Uzun süredir görüşmediğimiz bir insanla karşılaştığımızdaki sevinç anı hiçbir anıda yoktur. Aden’i kanlı canlı karşımda gördüğüm için içimden şükürler ederken o, bana merakla bakıyordu. Olanlara anlam veremiyor gibiydi. Elinden tutup salona soktuğumda etrafı incelemeye başladı. Onlar da zengin olmasına rağmen bu ev saray gibiydi. Islık çalıp kendi çevresinde döndü. Sonra da bana baktı. “Burası ev değil, saray gibi,” dediğinde güldüm.
Gerçekten de öyleydi. Oturduğumuzda Aden merakla bana bakıyordu. “Ee, anlat artık,” dedi. Başımdan geçen her şeyi ona anlattığımda şok içinde bana bakıyordu. Anlattıklarımı sindirmek kolay değildi. Kimse kendini birden mafyanın evinde tutsak bulmuyordu. Aden ellerini çırptı. “Çok heyecanlı,” dediğinde göz devirdim. Başkası olsa seni nasıl tutsak eder deyip s
