[PLAY BOY] EP02
1773 Words
เพราะเมื่อคืนดื่มมากจนถึงขั้นขาดสติ ผลลัพธ์ของเช้านี้คือการที่หนูซันปวดหัวตั้งแต่ลืมตา ภาพเหตุการณ์ที่เขาร้องไห้ฟูมฟายซบอกกว้างของเฮียเทาผุดขึ้นมาในหัวเป็นฉากๆ เด็กน้อยนั่งกุมขยับคิดหนัก ทั้งปวดหัวทั้งเครียด เรื่องที่เผลอหลุดปากบอกรักคนพี่ออกไป เขาน่าจะยั้งตัวเองไว้ได้บ้างสินะเมื่อคืน ไม่น่าพูดออกไปจนหมดเปลือกแบบนั้นเลย ให้ตายสิ! แล้วเขาจะกล้ามองหน้าเฮียเทาได้ยังไง ตอนบ่ายขอยกเลิกงานแต่ง ตอนกลางคืนร้องไห้ฟูมฟายบอกรักเขา แถมยังทำเหมือนจะเป็นจะตาย เพราะเขาไม่รักกลับอีก หนูซันเอ๋ย!!!
คนสร่างเมารีบอาบน้ำแต่งตัวสวมชุดนักศึกษา แล้วค่อยๆแง้มบานประตูห้องออกมามองบรรยากาศด้านนอก ตอนแรกก็ไม่อยากเจอคนเจ้าชู้อยู่แล้ว พอเกิดเรื่องเมื่อคืนเขายิ่งไม่อยากเจอเฮียเทาคูณสองเท่าเลย แต่โชคดีที่ตอนนี้เขายังไม่เห็นแม้แต่เงาของอีกฝ่าย
“คุณหนูซันอรุณสวัสดิ์ครับ” พีทเลขาส่วนตัวของคนตัวสูงกล่าวทักทายคุณหนูคู่หมั้นของเจ้านาย
คนตัวเล็กพยักหน้ารับคำทักทาย แล้วหันมองไปรอบๆห้องรับแขกที่ไม่มีแม้แต่เงาของคนที่เขาเพิ่งบอกรักไปเมื่อคืน ก่อนจะหันมาถามกับคุณพีทเลขาคนสนิทของเฮียเทา เพราะถ้าหากเฮียเทากำลังจะออกมาจากห้องนอนเขาได้รีบชิ่งหนีก่อน นาทีนี้หนูซันไม่กล้าสู้หน้าเฮียเทาจริงๆ
“เอ่อ…คุณพีทมารอเฮียเทาเหรอครับ”
“เปล่าครับ คุณเทาออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ”
“เฮียเทาออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วเหรอครับ” ทั้งๆที่ตั้งใจจะหลบหน้าคนพี่แท้ๆ แต่พอรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้นอนค้างที่เพ็นเฮ้าส์ ซันก็รู้สึกหน่วงในใจขึ้นมาทันที เฮียเทาเขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนี่เนอะ!
“ถ้างั้นคุณพีท…”
“ผมมารอคุณหนูตามที่คุณเทาสั่งครับ คุณเทาสั่งดอกไม้มาให้คุณหนูด้วยนะครับ ที่โต๊ะด้านโน้น” พีทกล่าวตามคำสั่งได้รับ แล้วผายมือไปยังช่อดอกไม้ช่อใหญ่ด้านหลังคุณหนูตระกูลดัง
ซันหันกลับไปมองตามที่พีทบอก ดอกทานตะวันช่อใหญ่ถูกวางไว้บนโต๊ะอาหาร ขนาดช่อมันใหญ่จนน่าจะปิดตัวเขาได้เกือบครึ่งตัว ทั้งๆที่นั่นคือดอกไม้ที่ตัวเองชอบที่สุดแท้ๆ ทว่าคนได้รับกลับไม่ยิ้มยินดีเลยสักนิด
“แล้วเฮียเทาออกไปไหนเหรอครับ ไปกับเด็กๆเขาอีกแล้วเหรอ” เด็กๆ…ที่ไม่ใช้เบบี้… แต่เป็นเด็กๆที่เรียกว่าอีหนู!
พีทส่ายหน้าระยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะรายงานข้อมูลของเจ้านายให้ว่าที่นายหญิงตรงหน้า “เปล่าครับ คุณเทาอยู่ร้านคุณเฉินครับ พอส่งคุณหนูถึงห้องคุณเทาก็ออกไปเลยครับ ไปคนเดียวไม่มีเด็กๆไปด้วยครับ”
@Inside Club
“ลูกน้องกูรายงานว่ามึงมาตั้งแต่เมื่อคืน ปกติมึงไม่เคยอยู่ข้ามคืนนี่หว่า แสดงต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ” เฉิน ลี่ กล่าวถามเพื่อนสนิททันทีเมื่อเดินมาถึงโต๊ะ ร่างสูงโปร่งกำยำเลือกนั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเทาเย่ ก่อนจะเอื้อมมือรับแก้วเครื่องดื่มที่พนักงานนำมาเสิร์ฟ
คนถูกถามวางแก้วแอลกอฮอล์ในมือลง พร้อมกับหลุบสายตามองแหวนทองคำขาวบนนิ้วนางข้างซ้าย เขาลูบคลำมันด้วยความถนอม พลางถอนหายใจเสียงดัง
“หนูซันอยากจะยกเลิกงานแต่งว่ะ”
“ก็ไม่แปลก หนูซันยังเด็กเขาก็อยากได้อิสระบ้าง มึงลองคิดดูนะ อายุ15เขาต้องหมั้นกับมึง คนทั้งประเทศรู้จักในชื่อของว่าที่สะใภ้ตระกูลฉาง พอเรียนปี2ก็ต้องย้ายมาอยู่กับมึงตามที่ผู้ใหญ่ลงความเห็นให้ น้องอยากจะใช้ชีวิตอิสระบ้างหลังเรียนจบไม่ได้หรือไง เขาให้เวลากับมึงมาตลอด6ปียังไม่พออีกเหรอวะ” เฉินพูดพร้อมกับจิบเครื่องดื่มในมือไปด้วย
ในสายตาของเฉินน่ะ น้องซันเป็นเด็กที่น่าสงสารมาก ไม่ใช่เพราะครอบครัวไม่ดี พ่อแม่ไม่ให้ความรัก หรือต้องออกมาใช้ชีวิตนอกบ้านอะไรทั้งนั้น แต่ที่น่าสงสารก็เพราะต้องมาหมั้นกับไอ้เทาเย่เพื่อนเขานี่แหละ! เขาไม่แปลกใจเลยจริงๆที่น้องซันอยากจะยกเลิกงานแต่ง ใครมันจะทนแต่งงานกับคนที่พาผู้หญิงขึ้นคอนโดได้ทุกวันว่ะ!
“แล้วหนูซันก็จะขอถอนหมั้นกูด้วย”
“หึ! ก็สมควร” เฉินพูดน้ำเสียงกลั้วขำ ผิดกับเพื่อนสนิทข้างกายที่ทุกคำพูดมันอัดแน่นไปด้วยความกังวลและเคร่งเครียด
“ไอ้เฉิน นี่กูเพื่อนมึงนะ” เทาเย่ตวัดตามองเฉิน ให้ตายสิ! ทำไมต้องมาซ้ำเติมเขาด้วย!(?) คนกำลังเครียดๆอยู่
“เพราะเป็นเพื่อนมึงไงกูถึงเข้าใจ ว่าทำไมน้องซันถึงไม่อยากแต่งกับมึง รวมถึงเรื่องการอยากถอนหมั้นด้วย มึงคิดว่านอกจากหน้าตา ฐานะ วงษ์ตระกูลแล้วเนี่ย มึงมีอะไรที่เหมาะให้น้องซันอยากแต่งงานด้วยบ้าง”
“….” คนถูกถามเงียบ คำถามของเฉินเหมือนน้ำที่มันท่วมปากของเทาเย่ จะพูดก็ไม่ได้ จะกลืนก็ไม่ได้ ต้องปิดปากเงียบอยู่แบบนั้น
“ก่อนจะหมั้นกับน้องมึงก็เสนอหน้าไปขอเขาทำข้อตกลงบ้าบอนั่น หลังหมั้นมึงก็เที่ยวเมาหัวราน้ำทุกวัน พอมึงเรียนจบก็ควงสาวๆขึ้นคอนโดเข้าโรงแรมไม่ซ้ำหน้า น้องทนมึงมาได้6ปีนี่ก็โคตรทนแล้ว เป็นกูนะบ๊ายบายตั้งแต่เดือนแรกแล้วจะบอกให้”
เขาไม่รู้ว่าไอ้เทาเย่ไปพูดอีท่าไหน หรือไปใช้เล่ห์กลอะไรหลอกล่อน้องซันมา เด็กตัวเล็กแบบน้องซันถึงได้ยอมหมั้น ยอมทนอยู่กับมันมาได้ตั้ง6ปี! ทั้งๆที่มีคนอีกตั้งหลายตระกูลที่อยากจะเกี่ยวดองกับตระกูล กิตติกูล ผู้ทำธุรกิจคมนาคมรายใหญ่ที่สุดของประเทศ
“แต่เมื่อคืนหนูซันเพิ่งสารภาพรักกับกูมานะ”
“แล้วเขาพูดว่าอะไรอีกนอกจากบอกรักมึง ถ้าเขาแค่บอกรักมึงจริง มึงไม่มาเมาเป็นหมาที่ร้านกูหรอก คำพูดไหนที่ทำให้มึงต้องมาหมกอยู่ร้านกูข้ามวันข้ามคืนบอกกูมา”
“หนูซันบอกว่าเขาจะไม่รักกูอีกแล้ว”
“ยินดีด้วยเพื่อน คุณเสียคนที่รักคุณไปแล้ว”
เคร้ง!
เฉินยื่นแก้วในมือตัวเองเข้าไปชนกับแก้วในมือของเทาเย่ พร้อมกับกระดกเครื่องดื่มร้อนแรงรวดเดียวหมดเดียว เป็นการเฉลิมฉลองความโบ้ให้กับเพื่อนสนิท
“ดูมึงอยากสมน้ำหน้ากูจังเลยนะ”
“ก็มึงอยากมีอะไรแล้วไม่พูดกับน้องมันเอง เรื่องนั้นน่ะสารภาพกับน้องไปเถอะ ก่อนที่น้องซันจะเทขบวนขันหมากมึงทิ้งจริงๆ กูบอกเลยนะ ถ้ามีข่าวออกไปว่าคุณหนูซันแห่งตระกูล กิตติกูล ถอนหมั้นแล้วเนี่ย มีคนรอเสียบรอยกขบวนขันหมากมาสู่ขอน้องซันอีกเพียบ มีใครบ้างไม่อยากดองกับบ้านหนูซัน คอนเนคชั่นก็เยอะ ขนส่งสินค้าเข้าออกนอกประเทศได้สบายๆ”
“มึงพูดเหมือนมึงไม่รู้ว่าทำไมกูต้องทำข้อตกลงนั่นขึ้นมา ทำไมกูถึงควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า กูมีเหตุผลมึงก็รู้ มึงอย่าพูดเหมือนมึงไม่รู้ห่าอะไรได้ปะไอ้เฉิน” คนถูกทับถมเริ่มจะอารมณ์เสียกับเพื่อนสนิทมากขึ้นทุกที
ไอ้เฉิน ลี่ ทำเหมือนไม่รู้สาเหตุที่เขาต้องทำอะไรแบบนั้นลงไป ที่เขาขอทำสัญญานั่นก็เพื่อตัวหนูซันเองล้วนๆ ตอนนั้นหนูซันยังเด็กมาก แล้วเขาก็ยังสนุกกับชีวิตวัยรุ่นอยู่ อีกอย่างเขากับหนูซันก็ยังไม่เคยได้เรียนรู้อะไรกันเลย มาได้คุยกันก็ตอนที่มาขออีกฝ่ายหมั้นเลยทีเดียว เขาก็กลัวสิว่าเด็กอายุแค่15แบบหนูซันจะยังคิดไตร่ตรองความรู้สึกได้ไม่ถ้วนถี่พอ เขาถึงขอทำข้อตกลงนั่น…
‘ฮะ…เฮียเทาจะขอทำข้อตกลงอะไรกับเรางั้นเหรอ’
‘ข้อตกลงกับเฮียง่ายๆค่ะ เราจะหมั้นกันแบบหลอกๆ เฮียจะไม่ยึดติดกับสถานะหมั้นของเราสองคน ถ้าหนูซันเจอคนที่หนูซันรู้สึกชอบหรือรัก เฮียยินดีที่จะให้หนูซันรักกับเขา แต่เรื่องหมั้นกับการแต่งงานของเรามันจะยังดำเนินต่อไป เฮียยังไม่อยากให้หนูซันรู้สึกอะไรกับเฮียลึกซึ้งมากไปกว่านี้นะคะ ถ้าหนูซันไม่อยากเจ็บ’
ข้อตกลงของเขามันมีแต่ผลดีกับหนูซันทั้งนั้น…
“กูรู้แต่น้องซันเขาไม่รู้เหมือนกูนะ มึงอย่าลืม” เฉิน ลี่ พูดดึงสติให้คนเมาได้ตระหนัก “คุณหนูซัน ดัสกร กิตติกูล มีคนอยากได้ไปครอบครองเยอะแยะไป ดูดีทั้งรูปร่างหน้าตา วงษ์ตระกูล ไร้ที่ติ จะมีที่ติเดียวในชีวิตของน้องซัน ก็คู่หมั้นฉายาจอมเจ้าชู้อย่างมึงนี่แหละ ที่เป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตน้องเขาอะ”
“มึงแม่ง ไม่เข้าข้างกู ไม่ให้คำปรึกษาแล้วยังจะด่ากูอีก”
“กูจะด่าจนกว่ามึงจะทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง กูขอเตือนด้วยความหวังดีนะ การที่น้องซันกับอิ้งเป็นเพื่อนสนิทกันได้เนี่ย ความร้ายของสองคนนี้ย่อมไม่ธรรมดา ท่านพิษณุ คงไม่เลี้ยงลูกมาเบๆแบบคุณหนูทั่วไปหรอก เพียงแต่น้องซันยังไม่เคยเผยด้านนั้นให้มึงเห็นเฉยๆมากกว่า”
ในวงการธุรกิจด้านมืดใครๆก็รู้กิตติมศักดิ์ของ ท่านพิษณุ กิตติกูล ดี ว่าเจ้าเล่ห์ เล่ห์เหลี่ยมเยอะ แพรวพราวไปด้วยลูกล่อลูกชนมากมาย อันตรายครบด้าน มีเหรอที่ท่านพิษณุจะเลี้ยงลูกชายคนเดียวมาแบบธรรมดาน่ะ
“จะร้ายกาจ จะเล่ห์เหลี่ยมเยอะ หรือดื้อรั้นแค่ไหนกูไม่กลัว ขอแค่อย่างเดียวเท่านั้น”
“อะไรวะ”
“ขอแค่หนูซันอย่าทิ้งกูไปก็พอ”
- Writer
