Suzan Şahindağ
İçime yerleşmişti nefret. Gözümü kapattığımda dahi sanki duyguların renklerini seçiyordum artık.
Sidar benim hayatımı elimden almıştı.
Sidar benim hayallerimi elimden almıştı.
Sidar sevmesem bile beni seven çocuğu elimden almıştı. Tek suçu beni sevmekti.
Sidar benim ailemi de elimden almıştı.
Sidar benim nefretimi kazanmıştı.
Ondan nefret etmeyip de kimden edecektim? Beni bu koca konağın içine, onca insanın yanına tıkmıştı. Hepsinin gözü üzerimde, hepsi ayağım kaysın diye bekliyordu.
Belki içlerinde iyi olanlar da vardı ama 3 yanlış bir doğruyu götürüyordu neticede.
Derin bir nefes aldım ve nefret ettiğim o gözlere baktım. Yakışıklı yüzü benim için hiçbir şey ifade etmiyordu. Eskiden böyle yakışıklı sevgilim olsun diye Sidar’ı göstermişliğim de olmuştu ama benim du
