Suzan Şahindağ
Kolları arasında olduğum adam, beni öyle çok dumura uğratmıştı ki ağzımı açıp tek kelime edemeyecek kadar kendimden geçmiştim birkaç dakika boyunca. Sanırım o da bu sessizliğimi kabulleniş olarak algılamış olmalı ki rahat rahat yatmaya devam ettiğinde yavaş yavaş vücuduma oturmaya başlayan öfke kendini belli etmeye başladı.
Ne demek ceza? Gerçekten de benim için büyük bir cezaydı ve bu cezayı kabul etmeyecektim. Onun hiç beklemediği anda çırpınmaya başlayıp; “bırak beni!” diye bağırdığımda neye uğradığını şaşırdı.
“Lan dur!” deyip belime ve kollarıma daha sıkı doladı iri kollarını. Zaten bir kolunun kalınlığı kadar benim belimin kalınlığı vardı. Onun güçlü kolları arasından kurtulmak neredeyse imkansızdı. Bacaklarımı da savurup ona tekmeler atmaya başladığında bu sefer
