วิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว ถึงจะเผื่อใจไว้แล้วก็ตาม แต่ธิตินันท์ที่ไม่เคยจะมีวี่แววว่าจะเป็นคนเช่นนี้ ขุดบ่อล่อปลาจนตายใจ มุจรินทร์แม้จะไม่ชอบแต่ก็ไม่เกลียดคิดว่าธิตินันท์เป็นคนหนุ่มที่รักภรรยาคนหนึ่งทีเดียว ไม่คิดว่าจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้ คนที่น่าสงสารที่สุดคือประพาพรที่ต้องหวานอมขมกลืนใช้ชีวิตกับคนอย่างธิตินันท์หรืออาจดีหน่อยก็คือหย่าแล้วยอมเป็นหม้าย แต่คนที่ห่วงหน้าตาอย่างประพาพรไม่มีทางเลือกวิธีการหย่า
สาวเท้าผ่านตัวตึกทรงยุโรป ยังรู้สึกตื่นเต้นหวาดกลัวทว่ามุจรินทร์พยายามบอกตัวเองว่า ไม่เป็นไร ผ่านมุมตึกนั่นก็จะเห็นตัวเรือนคนรับใช้แล้วที่นั่นก็พอให้อุ่นใจ แต่
มือใหญ่ของใครบางคนดึงรั้งร่างเล็กของมุจรินทร์ไว้
"ว๊าย"
มุจรินทร์ตกใจแทบสิ้นสติ มือใหญ่รวบร่างบางไว้ในอ้อมแขนใช้มือข้างที่ว่างอุดปากไว้เสีย
"คุยด้วยได้ไหม"
น้ำเสียงบ่งบอกตามนั้นจริงๆ มุจรินทร์ส่ายหน้า
"ทำไม ฉันแค่อยากคุยด้วยไ
