ดุเดือด เสียงครางแหบต่ำในลำคอของพี่เขยที่ตั้งหน้าตั้งตากระหน่ำดุ้นเนื้อเข้าใส่รูทวารของน้องเมียจนระบมบาน
“อ๊อย... เร่งเถอะ ผมจะถึงแล้ว... แรงอีก... อีก... อีก... อ๊าย”
เมฆกรีดร้องเหมือนจะตาย เพลิงอัดบั้นท้ายเข้ามาอย่างหน่วงหนัก เสียงหัวเตียงกระทบผนังห้องดังกึกกักเป็นจังหวะต่อเนื่องอยู่นานสองนาน ราวกับว่าเตียงของโรงแรมม่านรูดแห่งนี้คงจะหักเสียให้ได้
กระทั่งเมื่อพี่เขยสาสมใจ เขาก็สาดน้ำกาม ฉีดพุ่งเข้ามาในรูทวารกระตุกตอดของน้องเมีย
“อู้ว... ผมมีความสุขเหลือเกินพี่เพลิง”
เมฆตัวสั่น เสียงสั่นเครือ ผวากายขึ้นกอดลำตัวหนาของเพลิงเอาไว้แน่น พริ้มตารับหยาดน้ำกามแห่งความคิดถึงของเขา กำลังแตกพลั่กๆ พรั่งพรูอยู่ในช่องทางแห่งความสุขของตน
“เอ็งใจร้ายเหลือเกิน... ทำไมต้องทรมานให้พี่คิดถึงขนาดนี้... ทำไมปล่อยให้พี่ต้องทำกับเอ็งขนาดนี้”
เพลิงทรุดร่างกำยำลงทาบทับลำตัวสั่นเทิ้มของเมฆ ที่โอบกอดเขาแน่น
