Chapter 28: Mood

2686 Words

Buong klase ay nahulog ako sa isiping 'yon. Mommy told them lies para hindi rin sila magtaka sa medyo matagal na aking pagkawala. I was wondering kung ayaw rin ba nilang ipaalam pa sa iba ang tungkol sa aking totoong pagkatao. It was a good sign, maaari kaming mamuhay ng tahimik. Hindi rin ako mabu-bully muli sa school na palaging ginagawa ng grupo ni Betty. "Welcome back Samantha!" maligayang saad ni Krux pagdating namin sa table na kanilang inuukopa sa canteen, beside him sitting is Dens, Timothy and Dave. "Kumusta na ang mga sugat at galos mo?" "Shut up Krux!" bulalas kong padarag na inilapag ang tray ng aking pagkain, binato ko siya ng ilang piraso ng aking tissue. "Talaga bang kailangan mong ipabasa sa kanila ang sulat ko?" "Hey, calm down." tayo nitong sinamahan pa ng senyas ang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD