“ท่านอ๋องท่านจะทำแบบนี้ไม่ได้”หูซื่อเย่ผลักร่างเล็กของ ซูเหยี่ยนลืมลงกับพื้น
“ในเมื่อข้าไม่จำเป็นต้องใช้เจ้าแล้ว ซูเยี่ยนเริ่มเข้าใจ อะไรเสียทีข้าเบื่อที่จะอธิบายเต็มทน เจ้าเป็นชายาเอกของเจิ้งจินเทา จะประหารเจ้าทิ้งเพราะเป็นคนของเจิ้งจินเทาตอนนี้เสียฮ่องเต้ก้คงไม่กล่าวโทษข้า”
“ท่านอ๋องท่านใจร้ายกับข้าได้เพียงนี้เชียวหรือข้ามีเพียงท่านในหัวใจตลอดมา ทำไมถึงได้ ต้ดเยื้อขาดใยเพียงนี้”
“นี่เจ้าไม่รู้หรือว่าแกล้งโง่กันแน่ หากข้ายังไม่ตัดสัมพันกับเจ้าเกรงว่าเรื่องที่ต้าวังสามีของเจ้าทำร้ายไท่จือก็จะทำให้ข้าถูกเพ่งเล็งไปด้วยแล้วอีกอย่าง เรื่องซุบซิบในวังหลวงแทนที่จะเป็นเรื่องของ เจิ้งจินเทากับไท่จือจะกลายเป็นเรื่องของข้ากับเจ้า”ก้าวขาออกจากห้องไป ซูเยี่ยนถลาเข้ากอดขาไว้แน่น
“ท่านอ๋องข้าเป็นเมียท่านนะท่านไม่เคยมีใจให้ข้าเลยหรือไร ข้ายังไม่เคยมีอะไรกับเจิ้งจินเทาแต่ยอมแต่งกับเขาก็เพื่อท่าน” หูซื
