ธรรมรัฐ กุมมือมุจรินทร์ให้ตามเขาเมื่อเพลงลีลาศในท่วงทำนองหวานพาให้เต้นสโลว์ซบธรรมรัฐนับว่าเป็นผู้ชายที่ให้เกียรติผู้หญิงอย่างที่สุภาพบุรุษพึงกระทำเพราะเขาเพียงแค่โอบกอดไว้หลวมๆ ไม่ได้ถือวิสาสะถูกเนื้อต้องตัวอย่างจงใจ
มุจรินทร์ยิ้มอ่อน หนึ่งก้าวเท้าซ้ายสองก้าวเท้าขวาผ่านซ้ายไปข้างหน้า สามก้าวเท้าซ้ายผ่านเท้าขวาไปข้างหน้า พัก
แล้วก็หนึ่งก้าวเท้าขวาไปข้างหลังตรงๆ สองถอยเท้าซ้ายผ่านเท้าขวาไปข้างหลังสามถอยเท้าขวาผ่านเท้าซ้ายไปข้างหลัง พัก
คนในงานต่างกำลังเต้นรำกันตามจังหวะสนุกสนาน
ที่โต๊ะอาหารนั่นเอง ธราดลทรุดกายลงนั่งลงข้างๆ ธิตินันท์
“อ้าว ตาดล มาถึงก็มานี่เลยหรือขยันเอาการเอางานเสียจริง”
ธิตินันท์เอ่ยปากสัพยอกน้องชายที่เอาแต่จับตามอง เสต๊ปการเต้นที่คล้องแคล่วของมุจรินทร์ สงสัยว่าไปเรียนมาจากไหนหรือว่าจะที่โรงเรียนฝรั่งนั่น
ถึงคราวต้องหมุนก็หมุนได้ไม่ขัดเขิน ถึงคราวที่เพลงเร่งจังหวะสนุ
