Hindi ko na nilaro ang sarili ko at mas pinili na lang na matulog. Kinabukasan ay pumasok ako sa trabaho at usual na gawain lang ang nangyari buong araw. Katulad kahapon, hindi rin nag-message ngayon sa akin si Lance ng umaga. Pati sa lunch break ko ay hindi rin siya tumawag o nag-message. Nakapangalumbaba akong naghihintay na mabasa ang pangalan niya sa phone ko habang nakapatong ito sa mesa. Hanggang sa matapos na ang lunch break ay wala pa rin update mula sa kanya. Huminga na lang ako ng malalim at tumayo palabas ng canteen ng hotel at bumalik sa office.
“Ma’am Alena, baka masira ang beauty. Kanina ka pa matamlay,” ani Jeff sa akin nang makasabay niya ako sa paglalakad pabalik ng office.
Ngumiti na lang ako kay Jeff at nauna na siyang lumakad.
Sa pag-uwi ko sa bahay ay doon pa lang
