"หนูต้องถามคุณแม่กับคุณพ่อก่อนนะคะว่าท่านทั้งสองจะอนุญาตหรือไม่"เพราะถ้าเธอจะไปไหนกับใครมักจะต้องขออนุญาตจากท่านทั้งสองเสียก่อน เพราะพ่อและแม่ของเธอนั้นห่วงแหนลูกสาวราวกับไข่ในหินซึ่งจะต้องประคบประหงมดูแลเป็นอย่างดี
"คุณศจีคะ ถ้าไม่ว่าอะไรดิฉันอยากจะขอให้ราชาลูกชายของดิฉันไปรับหนูดอกฟ้ามาทานอาหารที่นี่บ่อย ๆ ได้ไหมคะ"
"ถ้าเป็นลูกชายของคุณแสงกับคุณธำรงกับศจีกับคุณแสนชัยไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้วค่ะ ดีเสียอีกทั้งดอกฟ้าและตาราชาจะได้ทำความรู้จักด้วยกันไว้"
"ดีเลยค่ะ เพราะดิฉันเองอยากจะให้ราชาทำความรู้จักสนิทสนมกับหนูดอกฟ้าเหมือนกัน"ทั้งสองครอบครัวต่างหากันหัวเราะออกมาอย่างมีความสุข หญิงสาวอย่างดอกฟ้าก้มใบหน้าหลบซ่อนความเคอะเขิน มีบางครั้งที่เธอช้อนสายตาขึ้นเหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่ม
ต่างจากราชาที่เริ่มจะไม่สนุกกับบทสนทนาของระหว่างสองครอบครัว ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งไม่แสดงอะไรออกมา แม้ว่าในใจจะรุ่มร้อนดั่งไฟเผา เขาพอจะเดาออกบางแล้วว่าการพบปะระหว่างสองครอบครัวในครั้งนี้มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล และมันจะต้องเกี่ยวเชื่อมโยงระหว่างเขากับผู้หญิงตรงหน้าที่ชื่อดอกฟ้า
หลังจากรับประทานอาหารกันเสร็จ เหล่าแม่บ้านก็ทยอยเข้ามาจัดเก็บจานออกไป คุณหญิงแสงมณีส่งซิกให้กับคนรับใช้คู่ใจ โฉมเมื่อได้เห็นผู้เป็นเจ้านายส่งซิกให้ก็รีบเดินเข้าไปในห้องครัวโดยทันที
"นี่ นางมะลิเอาผลไม้ไปเสิร์ฟให้คุณท่านได้แล้ว"
"ค่ะ พี่โฉม"มะลิที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะต้องเจออะไรต่อจากนี้ไป รีบหยิบจานผลไม้ขึ้นมาถือก่อนจะนำออกไปเสิร์ฟให้กับผู้เป็นเจ้านายบนโต๊ะอาหาร
ดวงตากลมโตราวกับดั่งลูกกวางน้อยไม่กล้าเงยหน้ามองผู้คน เธอรีบเดินไปวางจานผลไม้บนโต๊ะอาหาร แต่ก่อนที่จะหมุนตัวเดินกลับออกไปก็มีเสียงผู้เป็นนายหญิงของบ้านดังขานเรียกชื่อของเธอเอาไว้เสียก่อน
"เดี๋ยวก่อนมะลิ เธอช่วยอยู่เสิร์ฟน้ำให้แขกก่อน"
"ได้ค่ะคุณหญิง"คำสั่งของคุณหญิงแสงมณีไม่เคยมีใครกล้าขัดรวมถึงเธอด้วย
"เอาล่ะ เรามาพูดถึงเรื่องสำคัญกันดีกว่านะแสนชัย"
"มึงมีอะไรจะพูดกับกูว่ามาเลยธำรง"น้ำเสียงจริงจังของคุณแสนชัยดังขึ้นทำให้ทุกคนได้แต่นิ่งฟังพร้อมกับหันหน้าไปมองยังหัวโต๊ะเป็นสายตาเดียวกัน ยกเว้นเพียงมะลิที่ได้แต่ยืนนิ่งก้มหน้าต่ำมองพื้น
"อีกไม่ถึงสองเดือน ราชาลูกชายเพียงคนเดียวของกูก็จะเรียนจบ กูจะส่งราชาให้ไปดูแลกิจการที่อังกฤษที่กูกับมึงร่วมลงทันกัน มึงจะว่ายังไง"
"ก็ไม่ว่าอย่างไรดีเสียอีก ว่าแต่มึงจะถามกูทำไมกับเรื่องแค่นี้"
"เพราะกูต้องการให้หนูดอกฟ้าไปดูแลกิจการที่นั่นร่วมกับราชาด้วย"เพราะคุณธำรงกับคุณแสนชัยได้ร่วมลงทุนเปิดบริษัทส่งออกขนาดใหญ่ซึ่งเป็นกิจการเปิดใหม่ได้เพียงไม่กี่ปี และตอนนี้ลูกของพวกเขาทั้งสองก็ใกล้จะเรียนจบคุณธำรงจึงต้องการให้ลูกชายเพียงคนเดียวไปดูแลกิจการที่นั่น และเป็นการกีดกันตัวราชากับแม่บ้านที่ชื่อมะลิให้ออกห่าง
"นี่มันอะไรกันครับคุณพ่อ"ราชาลุกขึ้นยืนตะเบ่งเสียงเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ จนคุณหญิงแสดงมณีรีบดึงตัวบุตรชายให้นั่งลงบนเก้าอี้เช่นดังเดิม ราชาแสดงสีหน้าไม่สบอารมณ์อย่างปิดบังไม่มิดยิ่งได้เห็นคนรักยืนตัวสั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกใจไม่ดี
"ราชา นั่งลงแล้วลูกต้องฟังคำสั่งของคุณพ่อ"
"ไม่ ผมไม่นั่งทำไมทุกคนคิดจะทำอะไรไม่ปรึกษาผมก่อน"ราชายังคงโวยวายไม่ฟังคำพูดของใคร สายตาของเขาเหลือบมองไปยังร่างของแฟนสาวอยู่บ่อยครั้งจนคุณธำรงต้องเอ่ยสั่งด้วยน้ำเสียงเหี้ยม แววตาดุดันจนราชาถึงกับหวั่นเกรงก่อนร่างสูงใหญ่จะนั่งลงด้วยความไม่สบอารมณ์หัวเสียเป็นที่สุด
"แกต้องฟังคำสั่งของพ่อราชา หลังจากเรียนจบพ่อจะส่งแกกับหนูดอกฟ้าไปดูแลกิจการที่อังกฤษ และแกกับหนูดอกฟ้าจะต้องแต่งงานกัน นี่เป็นคำสั่งของพ่อที่แกไม่มีสิทธิ์คัดค้านเข้าใจไหม"ราวกับมีหยาดน้ำกรดรินลงกลางหัวใจดวงน้อยของมะลิ สำหรับคนอื่น ๆ อาจจะคิดว่าเรื่องแต่งงานมันเป็นเรื่องน่ายินดี แต่สำหรับเธอมันกลับเป็นสิ่งเลวร้าย เมื่อผู้ชายที่เธอรักกำลังจะกลายไปเป็นสามีของผู้หญิงอื่น
เกิดความเงียบภายในห้องรับประทานอาหาร ราชากับผู้เป็นพ่อจ้องสายตามองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ทางฝ่ายครอบครัวของดอกฟ้าต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมาทั้งสิ้น ทุกคนได้แต่นั่งมองว่าสองพ่อลูกจะจัดการเช่นไรต่อไป
"ทำไมผมต้องแต่งงานกับเธอด้วย เป็นเพราะอะไรพ่อพอจะบอกผมได้ไหม"
"หนูดอกฟ้าเธอเป็นคนดี เหมาะสมกับแกทุกอย่าง ทั้งหน้าตา การศึกษา หนูดอกฟ้าไม่มีอะไรด้อยไปกว่าใครเลยสักนิด"
"เพียงแค่เห็นว่าเธอเหมาะสม พ่อก็คิดอย่างให้ผมแต่งงานกับเธออย่างนั้นเหรอ เหอะ พ่อไม่คิดจะสนใจเรื่องของความรักความรู้สึกเลยหรืออย่างไร"
"แต่งงานอยู่ด้วยกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง"สองมือกำหมัดแน่นเมื่อผู้เป็นพ่อไม่คิดจะเปิดทางให้เขาได้เดินตามความต้องการ
ราชาเดินเข้ามาหาร่างของมะลิแขนใหญ่คว้าร่างของเธอเข้ามาโอบกอด ครอบครัวของคุณแสนชัยต่างพากันตกใจ แต่คงไม่มีใครตกใจไปกว่าดอกฟ้า เมื่อเห็นว่าผู้ชายที่สามารถทำให้เธอหัวใจของเธอสั่นไหวได้กำลังยืนกอดผู้หญิงคนอื่นซึ่งมีสถานะเป็นเพียงแค่แม่บ้าน