ปานระพีก้าวขาลงจากเฟอร์รารี่สีน้ำตาลเหลือบดำเหมือนสีตาของคนที่ยัดเยียดให้ ตอนแรกก็ว่าจะไม่ขับ ไม่แตะ ไม่แยแสใดๆ แต่รถของเธอดันไม่เป็นใจ อยู่ๆ เมื่อเช้าก็เกิดอาการชักกระตุก จนต้องเอาไปจอดทิ้งไว้ที่อู่ซ่อมเจ้าประจำ ดังนั้นจึงต้องจำใจควบม้าทะยานในฝันออกมาทำงาน
หลังจากเอารถไปจอดตรงที่จอดรถของแพทย์ เธอก็ก้าวขาลงจากรถ ทว่าในจังหวะที่จะมุ่งหน้าเข้าไปยังภายในโรงพยาบาลรักษ์ เพราะมีเคสผ่าตัดในอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า ร่างอวบอิ่มก็ต้องหลุดอุทานออกมา เมื่อปะทะเข้ากับแผงอกกว้าง ทันทีที่เงยขึ้นมองคนที่ว่าเธอก็แทบทำหน้าไม่ถูก
“คิดจะหลบหน้ากันไปถึงไหน”
มหรรณพเปิดประเด็นอย่างพาลๆ นัยน์ตาสีน้ำตาลเหลือบดำจ้องใบหน้างามอย่างคาดโทษ
ส่วนคนฟังก็นึกอยากตอบแบบกวนๆ ไปว่า หลบไปถึงดาวอังคาร แต่ถ้าทำอย่างนั้นคงไม่แคล้วถูกอาละวาดลั่น และตอนนี้เธอก็ไม่พร้อมรับมือกับน้ำคำครหาของคนที่อาจมาเห็นเหตุการณ์ แล้วเอาไปกร
