“ เธอนี่มัน !”
“ ไม่คุยกับพี่วีก่อนหรอคะ ?…”
“ เรายังมีเวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันเลยนะคะพี่คีย์…” ร่างบางพูดพร้อมกับระบายยิ้มที่แสนจะยียวนใส่คนตรงหน้าก่อนที่เธอจะหลุบตามองไปที่โทรศัพท์ของคีรินที่เขากำไว้ซะแน่นจนมันแทบจะแตกคามือเขา…
ร่างสูงมองผู้หญิงตรงหน้าอย่างที่เขาก็ไม่เข้าใจในตัวตนของเธอจริงๆ เหมือนกัน…
เขาไม่รู้เลยว่าที่จริงแล้ว เอวาเป็นผู้หญิงแบบไหนกันแน่
ภายนอกเธอดูอ่อนหวาน ใสซื่อและดูเหมือนจะยอมอะไรง่ายๆ
แต่พอได้สัมผัสจริงๆ บุคคลิกภายนอกของเธอกับนิสัยมันช่างต่างกันมากซะจนเขาหงุดหงิดใจ…
“ เธอได้ตายคามือฉันแน่…” เสียงทุ้มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แอบแฝงไปด้วยความน่าเกรงขามในคำพูด
นัยน์ตาคมปรายสายตามองร่างบางตรงหน้าอีกแค่เพียงนิดเดียวก่อนที่เขาจะเดินเลี่ยงออกไปอีกทางเพื่อคุยโทรศัพท์กับวีนัส
ร่างบางมองตามร่างสูงที่เดินผ่านหน้าเธอไปด้วยรังสีที่แผ่ซ่านไปด้วยความโมโหจากตัวเขา…แต่ทว่านัยน์
