หลังจากร่างทั้งสองถูกทิ้งลงบนเตียงนุ่มในห้องชั้นบนสุดของร้านอาหารชิลบาร์ เจ้าของสถานที่จำต้องสละห้องนอนให้ทั้งสองแล้วค่อยก้าวออกไป ตอนที่จันมณีโดนพนักงานสาวหิ้วปีกเข้ามาในห้อง เธอยังพร่ำร้องเพลงประโยคเดิมซ้ำๆ ไม่ยอมหยุด คงจะชอบเพลงนี้มาก แม้ว่าตอนนี้อยู่ลำพังกับหนุ่มหล่อ เธอยังคงไม่ยอมหยุดร้องเพลงแต่อย่างใด
“จะเสียดายผู้ชายห่วยๆ อย่างเธอไปทำไม คบกันไม่รู้จะพาชีวิตฉันไปทางไหน” เสียงเพลงถูกฮัมจากปาก จันทมณีเบาๆ วนไปวนมา “แค่เสียผู้ชายห่วยๆ อย่างเธอ” เนื้อเพลงไม่ต่อเนื่องกระท่อนกระแท่นดังอีกครั้ง
คราวนี้คนที่เมาน้อยกว่านอนแผ่อยู่ข้างๆ จึงพลิกตัวเอียงหูฟัง ส่งผลให้ลมหายใจจันทมณีเป่ารดตรงกึ่งใบหูกึ่งแก้มสาก เขารับรู้ถึงลมหายใจอุ่น แต่เพลงฟังไม่รู้เรื่องหยุดไปแล้ว
“เมนีพูดอะไรคะ”
“พูด...เอ๋...เมนีไม่ได้พูดอะไรนี่คะ แต่เมนีร้องเพลง ว้าย !! เมนีร้องเพลงไม่ได้เรื่องขนาดนั้นเลยเหรอคะ ทำใ
