บทที่ 11
ฟ้องสามี!
ณ ลานฝึกตำหนักกงชี่
มันทำมาจากหินหนาเทียบเท่าศิลาทั้งยังอัดแน่นไปด้วยพลังมาร เป็นเรื่องยากอย่างมากที่จะทำให้มันเกิดรอย ทว่าอวี้เหิงเป็นข้อยกเว้น ร่างสูงกำยำเผยมวลกล้ามเนื้อแน่นขนัดทุกสัดส่วน ไหล่กว้างองอาจให้ความรู้สึกหนักแน่นดั่งขุนเขา ยามเขาสัมผัสปลายดาบใช้มันตวัดผ่านอากาศรวดเร็วจนไม่อาจมองเห็นด้วยตาเปล่า เสียงลงกระบี่แม่นยำเป็นเพลงดาบที่นุ่มนวลทว่าเต็มไปด้วยพละกำลังมหาศาลจนสามารถทิ้งร่องรอยกระบี่บนพื้นหินราวกับว่าเรื่องที่ใครหลายคนคิดว่ายากสำหรับอวี้เหิงแล้วเป็นเรื่องง่ายดายจนน่าเบื่อ
ร่องรอยกระบี่ถูกสลักไว้ซ้ำแล้วซ้ำแล้วจนแผ่นหินเริ่มเปราะลงและแตกเป็นเสี่ยง ๆ บนผิวหยาบกร้านของร่างกำยำคงหลงเหลือบาดแผลฟันจากการรบ กลิ่นอายเข่นฆ่าบาง ๆ แผ่ซ่านออกมาทั่วร่าง ทุกครั้งที่กระบี่ตวัดลงพื้น จนอักขระกำลังเด่นชัดมากขึ้นเมื่อเขารีดพลังออกมหุ้มตัวดาบ
ตึก ตึก
มือที่จับดาบหยุดช
