมองเอวาด้วยสายตาตามประสาผู้ชายพราวเสน่ห์ก่อนที่เขาจะเอ่ยแซวคีรินอีกครั้ง “ กูก็ว่ามึงหายไปไหน ที่แท้ไปรับน้องเอวานี่เอง…” “ เงียบๆ ปากไปเถอะมึงอะ…” คีรินพูดพร้อมกับผลักหน้าสกายให้ออกไปห่างๆ จากเอวา… “ หวงซะด้วยย….” ผัวะ ! คีรินตบไปที่หัวสกายอย่างอดหมั่นไส้ในการทำหน้ายียวนกวนบาทาของสกายไม่ได้ “ ได้เชี้ยคีย์ กูเจ็บนะ !” “ สมควรแล้วมึงอะ…” “ มึงก็กวนตีนไอ้คีย์ไม่หยุด ต้องหัวสั่นก่อนหรอมึงถึงจะหยุดได้ไอ้กาย…” วาโยเอ่ยขึ้นนิ่งๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดกรวดเดียวจนหมด… “ โยเบาๆ เดี๋ยวเมานะ พรุ่งนี้โยต้องไปถ่ายงานแต่เช้านะคะ…”ดารัณเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วง “ แค่นี้ไม่เมาหรอก สบายมากครับ…” วาโยเอ่ยยิ้มๆ ก่อนจะโน้มใบหน้าไปหอมแก้มดารัณเบาๆ อย่างอดใจไม่ไหว… เอวามองภาพของคนทั้งสองก่อนจะยิ้มออกมาให้กับความน่ารักของทั้งคู่… “ ดื่มอะไรดีเรา ?” ร่างบางแอบสะดุ้งตัวเล็กน้อยเพราะจู่ๆ คีรินก็ยื่นใบหน้าเข้ามาประชิดที่ข้างหูพร้อมกับถามขึ้นแบบนั้น… น้ำเสียงที่คีรินใช้ถามเธอกับลมหายใจร้อนๆ ที่เป่ารินรนที่ใบหูมันทำให้เธอรู้สึกหวิวๆ ที่ท้องยังไงก็ไม่รู้… “ อะ อะไรก็ได้ค่ะ…” “ งั้นดื่มเบาๆ แบบพวกพี่ไหมน้องวา…” ธารน้ำเอ่ยพร้อมกับยกแก้วให้เอวาดูสิ่งที่เธอกับดารัณสั่งมาดื่ม.. “ ได้ค่ะ…” เอวารีบพยักหน้าทันทีก่อนที่ธารน้ำจะจัดการสั่งเครื่องดื่มให้เอวา… “ แล้วนี่คีย์ไปรู้จักกับน้องเขาได้ไงเนี้ย…” ดารัณเอ่ยถามอย่างสนใจ “ เรื่องมันยาวน่ะ…” “ ยาวแค่ไหนก็อยากฟัง…”ธารน้ำเอ่ยพร้อมกับยิ้มขำ… “ ไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของเขาเลยที่รัก…อยู่นิ่งๆ…” มาแทนเอ่ยพร้อมกับโอบเอวธารน้ำให้มาชิดอกเขา… “ ง่ะก็อยากรู้ เป็นเพื่อนกับคีย์มาตั้งหลายปีพึ่งเคยเห็นคีย์พาผู้หญิงคนอื่นมาเจอนอกจากวีนัสอะ…”ธารน้ำพูดออกไปอย่างไม่คิดอะไร ต่างจากเอวาที่รู้สึกจี๊ดๆ กับประโยคนี้… “ ก็เจอแล้วนี่ไง…”คีรินพูดขึ้นมานิ่งๆ เพราะไม่อยากให้แผนของตัวเองเสีย… “ น้องวาเป็นเพื่อนกับริชาใช่ไหม…” ดารัณที่เริ่มจับสังเกตสีหน้าของเอวาได้รีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที… “ ใช่ค่ะพี่รัณ…” “ แล้วนี่เลิกเรียนก็มากับคีย์เลยใช่ไหมอะ…” ดารัณถามออกไปทั้งๆ ที่ก็พอจะรู้คำตอบเพราะดูจากชุดนักศึกษาที่เอวาใส่อยู่… “ ใช่ค่ะ พี่คีย์ไม่ยอมให้วากลับไปเปลี่ยนชุดก่อนอ่ะ…” “ ไม่ได้ไปคลับจะเปลี่ยนทำไมละ…” คีรินเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งพร้อมกับเลื่อนสายตาขึ้นไปสบตากับนัยน์ตาคู่สวยของเอวา… และทุกครั้งที่เอวาสบตากับนัยน์ตาสีนิลตรงหน้า ความรู้สึกหวิวๆ ภายในท้องน้อยก็เริ่มทำงานอีกแล้ว…สายตาของคีรินมันค่อนข้างมีอิทธิพลกับความรู้สึกเธอมากจริงๆ… “ เบาๆ หน่อย สายตาคีย์กำลังทำน้องวาเสียอาการนะ…” ธารน้ำเอ่ยแซวก่อนที่คีรินกับเอวาจะผละสายตาออกจากกัน…ธารน้ำยิ้มอย่างรู้ทันอาการของคีรินกับเอวาก่อนที่เธอจะเอ่ยอีกครั้งว่า “ วาเคยกินเบียร์บอมไหม…” “ ไม่เคยค่ะพี่ธาร…” “ ลองกินกับพวกพี่ไหม ไม่เมาแน่นอน…” “ ไม่เมาอะไรละธาร ครั้งที่แล้วรัณมึนหัวจนไปทำงานไม่ได้อะ….” “ พอเลยธาร ไม่ต้องลองเบียร์สูตรนั้นเลย…” วาโยเอ่ยห้ามน้องสาวฝาแฝดอีกเสียง “ อย่าหาเรื่อง…”มาแทนเอ่ยขึ้นมาอีกคน “ ง่ะนิดเดียวเองนะ กินกันสามคนไม่เมาหรอก…” ธารน้ำเอ่ยเสียงอ้อนพร้อมกับส่งสายตาอ้อนๆ ไปทางดารัณกับเอวา “ ก็ได้ แต่ไม่เยอะนะ…” “ เย้ ! รัณน่ารักที่สุด วาก็กินกับพี่นะ..” “ ได้ค่ะพี่ธาร….” “ ไม่ต้องกินเยอะ เดี๋ยวเมา…” คีรินเอ่ยเบาๆ ที่ข้างหูเอวาอีกครั้งก่อนที่เขาจะหันหน้าไปคุยกับเพื่อนๆ ต่อ… และทันทีที่เอวาเอ่ยตกลงกับธารน้ำไป เบียร์บอมก็ถูกเสิร์ฟลงตรงหน้าสามสาวทันที… และทันทีที่เอวาได้ดื่มแก้วแรก แอลกอฮอล์ที่เธอกินเข้าไปก็เริ่มทำงานกับร่างกายเธอทันที… แก้วแรกผ่านไป…. แก้วที่สองผ่านไป… แก้วที่สามผ่านไป… และแก้วที่สี่นั้น…. กึก !! “ อ๊ะ !…” เอวาร้องออกมาเพราะโซจูกับเบียร์ที่ถูกผสมกันจนเป็นเบียร์บอมเริ่มออกฤทธิ์อย่างหนัก ทำให้มือเรียวที่คว้าแก้วเบียร์ไว้ตอนแรกหลุดมือทำให้เบียร์ทั้งหมดหกราดลงใส่กระโปรงนักศึกษาของเธอ “ เมาแล้วใช่ไหม…” “ มะ ไม่เมาค่ะ วาแค่คว้าแก้วพลาดเฉยๆ…” “ ยังจะเถียง…” คีรินเอ่ยขึ้นนิ่งๆ ก่อนจะหาผ้ามาเช็ดที่ขาอ่อนให้เธอ…มือหนาใช้ผ้าเช็ดไปตามหน้าขาอ่อนของเอวาอย่างเบามือโดยที่ในตอนแรกเขาไม่ได้คิดอะไรต่างจากหญิงสาวที่เริ่มรู้สึกร้อนวูบที่ท้องน้อยตัวเองเมื่อมือหนาสัมผัสที่หน้าขาของเธอ… “ วา…วาเช็ดเองก็ได้ค่ะพี่คีย์…” ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เริ่มติดขัดพร้อมกับคว้ามือหนาที่เริ่มใช้ผ้าเช็ดหน้าขาของเธอสูงขึ้นเรื่อยๆ…แต่คีรินไม่ได้ปล่อยมือออกจากมืออย่างที่เอวาหวัง “ พี่ไม่ชอบกระโปรงนักศึกษาตัวนี้ของเราเลยว่ะ…” “ ใส่ให้มันยาวกว่านี้ไม่ได้หรอ…” คีรินเอ่ยขึ้นนิ่งๆ พร้อมกับสบตาเอวา…เอวานิ่งอึ้งก่อนจะรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้า… “ น้องวาา อีกแก้วค้าาา…”ธารน้ำพูดด้วยน้ำเสียงที่เริ่มอ้อแอ้พร้อมกับยกแก้วขึ้นมาหวังจะชนแก้วกับเอวาอีกครั้ง… “ ธารพอแล้ว เมาแล้ว…” “ ฮืออ แทนไม่เมา อย่ายุ่งง…” “ น้องวา ชนกันอีกแก้วน้า…”ธารน้ำพูดพร้อมกับยื่นแก้วเบียร์แก้วใหม่ให้เอวา…แต่ไม่ทันที่เอวาจะรับมาคีรินก็คว้าแก้วไปดื่มเองจนหมด “ พะ พี่คีย์…” “ เราไม่ต้องกินแล้ว…”คีรินเอ่ยขึ้นนิ่งๆ ก่อนจะวางแก้วเบียร์ลง แค่เขากินไปแก้วเดียวเขายังรู้สึกร้อนไปทั้งตัวเลย… เวลาผ่านไปนานพอสมควรและเอวาที่เริ่มนั่งทรงตัวไม่อยู่...เธอเริ่มรู้สึกเหมือนโลกกำลังหมุนวนเป็นวงกลม...คีรินที่นั่งสังเกตอาการของเอวาเป็นระยะก่อนที่เขาจะขอตัวกลับ แต่นั้นก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่งานวันเกิดของสกายเลิกพอดีทุกคนเลยแยกย้ายกันกลับคอนโดของแต่ละคนไป... คีรินประคองเอวาที่เมาจนแทบจะยืนทรงตัวไว้ไม่อยู่ไปขึ้นรถ และทันทีที่ขึ้นรถได้ร่างบางก็หลับไปด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ในทันที...ร่างสูงมองร่างบางที่หลับอยู่ที่เบาะข้างคนขับอย่างไม่ได้สติก่อนที่เขาจะถอนหายใจออกมานิดๆ ในตอนแรกเขาตั้งใจจะไปส่งเอวาที่คอนโดของเธอ แต่เขาไม่รู้เลยว่าเอวาพักอยู่ที่คอนโดไหน... และเธอก็ดันเมาไม่ได้สติไปแล้ว... “ วุ่นวายชะมัด...” คีรินเอ่ยออกมาคล้ายกับหงุดหงิดนิดๆ ก่อนที่สุดท้ายเขาจะตัดสินใจพาเอวาไปที่คอนโดหรูของเขาแทน @KIERAN CONDO และทันทีที่มาถึงคอนโด...ร่างสูงก็ต้องอุ้มร่างบางที่เมาไม่ได้สติขึ้นมาบนห้องของเขาโดยใช้ลิฟต์ส่วนตัวของทางคอนโดที่จะมีแต่เฉพาะคีรินที่ใช้ได้เพราะเขาอยู่ชั้นบนสุดของคอนโดซึ่งก็คือชั้นที่แพงที่สุดนั้นเอง คีรินอุ้มร่างบางเข้ามาภายในห้องนอนก่อนที่เขาจะวางตัวเธอลงบนที่นอนอย่างเบามือ...ร่างสูงยืนมองร่างบางในชุดนักศึกษาที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงมือหนายกขึ้นลูบที่ต้นคอตัวเองไปมาก่อนที่เขาจะเดินไปหาผ้าชุบน้ำมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้เอวา... ร่างสูงเดินกลับมาพร้อมกับผ้าชุบน้ำที่บิดจนหมาดก่อนที่เขาจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ร่างบางพร้อมกับเช็ดที่ใบหน้าของเธออย่างเบามือ... “ หืออออ...” ร่างบางที่โดนผ้าเย็นแตะเข้าที่ใบหน้าก็เริ่มรู้สึกตัวตื่นพร้อมกับค่อยๆ ปรือตาขึ้นนิดๆ...แต่เพราะแอลกอฮอล์ในร่างกายของเธอทำให้ภาพตรงหน้าของเธอยังคงหมุนเป็นวงกลม...เอวาภาพกระพริบตาไปมาถี่ๆ พร้อมกับค่อยๆ เพ่งมองอีกครั้ง “ พี่คีย์...”เสียงใสเอ่ยขึ้นเบาๆ พร้อมกับมองหน้าคีรินที่ยังเช็ดหน้าให้เธออยู่... “ ตื่นแล้วหรอไง...” “ ที่นี่ที่ไหนคะ ? ” เอวาเอ่ยถามพร้อมกับพยายามจะลุกขึ้นนั่งจนคีรินต้องช่วยประคองเธอขึ้นมา... “ คอนโดพี่...” “ คอนโดพี่ ? ทำไมพี่ไม่ไปส่งวาที่คอนโดวาละคะ...” “ ก็ไม่รู้ว่าคอนโดเราอยู่ไหน...และพี่ถามเราแล้วแต่เราไม่มีสติตอบพี่เลยสักนิด...” คีรินพูดขึ้นนิ่งๆ เอวาที่ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกอายตัวเองไม่น้อย...ถามว่าตอนนี้เธอหายเมาแล้วงั้นหรอ คำตอบก็คือไม่ เธอยังรู้สึกมึนหัวอยู่แต่ก็ดีกว่าตอนที่อยู่ร้านอาหาร... “ คืนนี้นอนที่นี่แหละ ” “ แต่ว่า....” “ มันดึกแล้วพี่ขับรถไม่ไหว...เมาเหมือนกัน...” คีรินเอ่ยพร้อมกับลุกขึ้นยืน เขาเริ่มรู้สึกหงุดหงิดอยู่ภายในใจอีกครั้ง...เอาจริงๆ เขาไม่ใช่คนที่ชอบพูดหรือต่อประโยคยาวๆ แบบนี้กับใคร... แต่เอวาทำให้เขาต้องคอยพูดหรือต้องคอยอธิบายอยู่ตลอด... เอวาเม้มปากตัวเองนิดๆ อย่างใช้ความคิดก่อนที่เสียงใสจะเอ่ยอีกครั้ง “ แล้วพี่มีชุดให้วายืมใส่นอนไหมคะ...” “ มี...สร่างเมาแล้วใช่ไหม..” “ ค่ะ...ก็โอเคกว่าตอนก่อนหน้านี้...” ร่างบางพูดพร้อมกับช้อนสายตาขึ้นไปมองร่างสูงที่กำลังมองเธออยู่ คีรินพยักหน้านิดๆ ก่อนจะเดินไปหยิบชุดนอนให้เอวาใส่นอนนั้นก็คือเสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีดำตัวโปรดของเขาพร้อมกับบ๊อกเซอร์ เอวารับเสื้อผ้าจากร่างสูงมาก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำของร่างสูง...เธอพยายามเดินทรงตัวให้มันตรงที่สุดแต่ภาพตรงหน้าก็แอบเบลออยู่ไม่น้อย...เธอใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานพอสมควรจนคีรินเข้าไปอาบน้ำที่ห้องน้ำรับรองจนออกมาก็ยังไม่เห็นร่างบางออกมาจากห้องน้ำ... ร่างสูงเดินไปหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาเช็คไลน์ก่อนจะเห็นว่าวีนัสไลน์หาเขาเมื่อไม่นานมานี้... Venus : เมาหรือเปล่าโทรไปไม่รับเลย Venus : วันนี้ยังมาหาวีไหม Venus : ไม่มาหาหรอวันนี้ ร่างสูงกดออกจากไลน์เพราะตั้งใจจะโทรหาวีนัส แต่ไม่ทันที่เขาจะได้กดโทรออกร่างบางของเอวาก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี...คีรินชะงักมือตัวเองก่อนจะวางโทรศัพท์ลงที่เดิม... “ ให้วานอนตรงไหนหรอคะ...” ร่างบางเอ่ยถามพร้อมกับมองหน้าคีริน พอเธอได้อาบน้ำเธอรู้สึกดีกว่าตอนแรกขึ้นเยอะเลย...คีรินนิ่งเงียบอย่างชั่งใจว่าเขาควรจะให้เอวานอนเตียงเดียวกับเขาดีไหม... เพราะเตียงของเขาไม่เคยมีผู้หญิงคนได้ขึ้นนอกจากวีนัส... ถ้าวีนัสรู้เธอจะคิดยังไง...แต่ทุกอย่างที่เขาทำมันก็คือแผนที่เธออยากให้เป็นอยู่แล้ว “ นอนเตียงเดียวกับพี่ ” คีรินพูดขึ้นนิ่งๆ ก่อนจะเดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียงคิงไซส์...เอวายืนอึ้งเธอเริ่มทำตัวไม่ถูก... “ ทำไมอะ เราไม่โอเคที่จะนอนกับพี่หรอไง ?...” “ คือเปล่าค่ะ...วาแค่...” “ งั้นก็มานอนได้แล้ว...” คีรินเอ่ยขึ้นอีกครั้งก่อนจะใช้รีโมทปิดไฟภายในห้องนอนให้เหลือแค่แสงสว่างจากโคมไฟเอาไว้ ร่างบางหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเดินเข้าไปซุกตัวลงใต้ผ้าห่มผืนเดียวกับคีริน ให้ตายสิ เธอไม่ใช่ผู้หญิงโลกสวยขนาดนั้น แต่เธอก็รู้สึกประหม่าไม่น้อยที่จู่ๆ ก็ได้มานอนกับผู้ชายที่ตัวเองแอบปลื้มในฐานะแฟนคลับ “ นอนชิดขอบเตียงอะไรขนาดนั้น...” “ คะ...” “ เขยิบเข้ามา...” ร่างสูงไม่พูดเปล่าเขาดึงร่างบางให้ขยับมานอนใกล้เขา...คีรินมองใบหน้าสวยที่มองเขาด้วยสายตาตื่นๆ อีกครั้ง จนบางทีเขาก็รู้สึกว่าเอวาเป็นผู้หญิงที่ดึงดูดคนอื่นได้ง่ายๆ ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้ม การพูดจาหรือลักษณะท่าทาง และแม้กระทั่งความสวยของเธอ... มันดึงดูดคนง่ายจนน่าหงุดหงิด ร่างบางที่มองหน้าร่างสูงที่กำลังมองหน้าเธออยู่ในตอนนี้...มันเกิดคำถามมากมายที่ค้างคาอยู่ภายในใจของเธอที่ผ่านมาเธอไม่เคยกล้าถามคีรินเลยสักครั้ง... แต่พอมาวันนี้เธอกับอยากถามคำถามบางอย่างกับเขา... “ พี่คีย์คะ...” “ ว่าไง..” “ พี่ชอบวาจริงๆ หรอคะ...” ร่างบางถามออกไปอย่างอยากรู้ในคำตอบอีกครั้ง...เธอเคยถามเขาไปแล้วและเธออยากถามเขาอีกครั้งให้แน่ใจ... คีรินนิ่งเงียบสบตาคู่สวยตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่เขาเองก็บอกไม่ถูกว่ามันคืออะไร... “ พี่เคยบอกไปแล้วนิ...”เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นนิ่งๆ เขาเลี่ยงที่จะตอบคำถามของเธอ... “ วาชอบพี่...” ร่างบางพูดออกไปความกล้าที่เธอมีตอนนี้อาจจะเพราะแอลกอฮอล์ที่กำลังไหลเวียนอยู่ในร่างกายเธอก็ได้...คีรินนิ่งอึ้งอีกครั้งทั้งๆ ที่เขาก็รู้ว่าเอวาชอบเขาแต่พอได้ยินแบบนี้จริงๆ หัวใจของเขากับเริ่มเต้นแรงขึ้นมา... “ ที่วาถามเพราะถ้าพี่ไม่ได้ชอบวาจริงๆ...วาจะได้ไม่ปล่อยให้ความรู้สึกที่มีต่อพี่มันไปไกลกว่านี้ ” “ ถ้าพี่ไม่ได้ชอบวา...วาจะได้หยุดตัวเองทัน...” “ เพราะถ้าวารักพี่ไปแล้ว...วาก็ไม่รู้ว่าวาจะ...อื้อ ! ” เสียงใสถูกกลืนหายเข้าไปในทันทีหลังจากที่ริมฝีปากร้อนของคีรินกดจูบเข้าที่ริมฝีปากบางของเอวาอย่างรวดเร็ว...ริมฝีปากหนาบดเคล้าริมฝีปากบางอย่างห้ามใจไม่ไหว เขาดูดเม้มพร้อมกับสอดลิ้นหนาเข้าไปในโพร่งปากหวานเกี่ยวรัดลิ้นเล็กให้ตอบรับลิ้นร้อนของเขา “ อื้อ ! ” ร่างบางครางประท้วงพร้อมกับทุบไปที่อกแกร่งเธอพยายามดันอกแกร่งเอาไว้...แต่มันกับไม่เป็นผล...และฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่อยู่ในร่างกายของเอวาก็เริ่มทำงานอีกครั้ง คีรินบดเคล้าริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม เก็บเกี่ยวความหวานจากริมฝีปากของเอวาอย่างหื่นกระหาย... ................................. "อย่าเกร็ง..." ........................ " เมื่อคืนคีย์นอนกับใครหรอ ? "

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more