“อย่าเจ้าค่ะ...ทำที่นี่ไม่ได้..” เสียงสตรีและบุรุษครวญครางไม่ควรที่จะดังอยู่ใกล้กับหอบรรพชนที่ดูเงียบเหงาวังเวงแห่งนี้
ในห้องสวดมนต์เจียชีกำลังงีบหลับด้วยความเหนื่อยล้า เนื่องจากวันนี้นางถูกแม่เลี้ยงสั่งลงโทษให้คัดบทสวดมนต์อยู่ในบรรพชนแห่งนี้ นางหลับไปนานเท่าใดก็ไม่อาจทราบได้...แต่ก็ต้องตกใจตื่นกับเสียงของคนเดินเหยียบใบไม้และเสียงครวญครางของบุรุษและสตรี!
เจียชีโผล่ศีรษะออกไปนอกหน้าต่าง ดูเหมือนใต้ต้นไม้จะมีร่างของคนสองคนยืนสนิทแนบแน่นกันอยู่
เวลานี้ภายในหอบรรพชนถูกปิดจากทางด้านนอกตามคำสั่งของแม่เลี้ยง หญิงสาวไม่สามารถออกไปข้างนอกได้จนกว่าจะถึงวันพรุ่งนี้
แสงจันทร์ในยามค่ำคืนส่องกระทบกับสระน้ำที่หน้าหอบรรพชนเป็นประกายระยิบระยับ ชายหญิงที่อยู่ใต้ต้นไม้ยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา นางได้ยินเสียงยั่วยวนของสตรี และเสียงชายหนุ่มที่หัวเราะอย่างหื่นกระหาย "ยอดดวงใจของข้า...เจ้าไม่ต้องกลัวว่าคนอื่นจะเห็น ข้าสำรวจที่นี่มาหลายวันแล้ว...หอบรรพชนแห่งนี้อยู่ห่างไกลจากผู้คนไม่มีของมีค่าอันใด กลางคืนก็ไม่มีทหารยามมาเฝ้า"
สตรีฝั่งตรงข้ามเมื่อได้ยินแล้วก็ถอนหายใจ "อือ...เช่นนั้นท่านช้าลงหน่อย... อา..."
เจียชีอยากรู้อยากเห็นว่าชายหญิงสองคนนั้นจะทำอะไรกันต่อไป นี่เหมือนกับมีคนมาเล่นละครกามให้ดูตรงหน้าเลยไม่ใช่หรือ...ครั้งนี้นางจะได้เห็นของจริงโดยไม่ต้องอ่านในหนังสือเลยทีเดียว เรื่องเช่นนี้นางจะพลาดได้อย่างไร
ในความมืดเจียชีเห็นบุรุษผู้นั้นกอดคู่รักของตนเองจากทางด้านหลัง ฝ่ามือมือหนาเพียงข้างเดียวของเขาลูบไล้หน้าอกของสตรีผู้นั้นไปมา ส่วนอีกข้างก็ล้วงเข้าไปใต้กระโปรง
ดวงตาของเจียชีเบิกกว้างด้วยความตกใจ ในตอนนี้นางอายุได้สิบเก้าปี เนื่องจากคู่หมั้นของนางสุขภาพไม่ดี การแต่งงานที่ตกลงกันเอาไว้ต้องเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด สหายของนางในวัยไล่เลี่ยกัน ได้กลายเป็นภรรยาและแม่ลูกๆ กันไปหมดแล้ว ยามเมื่อนางได้ไปพบปะพูดคุยกับสหาย ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่บรรดาสหายจะพูดถึงเรื่องบนเตียงระหว่างชายหญิง แม้ว่ามันจะดูน่าอายอยู่บ้างแต่นางก็ชอบฟังและอยากรู้อยากเห็นยิ่งนัก
ชายหญิงด้านล่างดูเหมือนพวกเขากำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม เจียชีมองเห็นไม่ชัด แต่ในเงามืดฝ่ายชายกำลังคร่อมทับฝ่ายหญิงอยู่ สตรีคนนั้นดูเหมือนว่าจะทรมานเป็นอย่างมาก นางส่งเสียงร้องครวญครางออกมาไม่หยุด แต่ก็บอกอีกฝ่ายให้ทำเร็วขึ้นอีก
"อือ...ท่านพี่คนดี...เร็วเข้า"
ร่างกายส่วนล่างของบุรุษผู้นั้น ขยับเคลื่อนไหวไปมา เสียงเคลื่อนไหวกระทบกันของเนื้อมันดังมาก จนนางที่ยืนอยู่ตรงนี้ยังได้ยิน ไม่ต้องจินตนาการเลยว่าพวกเขาร้อนแรงกันขนาดไหน
ทันใดนั้นก็มีเงาดำปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ด้วยความตกใจเจียชีเกือบจะร้องออกมา แต่นางก็ตั้งสติได้ว่า คนผู้นี้คือองครักษ์เงาที่แอบซ่อนตัวอยู่ในเงามืด มีหน้าที่คอยปกป้องนาง หญิงสาวอยากจะตวาดเขาออกไปแต่ก็กลัวว่าจะไม่มีละครกามให้ดูต่อ จึงกระซิบต่อว่าเขาด้วยเสียงอันแผ่วเบา "เจ้าทำให้ข้าตกใจแทบตาย!"
“คุณหนูไม่ควรดูสิ่งโสโครกพวกนี้ ให้ข้าไปจัดการพวกเขาหรือไม่” ชายในเงามืดพูดเสียงเบา
"เงียบ!" เจียชียกนิ้วชี้ประทับที่ริมฝีปากของเขา เป็นสัญญาณบอกให้เขาอยู่เงียบๆ "ข้ายังดูไม่จบ อย่าทำลายความสำราญใจของข้า!"
เจียชีเมื่อเห็นว่าเขาเงียบเสียงไปนางก็เลิกสนใจองครักษ์เงาผู้นี้ หญิงสาวหันไปดูคู่รักใต้ต้นไม้อีกครั้ง ดูเหมือนว่าบุรุษผู้นั้นจะเร่งจังหวะเร็วมากขึ้น ทำให้สตรีใต้ร่างร้องครางดังมากกว่าเดิม ไม่นานทั้งสองก็หยุดการเคลื่อนไหว ได้ยินเพียงเสียงหอบเหนื่อยของคนทั้งคู่
หลังจากนั้นคู่รักทั้งสองก็สวมเสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ แล้วพากันเดินออกไป หญิงสาวรู้สึกหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อได้เห็นละครกามสดต่อหน้าเช่นนี้!
เจียชีนึกอยากจะลองจริงๆ...แต่คู่หมั้นของนางเมื่อไหร่จะหายดีกันนะ... แล้วถ้าหากว่าแต่งงานกันไปเขาจะมีแรงทำเรื่องเช่นนี้หรือไม่?