“เอะ!! อย่าทำแบบนี้นะคะ!!” หญิงสาวตวาดเสียงสั่น ถลึงตาใส่ชายหนุ่มข่มขู่หวังให้เขากลัวเกรง
ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปาก ยื่นหน้าเข้าไปใกล้และกดจูบที่ริมฝีปากอิ่ม ไม่สนใจเสียงร้องห้าม เมื่อความต้องการมากมายไหลปร่าแทบล้นอก
‘จูบ’ แค่แตะแผ่วๆ มันเหมือนไฟช็อตจนเธอหมดแรง มือเรียวบางตกวูบ เนื้อตัวสั่นระริก สะบัดร้อนสะบัดหนาว อานุภาพ ‘จูบ’ มันร้ายแรงเกินกว่าที่จะประเมินได้และหลงเวียนว่ายอยู่ในกระแสธารปรารถนา มารู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อแผ่นหลังแตะผิวผ้าเย็นเฉียบบนเตียงนอน ชายหนุ่มทำให้เธอเคลิบเคลิ้มและหลงลืม ลืมแม้แต่ร้องห้าม!!
“คุณ!! อย่าค่ะ...ไม่นะ”
ลูเซียโน่เอียงคอฟังเสียงแผ่วๆ ของอัญชัน เสียงที่ดังขึ้นอย่างสั่นพร่า เมื่อปากหนาหยักซุกไซ้ข้างซอกคอระหง มืออีกข้างก็ลูบไล้บั้นท้ายงอนๆ ของเธออย่างเมามัน
“อย่าคะ...”
“หือ..” เขาครางแผ่วๆ ในลำคอ
“ไหน... ไหนว่าจะไม่ปล้ำอัญไงคะ” หญิงสาวตัวสั่น เมื่อปลายนิ้ว
