Married

1637 Words
Hindi alam ni Valine kung saan niya ibabaling ang kaniyang tingin. Nakaupo pa rin siya sa hita ni Creon habang nakikipag-usap ito sa dalawang kaibigan. Gustuhin man niyang mag-angat ng tingin ay gusto na lamang niyang lamunin siya ng lupa sa sobrang hiya. “How about the Vine bar, bro. Ano bang plano mo roon? It's been a month at hindi ka na ulit nagpapakita sa bar natin. If that continues, me and Miya will assume na ayaw mo na sa partnership natin sa bar. Na kami na lang dalawa ang may-ari nun. Sige ka, malaki pa naman ang ipinuhunan mo roon.” Valine jolted nang marinig ang pangalan ng bar. ‘I could still feel the horror creeping down my skin sa tuwing naririnig ko ang pangalan ng bar. Though wala namang nangyari sobrang sama noong pumunta kami ni Jian, nananatili pa rin ang previous trauma ko partikular na sa likod na bahagi ng bar . . .’ Valine wasn't aware na nanginginig ang kaniyang kamay hanggang sa hawakan iyon ni Creon. “Yeah. I was just busy these days. Nakalimutan kong na sabihing aayaw na ako sa bar. Anyways, malago na rin naman iyon. Even famous in Winery Town. So even if I'm not around it won't change anything. So in other words ay ibibigay ko na sa inyo ang share ko roo .” ‘Was it because of me? Ayaw kong maging assuming.’ Kung kanina ay nervousness ang nararamdaman ni Valine, ngayon naman ay kilig. “What? bro? Miya! Say something?” “Reason?” ani Miya na tumingin kay Creon na walang kurap-kurap. Nakikinig lamang si Valine sa usapan ng tatlo. “Muntik ng napahamak si V doon.” Valine absentmindedly tugged on Creon's tuxedo. This time halos mag-tanggo na ang mg paru-paro sa sikmura niya. Nang may bigla siyang napansin . . . ‘Huh? Bakit nga ba naka-tuxedo si ninong at itong mga kaibigan niya? Samantalang si Miss Miya naman naka-tuxedo rin na halos umabot sa pusod ang v-neckline. Sabagay, hindi naman masagwa tingnan. Mukha nga siyang model tingnan. Wait! Para nga talaga siyang isa sa Victorina models!’ Tumuwid ang upo ni Valine sa lap ni Creon sabay tumingin kay Miya. Kahit na nahihiya pa siya ay halos ’di niya magawang ialis ang kaniyang tingin kay Miya. “Okay. I got it,” parang robot na usal ni Miya. “Fine. I understand. It's unforgivable. I'm also at fault since the security failed to do their task.” During that time, pansin nga ni Valine na walang mga bouncer ang pumigil sa mga lalaki nang dalhin siya ng mga ito sa likod ng bar at doon ay pinagsamantalahan siya habang hawak ng apat pang lalaki ang mga kamay at paa niya. Stop thinking about it, V. Ang importante ay nalagpasan mo na ang panahon na ’yon. Look at yourself now. Nakaupo ka pa sa lap ng lalaking dahilan kung bakit ka sumugod doon nang walang kasiguraduhan.’ Ipinilig ni Valine ang kaniyang ulo sabay kalma sa sarili. Nang maramdaman niyang kalmado na siya ay muli niyang pinagmamasdan ang mukha ni Miya. “Uhm! B-by any chance, model ka ba ng Victorina, Miss Miya?” Valine’s voice cracked. Her palms were sweating lalo na nang titigan siya ni Miya gamit ang lazy eyes nito. “Yes I am, baby,” malapad ang ngiting sagot ni Miya. Habang si Valine naman ay napatanga na lang. ‘Shesss . . . Sino ba naman ang hi-hindi sa magandang diwata na ’to!’ “Do not call her baby. My V has a name. Don't call her that.” Napangiwi naman si Valine dahil hinawakan ni Creon ang baba niya at pina-lean siya ulit sa dibdib nito. “Wow. Binabakuran mo na agad, bro. Well, kung ako rin naman ay ibabakuran ko na talaga agad.” Nangunot naman ang noo ni Valine sa sinabi ng lalaki. ‘Sinong ibabakuran? Bakit feeling ko na ako lang ang walang ediya rito sa nangyayari o mangyayari pa?’ Creon was now playing with the tip of her hair. Para itong bata na pinaiikot ang dulo ng kaniyang buhok sa hintuturo nito. “She’s special, Creon. Saka, Valine looks like a baby to be exact.” Kung may kinakain lang si Valine ay nabilaokan na siya agad-agad. ‘Iyon na yata ang pinakamababang salitang sinabi ni Miss Miya. Kahit ang boses niya ay pang professional model din. Tiyak akong aabot sa Eiffel tower ang selos ni Farrah ’pag nalaman niyang kilala ko personally si Miss Miya Vinicuo! Of all the people in the world ay sa idolo pa talaga ako si Farrah naging acquainted. Hah! I can already picture her jealous face.’ Ramdam ni Valine ang kilig sa kaibuturan niya. Even an evil smile was visible on her lips. “Miya, Brian, I requested for the two of you to be here not to admire what's mine, but to be our witness.” Valine could feel na humigpit ang hawak ni Creon sa bewang niya. ‘Galit ba si ninong? May nasabi ba akong mali kaya nagagalit siya sa ’kin? Saka, anong witness? Witness saan?’ “Not yet yours, Creon bro. So we should get going now. Schedule mo na rin ilang minuto na lang,” komento pa ni Brian. ‘Schedule? Saan ba kasi kami pupunta? Saka kung ikukumpara sa damit ko ay ang gara ng suot nila . . .’ “Yeah. I should seal that claim. Let's go.” Tumayo naman si Valine nang alalayan siyang makakatayo no Creon. ‘Wow. As in wow. Ngayon na naka-flat sandals ako ay kita ang agwat .ng height namin ni ninong.’ Tumingala si Valine at tumambad naman sa kaniya ang almond shaped na butas ng ilong no Creon. ‘Naks. Pati butas ng ilong ay gwapo rin . . .’ Napatingin naman si Valine sa kamay niya nang hawakan iyon ni Creon. A calm and beautiful smile plastered on Valine's lips. The feelings of calmness, content and security were flooding her system. ‘Kung bahang hugay ko lang mahahawakan ang malaking kamay na ’to . . . I would. I would gladly hold it. Kahit e-mighty bond ko pa ’to sa kamay at katawan ko.’ “S-saan po ba tayo pupunta, ninong?” bulong ni Valine ng nakatingala pa rin. “It’s a surprise, V. So we should get going.” Mas nangunot pa ang noo ni Valine nang makita niyang nakangiti lamang ang dalawang kaibigan ng ninong Creon niya. ‘Mukha ngang ako lang ang walang alam dahil para pala sa ’kin ang surprise kung ano man ’yon.’ Makalipas ang dalawang oras at nakaalis na rin sina Brian at Miya. . . “Are you okay, V?” Kahit ang ngumiti ay hindi magawa ni Valine. She could say na hanggang ngayon ay nasa state of shock pa rin siya. She's literally surprised to be precise. Sino ba naman ang hindi? “V? Nagagalit ka ba sa ginawa ko? I'm sorry for not telling you ahead of time . . .” Niyakap siya ni Creon sabay himas sa kaniyang likod. “We-were married now . . .” bulong ni Valine sabay tingin sa singsing sa kaniyang daliri. Matapos iyong tingnan ay muli niyang tiningala si Creon. “Yes, V, we are officially a married couple now. If you didn't like that ring, may dalawang design pa akong pinahanda kay Aron. Pwede kang mamili roon. At kung wala ka pa ring nagustuhan ay pagagawaan na lang kita ayon sa gusto mo. You can always take your time. No pressure.” Nagpalingo-lingo naman si Valine sabay tingin sa paligid. “What would happen now?” wala sa sariling tanong ni Valine. ‘Ano kaya ang gagawin ni David sa ginawa ni ninong? Si Farrah ang gusto niyang maikasal kay ninong. But instead, I took that opportunity away from his daughter. How absurd. Ang taas ng tingin ko sa kaniya noon. Kahit pa man ay mailap ang pagmamahal na ibinibigay niya para sa ’kin. “Pupunta tayo sa Villa Samotcha. I badly want to do you. Pero mas kailangan nating ipaaalam kay David at Farrah na kasal na tayo.” Namula naman si Valine sa mga salitang sinabi ni Creon. ‘Do me? In advance mo na nga ginawa. Nauna ’yong honeymoon sa kasal . . .’ Valine was aware na namumula siya. After all, she could blatantly feel the burning sensation in her cheeks. Ngunit nang mai-process niya sa kaniyang utak kung saan sila pupunta ay agad siyang kinabahan. “Ninong?” Bakas ang matinding pag-aalala sa boses ni Valine. “Don’t worry. Ako na ang bahala. Leave everything to me. I already let David know na kasama kita. They were worried at bigla ka na lang daw nawala. He said he was sorry for forcing you to marry Me. Arnaldo Bagatsing.” Pagak namang natawa si Valine. ‘Of course. Gagawa talaga sila ng paraan par pagmukhain na wala silang kasalanan.’ “Pwede bang ’wag muna tayong magtungo sa Villa Samotcha ngayon, ninong? I mean . . . feeling ko kasi ay hindi pa ako handang makita sila—sila Dad, Farrah at Tita Rabiya . . . Why don't you do me instead?” Wala ng ibang paraan na naisip si Valine para ma-convince si Creon. “You aren't joking, right? You mean what you said?” parang batang tanong ni Creon na bakas sa mukha ang labis na excitement. “I mean it, ninong. Saka ano pa bang hinihintay mo? Mag-asawa na tayo ’di ba?” “So hindi ka na galit sa ginawa ko?” “Kung galit pa ako ay kanina pa kita sinapak. But I didn't do anything violent. So . . . let's go!” “Don’t regret this!” anitong hinawakan siya sa kamay at mabilis na naglakad tungo sa parking lot.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD