เมียแต่ง ตามพินัยกรรม

คนปากร้าย ใจร้าย (nc)

เขาจับเธอเหวี่ยงลงบนเตียงนอนนุ่ม แล้วขึ้นไปนั่งคร่อมทับบนตัวเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอคลานหนีไปไหน

"คุณภูอย่าทำแบบนี้นะ.."

เธอพยายามดิ้นขัดขืนเพื่อให้หลุดจากเขา

"ได้เป็นเมียฉันแล้ว ก็ต้องทำหน้าที่เมียให้ฉันด้วยซิ"

"สาไม่เต็มใจ สามีสิทธิ์แจ้งตำรวจจับคุณได้นะคะ..คุณปล่อยสาเถอะ สาขอร้อง.."

"ก็ลองดูสิว่าเธอจะกล้าแจ้งตำรวจมาจับฉันจริงไหม..?"

เขาจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกอย่างไวแล้วจับมือทั้ง 2 ข้างของเธอรวบขึ้นเหนือหัว แล้วใช้เสื้อของเขาตัวที่ถอดออกเมื่อกี้มัดข้อมือเธอไว้

"คุณภู ไม่นะคะอย่าทำแบบนี้."

"..."

"คุณภูสาขอร้อง อย่าทำแบบนี้กับสาเลย.."

ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปบวกดด้วยความโมโหที่จัดการให้เธอออกไปจากชีวิตไม่ได้ เขาจึงต้องลงโทษเธอด้วยวิธีการของเขาเพื่อทำให้เธอรู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็น

"อย่านำคะคุณภู ฮืออ..ปล่อยสาไปเถอะนะคะ สาขอร้อง..."

เธอเริ่มร้องไห้ออกมาด้วยความกลัว แต่เขาก็ไม่หยุดการกระทำนั้นแล้วยังจัดการถอดเสื้อตัวนอกของเธอออกจนเผลให้เห็นยอดอกสีชมพูหวานชูชัน

"เธอนี่ก็ซ้อนรูปไม่เบานะ..."

เขามองจ้องทรวงอกสวยทั้ง 2 ข้างที่มีขนาดไม่เล็กและไม่ใหญ่มากจนเกินไป จนอดใจไม่ไหวต้องยกมือทั้ง 2 ข้างขึ้นมาขยี้ที่ปลายยอดอกของเธอเต็มแรง

"ไม่นะ หยุด..อย่าทำแบบนี้..."

เขาเลื่อนมือไปอุดปิดปากจองเธอไว้เพื่อไม่ให้เธอร้องเสียงดังพร้อมกับก้มใบหน้าลงต่ำเพื่อจัดการกีบยอดอกสีฟวานทั้ง 2 ข้างด้วยเรียวลิ้นที่ละเลงรัวเร็วไปมาสลับกันทั้ง 2 ข้าง

ร่างบอบบางของเธอบิดไปมาอย่างรู้สึกขยะแขยงเขา ริมฝีปากหนาเผยออ้าหอบหายใจแรงๆ เพื่อเลื่อนขึ้นมาที่ซอกคอขาวจูบเม้มไปมาอย่างหื่นกระหาย

"หยุดนะ อื้มมมม.."

เขาเลื่อนมือออกจากริมฝีปากเธอเพื่อเลื่อนใบหน้าไปจูบกับริมฝรปากบาง ก่อนที่เธอจะร้องเสียงดังออกมา

จากท่าที่คร่อมทับแค่ครึ่งตัวของเธอ เขาก็เริ่มเหยียดขายาวกลายเป็นนอนทาบทับตัวเธอไว้ทั้งตัว

ในขณะที่ขาเรียวบางของเธอทั้ง 2 ข้าง ก็พยายามยกขึ้นดันโดยใช้เข่ากระแทกไปที่ท้องเพื่อให้ตัวเขาออกห่าง

"โอ้ย ฉันเจ็บนะ..ชอบความรุนแรงก็ไม่บอกนะ"

เขาไม่รอช้ารีบปลดกางเกงตัวเองลงไปกองที่ปลายเท้า กระชากกางเกงและชุดชั้นในตัวบางของเธอออกไปด้วย

เลื่อนใบหน้าขึ้นมาบดขยี้จูบนิมฝีปากบางอีกครั้ง

"อื้มมมม..."

มือทั้งสองข้างลูบไล้ไปตามเรือนกายเปลือยเปล่าของเธอ แก่นกายทั้งสองที่ขยายเต็มที่ก็ถูไถไปมาตามร่องรักกลางหว่างขาของเธอ

"อาห์...ฉันไม่ไหวแล้วขอฉันเสียบเข้าไปเลยนะ."

"ไม่นะคุณภู ไม่..ไม่นะ หยุด อย่าทำแบบนี้ โอ๊ยย..เจ็บ สาเจ็บ เอามันออกไป.."

เขาพยายามดันแก่นกายที่ไร้การป้องกันเขาไปช้าๆแตาเพราะมันคับแน่นมาก จนไม่สามารถดันเข้าไปได้ทีเดียว

"แน่นมาก นี่ครั้งแรกของเธอหรอ..?"

"เอาออกไป สาเจ็บ ได้โปรด อย่าดันเข้าไปนะตะสาเจ็บ โอ้ยย..คุณภู.."

เขาไม่ฟังเสียงร้องห้ามของเธอ ค่อยๆดันสะโพกตัวเองเข้าไปช้าๆแล้วก้มหน้ากระซิบบอกกับเธอ

"อื้มมม...มันเข้าไปแล้ว"

"ม่ายยนะ ฮืมม คุณภู สาเกลียดคุณที่สุด ฮืออ."

เขาไม่สนว่าเธอจะรู้สึกยังไงเพราะแค่ได้ทำร้ายเธอให้ตกนรกทั้งเป็นก็ทำให้เขาสะใจมากแล้ว

"ร้องไห้ไปเถอะ เพราะคืนนี้ฉันจะทำให้เธอทรมานจนถึงเช้าเลย..อื้มมม.."

ริมฝีปากหนาของเขาซุกไซ้ไปทั่วซอกคอขาว และเลื่อนใบหน้าลงมาดูดคลึงยอดอกสีหวานอย่างรุนแรงจนมันเกิดเป็นรอยช้ำ

"อีก...ได้โปรด หยุดเถอะ....อึ้ก..."

ร่างเล็กร้องบอกให้เขาหยุดในขณะที่ความร้อนอัดแน่นทั่วกาย

"อึ้ก...อ๊าาา..."

ร่างบางร้องเสียงลั่นปนด้วยเสียงครางเบาๆ แต่แววตาที่จ้องมองหารหระทำของเขาก็คลอไปด้วยน้ำตาที่มีแต่ความโกรธความเหลียดชัง

"สริสา...อื้มมม...ฉัน...ไม่ไหวแล้ว..."

ภูดิษฐ์เรียกชื่อเต็มๆของเธอพร้อมกับเธอว่าเขากำลังใกล้จะไปถึงฝั่งฝันแล้ว

"อ้ะ....มะ...ไม่นะ...คุณห้ามปล่อยในเด็ดขาดนะ"

เขายิ้มร้ายที่มุมปากก่อนที่จะเลื่อนมาประกบจูบที่เรียวปากบางอีกครั้ง

และเพียงเสี้ยววินาทีที่เขาเร่งขยับสะโพกเร็วแรง

"ฉันจะแตกแล้ว อื้มมม...อืมมมมม"

"ไม่นะคุณภู เอามันออกมานะ..."

ท่ามกลางความร้อนระอุความเสียวซ่านที่เกิดขึ้นกับเขา

"ซี๊ดดด...อื้มมมม..."

เขากำลังมัวเมากับความร้อนที่โอบรัดรอบกาย จนสะโพกสอบขยับเข้าไปเร็วขึ้น และเร็วขึ้นเรื่อยๆ

"สะ....เสียว...ฉันจะ..ไม่ไหวแล้ว..."

ร่างน้อยที่ตอนนี้ถูกยกสะโพกขึ้นเพื่อรองรับแรงอัดกระแทกจากเขา ถูกเขาเร่งอัดเขเามส่อย่างรัวเร็ว

"ไม่นะ ม่ายย พอแล้ว หยุด ได้โปรด ฮืออออ.."

"อ้ะ...อ๊า...อ้ะ...อึ้ก...อ๊าาาาา!!!!"

"ไม่ ไม่..ม่ายยย.."

เสียงร้องของเธอดังก้องทั่วห้องพร้อมกับน้ำขุ่นขาวที่ทะลักออกมาจากแก่นกายของเขาไหลเข้าไปในช่องทางคับแน่นจนหมดตัวสนใจเขา

แต่มันกลับเธอให้เธอยิ่งร้องไห้หนักด้วยความเสียใจ

......

แล้ววันหนึ่ง ภูดิษฐ์จะเสียใจ