“ รู้สึกดีเหมือนกันนะ ที่ได้ยินว่าผู้หญิงคนนั้นร้องไห้เพราะวา…”
“ เอวา !!”
“ ตอนวาเสียใจเพราะพวกพี่ ร้องไห้เพราะพวกพี่…”
“ มีใครแคร์ความรู้สึกวาหรอ ? ก็ไม่อะ…”
“ แล้วทำไมวาต้องมาแคร์ผู้หญิงอย่างนั้นด้วย…”
“ เธอคงลืมไปแล้วมั้งว่าสถานะของเธอไม่ได้มีสิทธิ์ที่จะมาทำปากดีใส่ฉันแบบนี้…”
“ ต้องให้ฉันเตือนความจำเธออีกรอบไหม ? ว่าสิทธิ์ของเธอมีแค่ไหน ?!” คีรินเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองหน้าสวยหวานที่แสดงความอวดดีใส่เขาไม่หยุด…
เอวาดื้อรั้นและอวดดีกว่าที่เขาคิดไว้มากจริงๆ…
“ ไม่ต้องหรอกค่ะ เรื่องเลวๆ ของพี่วาจำได้ดี…”
“ แล้วอีกอย่างถ้าพี่ทนความปากดีของวาไม่ได้ พี่อยากปล่อยคลิปก็ปล่อยได้เลยค่ะ…”
“ แต่เบลอหน้าพี่กับเซ็นเซอร์เสียงพี่ให้หน่อย…”
“ วาไม่อยากได้พระเอกเอวีเป็นพี่…” ร่างบางพูดออกไปราวกับว่าเธอไม่ได้แคร์ และไม่ได้กลัวอะไรคีรินอีกแล้ว…แต่ใครจะรู้ละว่าภายในใจของเธอมันกำลังเต้นรัวมากแค่ไหน…
