สองทุ่มกว่าที่แคร่ใต้ต้นมะขามหน้าบ้าน เพ้อภพกำลังดวลเหล้าต้มกับพวกคนงาน
เหล้าต้มกี่ไหก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ ขนาดว่าเป็นเหล้าที่แรงที่สุด แรงกว่าเหล้านอกที่กิน แต่ตอนนี้หมดไปห้าไหแล้วเขายังคงครองสติตัวเองได้ดีอยู่ ส่วยอามู่กับคนงานพากันหมดสติไปแล้ว เหลือแต่เขายกไหเหล้ากระดกดื่มกินอยู่คนเดียว
“เฮ้ย! พวกมึงแม่งคออ่อนว่ะ! ฮึก!" เมื่อเหล้าหมดไหก็ชี้มือเป๋ไปทางคนงานที่นอนไม่ได้สติบนแคร่เดียวกันกับตน คนคอแข็งพยายามจะลุกขึ้นยืนเพื่อพาตัวเองเข้าบ้าน แต่แล้วน้ำเมาก็เริ่มออกฤทธิ์ ทำให้เขาล้มตัวลงนอนหมดสติตามคนงาน
“ม่าย...เมา...ฮึก!"
พึมพำยกมือกวาดคว้าอากาศแล้วก็หลับสติพร้อมกับแสงไฟหน้ารถยนต์ที่แล่นเข้ามาสาดส่องมายังแคร่หน้าบ้าน ด้านเจ้าของรถยนต์เมื่อเห็นว่าพี่ชายกับคนงานเมาเหล้ากันที่แคร่หน้าบ้าน เธอก็ขับรถไปจอดไว้ที่ประจำแล้วชวนกล้วยมาปลุกเพ้อภพ เพราะเมื่อกี้หล่อนเห็นพี่ชายหลับอยู่
“พี่เพ้อตื่
