ความลับสวาทในเรือนหลังของคุณหนูเจ็ด

ตอนที่ 17 สอดยาถอนพิษ?⚠️บรรยายการร่วมเพศ⚠️

เฉิงคุนรู้สึกยินดียิ่งนัก โอบสตรีในอ้อมแขนแน่น “คุณหนู...”

ความปรารถนาของเจียชีปะทุขึ้นมาอีกครั้ง ในครานี้นางไม่ได้ผลักไสฝ่ายตรงข้ามออกไปอีกแต่กลับเป็นฝ่ายที่จะออดอ้อน ขอให้เขาเข้ามาในตัวของนางแทน

เฉิงคุนดันตัวนางไปแนบผนังห้อง มือหนายกขาของนางขึ้น เนื่องจากมันเต็มไปด้วยน้ำหวานที่ไหลออกมาหล่อลื่น เขาจึงจับลำกายแกร่งสอดใส่เข้าไปในรูสวาทของนางอย่างง่ายดาย เจียชีอ้าปากค้างส่งเสียงครางออกมาอย่างพึงพอใจ เมื่อส่วนล่างได้รับการเติมเต็ม นิ้วเท้าของนางจิกเกร็งด้วยความกระสัน หลังจากนั้นในห้องก็มีเสียงเนื้อกระทบกันดังรุนแรงออกมา

พวกเขาร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน หญิงสาวตอบรับเขาอย่างถึงใจ ชายหนุ่มรู้สึกว่ารูสวาทของนางรัดเขาเอาไว้แน่นจนแทบขยับไม่ได้ เขาดึงท่อนเนื้อที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำรักของนางออกมา เจียชีรู้สึกว่างเปล่าอีกครั้งนางส่งเสียงฮึดฮัดอย่างไม่พอใจ "เข้ามาสิ...อือ..."

เฉิงคุนยกบั้นท้ายของนางขึ้นด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างคลำหาบางอย่างในอกเสื้อ หญิงสาวรู้สึกว่าเขาสอดอะไรเข้าไปข้างในตัวนาง "เจ้าสอดอะไรเข้าไป"

ชายหนุ่มไม่ได้ตอบคำถามของนาง แต่จับท่อนเนื้อของตนเองสอดใส่ตามเจ้าสิ่งนั้นเข้าไป เมื่อนางได้รับการเติมเต็มอีกครั้งก็ถอนหายใจออกมาอย่างพึงพอใจ

"เฉิงคุน เจ้าใส่อะไรเข้าไปหรือ"

เฉิงคุนกดตัวของนางติดผนัง มือหน้าบีบเคล้าคลึงอกนวล ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยยอดถันของนางไปมา ส่วนล่างของชายหนุ่มก็ขยับสอดแทรกเข้าออกเป็นจังหวะ

เจียชีถูกชายหนุ่มทำให้ถึงฝั่งฝันหลายครั้ง ร่างกายของนางกระตุกเกร็ง รู้สึกผ่อนคลายและสุขสม แต่นางยังรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่อยู่ภายใน ทุกการเคลื่อนไหวของเขาจะกระทบกับเจ้าสิ่งนั้น ทำให้นางรู้สึกแปลกๆ "อือ...เจ้าใส่อะไรเข้าไปกันแน่"

ชายหนุ่มบีบคางของนางและมอบจูบให้อย่างเร่าร้อน หลังจากผละริมฝีปากออกเขาก็กระซิบที่ริมหูของนางด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "มันเป็นยาถอนพิษที่จะทำให้คุณหนูมีความต้องการลดลง...ท่านไม่ต้องกลัว... "

เจียชีเมื่อได้ฟังก็รู้สึกโล่งใจ นางบีบรัดส่วนล่างของตนเพื่อเป็นการเอาใจเขา ชายหนุ่มจึงเริ่มขยับบั้นท้ายเคลื่อนไหวต่อไป "อา... อืม…"

ดวงตาของหญิงสาวพร่าเลือน รูสวาทของนางบีบรัดอย่างรุนแรง ปลายนิ้วเรียวจิกหลังของชายหนุ่มเพื่อระบายอารมณ์กระสัน น้ำหวานหลั่งออกมาอย่างรวดเร็ว เนื่องจากช่องทางของนางบีบรัดยิ่งนัก เม็ดยาที่อยู่ข้างในจึงแตกออก

เฉิงคุนเมื่อรู้สึกว่าเม็ดยาแตกออก ชายหนุ่มก็หยุดไม่ได้เคลื่อนไหวตัวตนอีก ลิ้นสากเลียใบหูของนาง ลำกายของเขายังคงสอดใส่อยู่ในตัวของหญิงสาว ชายหนุ่มอุ้มร่างที่อ่อนปวกเปียกของนางพาเดินไปที่เก้าอี้ตัวใหญ่

เจียชีก็รู้สึกว่าลำกายของเขายังแข็งและไม่ลดขนาดลง นางจึงอดไม่ได้ที่ใช้ส่วนล่างบีบรัดเขาอย่างยั่วยวนอีกครั้ง "เจ้ายังไม่เสร็จหรือ... "

เฉิงคุนจะยกบั้นท้ายของนางขึ้น แต่หญิงสาวไม่ยอมให้อีกฝ่ายทำเช่นนั้นนางกดตัวลงไปอีก ซึ่งมันเรียกเสียงครางทุ้มออกจากปากของชายหนุ่ม เขารีบกอดตัวนางเอาไว้ไม่ให้ขยับ “คุณหนู...ข้าน้อยกลัวว่าส่วนผสมในตัวยาจะละลาย วันนี้พวกเราพอก่อนดีหรือไม่ขอรับ”

เจียชีถูกเขายกบั้นท้ายขึ้น ในขณะที่ลำกายของเขากำลังจะหลุดออก ด้วยความไม่พอใจนางจึงกดบั้นท้ายตัวเองลงมาอีกครั้ง ลำกายของชายหนุ่มสอดใส่เข้ามาอย่างแรง มันสอดใส่เข้าไปลึกมาก ทั้งคู่ส่งเสียงครวญครางระงมด้วยความรู้สึกเสียวเกินพรรณนา ความปรารถนาอันบ้าคลั่งบังเกิดขึ้น หญิงสาวไร้ความอายอีกต่อไป เท้าเล็กๆ ของนางเกาะขอบเก้าอี้แล้วค่อยๆ ขยับควบขี่เอวของเขา "อา… อือ..."

เฉิงคุนวางข้อศอกบนที่วางแขนเพื่อพยุงตัว ดวงตาลึกล้ำมองจุดเชื่อมประสานของพวกเขาทั้งคู่ คุณหนูของเขาในตอนนี้ช่างยั่วยวนเหลือเกิน ฝ่ามือหยาบลูบไล้เอวที่นุ่มนวลของนางไปด้วย ไม่รู้ว่าความสามารถในการยั่วยวนนี้เป็นผลจากพิษรัญจวนหรือพรสวรรค์ของนางกันแน่ แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ชอบนางอยู่ดี

"เฉิงคุน..." เจียชีโอบรอบคอของเขา ในเวลานี้ขาของนางสั่นไม่มีแรงขยับแล้ว "เจ้ามาขยับเองมันช้าเกินไป "

เฉิงคุนทำตามที่คุณหนูของตนเองต้องการ ออกแรงเคลื่อนไหวบั้นท้ายส่งตัวตนเข้าสู่รูสวาทของนางอย่างรัวเร็ว ในช่วงสุดท้ายเขาก็ปล่อยน้ำเชื้อออกมาทุกหยาดหยด หลังเสร็จสมทั้งสองพัวพันจุมพิตกันอีกครั้งด้วยความอ้อยอิ่ง เจียชีอยากให้เขาทำอีกครั้งแต่คราวนี้ชายหนุ่มไม่ยอมใจอ่อน “ข้าน้อยปล่อยให้คุณหนูทำเช่นนี้อีกไม่ได้ขอรับ มิเช่นนั้นข้าน้อยเกรงว่ายาถอนพิษจะไม่ได้ผล”

เขาพูดพร้อมกับถอนตัวตนออกมา ชายหนุ่มทำความสะอาดส่วนนั้นให้กับนาง และใช้ขาของตนเองกดทับนางเอาไว้ เพื่อไม่ให้หญิงสาวดิ้นหนี หญิงสาวนอนหลับไปด้วยความสบายใจ เพราะยาถอนพิษที่กำลังออกฤทธิ์อยู่ภายในทำให้นางรู้สึกสบายตัวมาก