แผน(ลับ)อุ้มรัก

Chapter 3

ลูกปลานั่งคิดอยู่นานจนคุณหญิงอดเอ็นดูไม่ได้ เธอไม่อยากบังคับเด็ก แต่เชื่อว่าถ้าลูกปลาตกลงเด็กสาวจะสามารถมัดใจลูกชายของเธอได้ด้วยเสน่ห์ของตัวเธอเอง ลูกปลาเป็นผู้หญิงที่สวย ทำทุกอย่างที่ผู้หญิงทำได้หมด ทำอาหารก็อร่อยทำขนมก็ได้แถมยังน่ารักเอาใจเก่ง เชื่อสิว่าลูกชายของเธอไม่เคยเจอผู้หญิงแบบนี้ ตายรังแน่นอน

"คิดนานจัง เก็บไปคิดก่อนก็ได้ถ้าหนูไม่รีบนะ แต่ก็ตัดสินใจเร็วหน่อยถ้าตกลงตอนนี้ฉันให้เงินหนูไปแล้วพรุ่งนี้พาแม่ไปผ่าตัดได้เลย คิดให้ดีๆนะ"

เธอเอ่ยแกมกดดันหญิงสาว นึกดูว่าถ้าเป็นผู้หญิงที่รักสบายตกลงรับข้อเสนอแบบนี้ไปนานแล้ว ได้ทั้งเงิน ได้ทั้งบ้าน รถ แถมถ้าทำให้ลูกชายเธอรักได้ก็จะพ่วงตำแหน่งลูกสะใภ้ไปด้วย แต่เด็กคนนี้ค่อนข้างคิดนานพอสมควร คงจะลังเลกับเรื่องความปลอดภัยของแม่มากกว่าความสบายของตัวเอง

"หนูอยากให้แม่ผ่าตัดโดยเร็วที่สุดค่ะ ถ้าแม่หายหนูจะได้สบายใจและจะมีโอกาสได้ตอบแทนพระคุณท่านด้วย"

"งั้นก็รับข้อเสนอฉันไป เดี๋ยวเซ็นเช็คให้เลย"

คุณหญิงยิ้มกว้างออกมาอย่างลุ้นหนักมาก เธออยากให้ลูกปลาตัดสินใจตอบตกลงไปซะ ยังไงถ้าได้หนูลูกปลาเป็นลูกสะใภ้ก็ดีกว่าแม่พลอยนั้นแน่นอน เพราะเธอรู้จักเด็กคนนี้มากกว่ารู้จักผู้หญิงอีกคน เธอมั่นใจว่าเลือกไม่ผิด

"หนูต้องทำยังไงบ้างคะ อีกอย่างลูกชายของคุณท่านจะยอมรับหนูง่ายๆเหรอคะ ยังมองไม่เห็นทางเลยว่าจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดยังไง อีกอย่างบอกตามตรงลูกปลาไม่เคยนอนกับผู้ชายมาก่อน ไม่มีมารยาหญิงอะไรไปยั่วยวนใครเขาหรอกค่ะ"

คุณหญิงหลุดขำออกมาเล็กน้อย ก็ดูใสซื่อออกขนาดนี้ไม่ผ่านผู้ชายมาก็คงไม่แปลก เพราะเป็นเด็กแบบนี้แหละเธอถึงอยากได้เป็นลูกสะใภ้ยังไงล่ะ

"ไม่ต้องห่วงหรอกลูก แม่จะจัดการให้มันบังเอิญเจอกันเอง ถามแบบนี้แสดงว่าตกลงแล้วใช่มั้ย"

"เอ่อ... คือว่า"

ลูกปลาอึกอักไม่รู้จะให้คำตอบท่านแบบไหน คุณหญิงเปิดกระเป๋าหยิบเช็คมาเซ็นให้เธอหนึ่งล้านบาทก่อนจะส่งไปให้

"ของหนูจ๊ะ ใส่ชื่อเองได้เลยหนึ่งล้านบาท พรุ่งนี้ก็ไม่ต้องไปทำงานกลับบ้านไปจัดการเรื่องที่บ้านให้เรียบร้อยแล้วค่อยกลับมาหาฉัน"

ลูกปลามองเช็คในมืออย่างตกใจจนมือไม้สั่นไปหมด เธอไม่คิดไม่ฝันว่าชาตินี้จะได้จับเงินล้านกับเขาด้วยซ้ำ

"ไม่กลัวหนูจะไปแล้วไม่กลับเหรอคะ"

"เงินล้านเดียวเอาจริงๆมันไม่ได้เยอะสำหรับฉันเลย ถ้าหนูจะไปแล้วไม่กลับมาฉันก็ถือว่าช่วยเหลือเด็กคนหนึ่งเท่านั้น อีกอย่างถ้าหนูทำตามที่ตกลงกันสำเร็จ ยังไงก็ได้มากกว่าหนึ่งล้านไม่รู้กี่เท่า จะแลกหรือไงกับเงินล้านเดียวนะ"

คุณหญิงลูบผมเด็กสาวก่อนจะดึงมือเธอให้ลุกขึ้นยืน

"ทีนี้ก็ยิ้มได้แล้ว มีเงินล้านอยู่ในมือ ชีวิตของแม่หนูปลอดภัยแล้วร้อยเปอร์เซ็นต์"

"ขอบคุณมากเลยนะคะคุณท่าน พรุ่งนี้ลูกปลาจะกลับบ้านไปจัดการเรื่องย้ายโรงพยาบาล ไม่เกินสามวันหนูจะกลับมาหานะคะ"

"กลับมาแล้วเตรียมของรอเลยนะ ฉันจะมารับหนูไปอยู่ที่บ้าน"

ลูกปลาตาโตอย่างตกใจ ทำไมเธอต้องไปอยู่บ้านของคุณหญิงด้วยล่ะ

"หนูต้องไปอยู่ที่นั่นด้วยเหรอคะ"

"ใช่สิ หนูต้องเข้าไปอยู่ที่บ้านของฉันในฐานะเชฟคนใหม่ ฉันจะบอกลูกชายกับสามีว่าจ้างเชฟมาทำอาหารให้ส่วนตัว ทีนี้ก็จะได้เจอกันแล้ว"

ลูกปลาพยักหน้าอย่างเข้าใจ คือให้เธอไปทำอาหารที่บ้านของคุณหญิงก็จะมีโอกาสที่จะได้เจอกับลูกชายของท่าน ว่าแต่แล้วจะทำยังไงเธอถึงจะได้ใกล้ชิดกับเขาล่ะ

"แล้วมีแผนอื่นต่อมั้ยคะ"

"มีแน่นอนค่อยกลับมาคุยกันจ๊ะ งั้นเดี๋ยวฉันไปส่งที่ห้องนะหนูจะได้พักผ่อนแล้วพรุ่งนี้จะได้กลับบ้านแต่เช้า"

"ค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับเงินค่ารักษาแม่ ลูกปลาสัญญาว่าจะทำตามที่เราตกลงกันทุกอย่าง"

"ฉันเชื่อใจหนูนะลูกปลา"

คุณหญิงตบบ่าเด็กสาวก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วพาไปส่งที่ห้องของเธอ จากนั้นคุณหญิงก็โทรศัพท์ไปหาเพื่อนสนิทเพื่อเล่ารายละเอียดทุกอย่างให้ฟัง คุณฟ้าพอเข้าใจเพื่อนแล้วก็ไม่ได้คัดค้านอะไร ถ้าวันหนึ่งภานุยอมที่จะรักลูกปลาขึ้นมา รับรองว่าชีวิตของเด็กสาวจะเหมือนเจ้าหญิงในโลกนิยาย เด็กคนนี้เป็นคนดีต้องได้รับสิ่งดีๆแบบนี้ตอบแทนมันเหมาะสมแล้ว

เมื่อมาถึงห้องพักลูกปลาก็อาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบโทรศัพท์ไปหาพ่อทันที เธอจะโทรไปแจ้งข่าวดีเกี่ยวกับเรื่องเงินและจะบอกว่าพรุ่งนี้จะพาไปรักษาที่โรงพยาบาลอื่น

ตู้ดดดดดด

(ว่าไงลูกปลา เอ็งตัดสินใจได้แล้วเหรอ)

"พ่อจ๋า พรุ่งนี้หนูจะกลับไปหาที่บ้านนะจ๊ะ เราจะพาแม่ไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลเอกชน แม่จะหายแล้วนะ)

ลูกปลามองเช็คในมือก่อนจะยิ้มออกมา ถึงแม้ว่าครั้งนี้เธอจะต้องเสียมากมาย แต่ถ้าเทียบกับสิ่งที่ได้รับให้คนในครอบครัวของเธอปลอดภัยและอยู่อย่างสบาย เธอยอมแลกทุกอย่าง

(เอ็งไปเอาเงินมาจากไหนเยอะแยะไอ้ลูกปลา เงินตั้งหลายแสนนะค่าผ่าตัด พ่อไม่เอานะเว้ยถ้าแกต้องไปกู้นี้ยืมสินเขามานะ)

"ไม่หรอกจ๊ะพ่อ เจ้านายใจดีให้มาแล้วหนูต้องทำงานให้เขา ไม่ได้กู้ยืมมาดอกเบี้ยบานอะไรแบบนั้นหรอกจ๊ะ เรามีเงินผ่าตัดแม่แถมยังเอาที่เหลือไปไถ่บ้านออกมาได้อีก พ่อเชื่อหนูนะ"

ผู้เป็นพ่อฟังลูกพูดถึงกับน้ำตาตก งานอะไรกันทำไมถึงได้เงินมากขนาดนั้น คงไม่ได้ขายตัวให้ไอ้พวกเสี่ยบ้ากามแบบนั้นนะ

(เอ็งไม่ได้ขายตัวให้ไอ้พวกแก่บ้ากามใช่มั้ย)

"พ่อ! พูดอะไรเนี่ยหนูไม่สิ้นคิดขนาดนั้นหรอก พ่อเชื่อหนูเถอะครั้งนี้หนูทำเพื่อเราทุกคน ต่อจากนี้ไปเราสี่คนจะไม่ลำบากอีกต่อไป น้องก็จะมีเงินเรียนมหาวิทยาลัยดีๆ"

(เอาเถอะพ่อเคารพการตัดสินใจของเอ็ง ขอให้เอ็งเจริญรุ่งเรือง สมหวังทุกอย่างในสิ่งที่เอ็งทำ ลูกกตัญญูอย่างเอ็งไม่ตกต่ำแน่นอนในชีวิตนี้)

"หนูรักพ่อนะจ๊ะ รักแม่ด้วย"

(พ่อก็รักเอ็งมากลูกปลา ขอโทษที่ไม่ได้เลี้ยงให้เอ็งสบายเหมือนลูกคนอื่น ถ้าวันหนึ่งเอ็งจะมีผัวมีลูก พ่อขอให้เอ็งเจอผู้ชายที่ดูแลเอ็งได้ไม่ต้องมาลำบากเหมือนอย่างตอนนี้)

"พ่อกำลังอวยพรหนูอยู่ใช่มั้ยจ๊ะ"

ลูกปลายิ้มขำออกมาอย่างสบายใจ เธอไม่แคร์ที่ตัวเองต้องเสียอะไรบ้าง แต่ถ้าครอบครัวของเธอสบายมีเงินใช้ไม่เดือดร้อน แค่นี้เธอก็มีความสุขมากที่สุดแล้ว

(พ่ออยากให้เอ็งได้ดีลูกเอ้ย พ่อรักเอ็งนะลูกปลา)

"จ๊ะพ่อ พรุ่งนี้เจอกันนะ"

(เดินทางปลอดภัยนะลูก พ่อจะรอ)