เช้าสดใสร่างบางเปลือยเปล่าในอ้อมกอดยังนอนขด เจิ้งจินเทา พรมจูบ ตั้งแต่หน้าผากดวงตาสองข้าง และพวงแก้ม หลินฮวาบิดตัวไปมา
“เจ็บ”
“เดี๋ยวจะทำให้หายเจ็บ”กดริมริมฝีปากกับปากบางอีกครั้ง เล้าโลมอ่อนหวานหลินฮวาขยับกายถอยห่าง อุ่นรวบร่างบางมาแนบชิดร่างแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเปลือยเปล่าในผ้าห่มเช่นเดียวกัน
“ต้าหวังเอาเปรียบ หลินฮวา”หลุบตามองแผงอกกว้างรู้สึกว่าใจเต้นแรงอีกครั้ง
“เช่นไรกัน”ถามยิ้มๆ ดวงตาสุกสว่าง
“ก็….ต้าหวังซ่ำซองเพียงนี้ จะทำอย่างไรหลินฮวาก็หนีไม่รอด”
“ช่ำซองกับเจ้าคนเดียว ก็จะทำให้หายเจ็บ”พลิกตัว ให้หลินฮวานอนใต้ร่างเขาอีกครั้งผงกศรีษะ จ้องมองดวงตากลมโต มืใหญ่หยิบปอยผมที่ลงมาระใบหน้าสวยเหมือนตั้งใจจะมองดวงหน้างามให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
จวนต้าหวังก่อนหน้านั้น
“เสี่ยวจง ตามชายารองคืนนี้”เสี่ยวจงยืนรีรอ
“ต้าหวัง ท่านเมื่อคืน…”ใช้นิ้วจิ้ม กันสองนิ้วตรงหน้า
“เมื่อคืน….อยู่กับชายาเอ
