บทที่๑๗ พราก
คำพูดกำกวมของไฟรัสยังไม่ได้ความกระจ่างเพราะเขาไม่ปริปากพูดใดๆ อีก ทำให้หล่อนไม่อาจข่มตาหลับเข็มหอมนอนจ้องเขาเพื่อรอให้สบตามาสักครั้งจะได้ถามเขาอีกหน แม้หล่อนจะระแวงในคำพูดแต่ไม่กลัวเขาจะทำร้ายหรือฆ่าหล่อนเพราะคิดเข้าข้างตัวเองมาตลอดว่าลึกๆ แล้วเขารักหล่อนเช่นกัน
ทว่าได้แต่นอนมองเสี้ยวหน้าด้านข้างเขาจนเผลอหลับ
เข็มหอมตื่นนอนในช่วงสายซึ่งรู้สึกผิดต่อลูกและสามีมาก ในยามปกติหล่อนจะตื่นเองในตอนเช้าเพื่อเตรียมอาหารเช้า หรือบางครั้งหากเผลอหลับลืมไปก็มีเสียงลูกน้อยผู้หิวโหยนมแม่ปลุกให้ตื่น บางครั้งก็เป็นพ่อของลูกปลุกหล่อนด้วยการวางลูกลงนอนข้างๆ ให้ซอนหาเต้านม แต่วันนี้ทำไม่มีใครปลุกเลย ทั้งที่สายมากแล้ว
เข็มหอมรู้สึกผิดที่ตื่นสายชนิดที่ว่าแดดส่องสว่างเข้ามาในห้องแทนแสงไฟแล้ว หล่อนรีบวิ่งเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำโดยไม่มองรอบข้าง เพราะอยากจัดการตัวเองให้เสร็จก่อนแล้วมาให้นมลูกห
