Suzan Şahindağ
Gördüklerim karşısında nutkum tutulmuştu. Bu kadar fazlaydı. Bu adam kafasına ne yaşıyordu ya da ne hayal ediyordu?
Beni delirtmek veya sinirlendirmek için yaptığına adım kadar emindim. Çünkü bana özel yapıldığını söylemişti Kahya. Sinirden ellerim titremeye başlarken ellerim yumruk şeklini aldı.
Avuç içlerime batan tırnaklarım canımı yakmaya başlasa da hiçbir şey onunla evlendiğim kadar yakmazdı canımı.
“bu ne saçmalık?” Derken buldum kendimi. Hayatım boyunca bu kadar öfkelendiğim bir an daha hatırlamıyordum. Bu adam kesinlikle benim sinirlerimi zıplatmak için gönderilmişti. Oysaki ben normalde gayet uysal ve kendi halinde bir kızdım. Ama onunla evleneceğimi öğrendiğimden beri asabilikte üzerime yoktu.
Durmadan kendi kendime intikam yeminleri edip duruyordum. Sanırım
