CHAPTER NINETEEN
1502 Words
REVA
Pagdating namin sa labas ay nagkakagulo nga ang mga estudyante gaya ng sumbong sa amin. Hindi sila pamilyar sa akin pero mukhang puro sila mortal dahil walang gumagamit ng abilidad sa kanila.
“Anong nangyayari rito?” ani Circe.
Agad naman silang natigilan nang marinig ang boses ni Circe. Awtomatiko namang nahawi ang daan nang makita kami ng mga estudyante. I crossed my arms at saka muling bumuntong-hininga para pakalmahin ang sarili ko.
“Ano sa tingin n’yo ang ginagawa ninyo?” tanong ko sa mga estudyanteng nagkakagulo. “Isang araw pa lang na nawawala ang mga mentors natin, ganyan na ang ginagawa ninyo?!”
“Ano bang pakialam mo?!” singhal no’ng isa sa akin. “Porke bagong defender ka, ang yabang-yabang mo na!”
Bago pa man ako makasagot, nagitla na ang estudyanteng ‘yon nang may kung anong blade na nagmula sa pakpak ni Circe ang tumama sa punong katabi niya.
“Defender ang kaharap mo, matuto kang lumugar,” aniya.
Hindi naman na nakasagot ang mayabang na lalaki na ‘yon ngunit ang masamang tingin niya ay hindi naalis sa amin. Kung inaakala niya naman na aatrasan ko siya ay nagkakamali siya. Wala naman siyang advantage laban sa akin, unlike me na mayroong abilidad. Anumang oras ay maaari ko siyang ipadala sa ibang dimensyon. One wrong move and he’s dead.
Isa ito sa mga dati pa ma’y hindi ko na maiwasang isipin dito sa Academy. Mula nang maging bukas ito sa lahat, alam kong may banta na sa peace and order dito sa RMA. Kahit pa sabihing natuturuan kaming magkaisa, hindi pa rin maaalis sa lahat na mayroon kaming pagkakaiba. Na habang may mga gaya namin na may abilidad, mananatili ang dibisyon sa amin ng mga mortal. Isa ‘yan sa mga hindi na namin maaalis kahit pa anong gawin namin, gaya na lang ng dibisyon sa aming mga nasa building 1 at sa mga nasa building 2.
Nilapitan ko ang grupo ng mga estudyanteng dahilan ng gulong ito. Napansin ko rin ang biglaang pagsunod ni Denzell sa likuran ko. Wala pa man akong ginagawa, heto na naman si Denzell.
“Anong rason at nagkakagulo kayo?” tanong ko sa kanila. Akmang sasagot na ang isa sa kanila nang agad ko siyang pinatigil. “Sino ang nagbigay sa inyo ng karapatan para guluhin ang Academy?!”
“Hindi magkakaroon ng gulo kung hindi nila inumpisahan,” ani no’ng isa at saka tumuro sa kabilang grupo.
“Sino ba sa atin ang unang nagyabang?!” sagot naman no’ng isa mula sa kabila. “Kapag kayo ang gumagawa, okay lang?! Kapag pinatulan kayo, all of a sudden, kami na ang may kasalanan?! Duwag ka pala, eh!”
Akmang susugod ang isa nang gamitin ko ang abilidad ko para patigilin siya. Nagbukas ako ng portal sa paanan niya, dahil doon ay nawalan siya ng kakayahan humakbang. Pilit niya mang alisin ang sarili niya roon ay wala siyang magawa.
“Huwag mo nang subukin na kumawala sa portal na ‘yan,” walang ganang saad ko. “Para kang tanga at nagsasayang ka lang ng lakas mo.”
“Bakit ako lang ang pinag-iinitan ninyo?!” singhal niya. “Pareho naman kaming may kasalanan kaya bakit ako lang ang ginagawan ninyo ng ganito?!”
I raised a brow on him. Hindi niya ba talaga maisip kung bakit siya ang ginawan ko niyan? Sino ba ang hayok na hayok sumugod? Duh.
I flipped my hair. “No’ng nagpaulan ng katangahan, isa ka siguro sa mga may dalang batya para sumalo,” ani ko. “Malamang ikaw ang pag-iinitan ko dahil ikaw ang nasa aksyon ng pagsugod! I can’t believe na talagang wala kang ideya at pinapalabas mo pa na unfair ako, ha.”
“Reva,” as usual, Denzell in his warning voice. “Patience.”
Bumuntong-hininga ako. Wala naman akong pwedeng gawin kundi ang magpasensya. Isa sa mga paalala sa amin ‘yon ng mga mentors namin. Hindi raw lahat ng estudyante ay susunod agad sa amin, lalo pa’t hindi kami ang nakasanayan nila. Pagpasensyahan na lang daw namin at pagdating ng tamang oras ay maiintindihan at maggagrasp din nila ang bagong sistema.
Pinakawalan ko na mula sa pagkakakulong sa portal ang estudyanteng ‘yon. Naroon pa rin ang masamang tingin niya sa akin ngunit hindi rin iyon nagtagal. Matapos ang ilang segundo ay nilapitan na siya ng mga kasamahan niya, siguro’y pilit na rin nilang pinakakalma ang kasamahan nila.
But just when I thought na maayos na lahat ay bigla namang may bato na tumama sa uluhan ng lalaking paalis na dapat. Dahil doon ay mas nagkagulo ang mga estudyanteng naroon. Hindi ko nakita kung sino ang nagtapon no’n dahil sa bilis ng mga pangyayari.
Nagpalinga-linga ako sa paligid habang sina Denzell, Miku at Cleon ang umawat sa mga nagkakagulong estudyante. Si Circe naman ang nagbantay sa ibang estudyante na gusto pang sumali sana sa gulo.
Everything became chaotic because of what the unknown person did. Inikot ko nang inikot sa paligid ang mata ko ngunit bigo akong makita kung sino ang may gawa no’n. Not until, a familiar figure approached the scene.
I gritted my teeth at saka siya nilapitan. Hinigit ko ang braso niya papalayo kay Averyl.
“Did you do it?!” asik ko sa kaniya. Hinila ko pa siya papalapit sa akin nang magpumiglas ito.
“Ano bang trip mo?!” tanong nito sa akin. “Hibang ka, girl?! Bigla-bigla kang nanghihila!”
“I am asking you if you’re the one who did it?!”
“Did what?! Seriously, Reva, tigil-tigilan mo na ang sobrang pagkakape!”
I chuckled sarcastically. “Talagang idedeny mo pa when clearly Miku and Cleon saw you yesterday at sinubukan mo pang manipulahin sila!”
Umamang ang bibig niya sa narinig. Nangunot din ang noo nito. Nakakainis naman dahil kung nagpapanggap siya ay napakagaling niya namang artista!
“Reva,” pag-aawat ni Denzell sa akin. Ni hindi ko man lang namalayan ang paglapit niya sa gawi ko. “Napag-usapan na natin na hin—”
“She did it, Den!” asik ko. “Sinadya niya ‘yon para magkagulo pa lalo ang mga estudyante na inaawat na natin! Xheen did it! Pati ‘yong nangyari kagabi!”
Hindi siya nakasagot sa lahat ng sinabi ko. Maging si Averyl ay nakatingin lang sa gawi niya, halatang hindi rin makapaniwala sa mga naririnig.
“Xheen is the traitor!” I concluded. “Siya ang may gustong sumira sa Academy!”
And I heard gasps and gossips all around. Matapos ang ilang segundo ay natigil ang bulong-bulungan at nabalot ng katahimikan ang paligid namin. Wala ni isang naglakas-loob na magsalita. Kahit sino naman ay matatameme kung gano’n ang malalaman nila and I can’t blame them. Akalain mong kung sino pa ang akala mo’y anghel, siya pa ang magtatraydor sa paaralang umaruga sa kaniya!
“Xheen,” pagtawag ni Averyl sa kaibigan nang maglakas loob itong lapitan ako. Iwinaksi lang naman ni Xheen ang kamay ni Averyl nang subukin nitong hawakan siya.
“Alam mo ba ang pinagsasasabi mo, Reva?!” asik nito sa akin, nangangalaiti. “Alam mo ba na nilalagay mo ‘ko sa alanganing sitwasyon nang dahil diyan sa mga akusasyon mo?! Alam mo bang pwede mong masira ang payapang buhay ko nang dahil sa mga konklusyon mo na hindi ko alam kung saan mo napupulot?!”
Itinulak niya ako kaya itinulak ko siya pabalik. Nang akmang susugod pa ako ay pinigilan na ako nina Denzell. Sakto namang dumating sina Ryker kaya napigilan nila si Xheen sa pagsugod ulit sa akin. Kung inaakala niya na uurungan ko siya, nagkakamali siya! If she dared to lay a hand on me, I’d lay both of my hands on her! Anumang gawin niya, dodoblehin ko ‘yon!
“Cleon? Miku? Ano ‘yang pinagsasasabi ni Reva?” tanong ni Averyl. “Bakit niya pinagbibintangan si Xheen na minamanipula kayo?”
I looked at Miku. “Ikaw ang magkwento riyan sa kaibigan mo nang mahimasmasan siya sa pinaggagagawa ni Xheen!”
“Reva,” Denzell. Again. “Kumalma ka. Hindi maganda na nakikita ka ng ibang estudyante na nagkakaganyan ka.”
“The hell I care kung anong isipin nila!” singhal ko sa kaniya. “Ano bang mapapala ko kung lagi kong iisipin kung ano ang naiisip ng iba sa akin?! Will that make me a better defender, Den?! As far as I remember, hindi sila ang pinagsisilbihan ko!”
“Hindi ako ang kaaway mo,” aniya. “Ang sinasabi ko lang ay mas magandang maging role model tayo sa iba. Kahit naman paganahin mo ang init ng ulo mo, wala ring magandang maidudulot ‘yan,” he added as he glaned on Xheen’s direction, “and Xheen got a point. Wala pa tayong imbestigasyon na nagagawa, inilalagay mo na siya sa alanganing sitwasyon. Kung sakaling mali ang akala mo, hindi makakabuti sa ‘yo ‘yon.”
I scoffed. “Bakit pa natin kailangan ng imbestigasyon?! Malinaw naman na si Xheen ang may kayang magmanipula ng mga bagay-bagay rito! Ang hirap kasi sa’yo, may kinakampihan ka!”
Denzell sighed. “Wala akong kinakampihan sa inyo,” aniya. “No judgement until we conducted further investigation about this matter.”
Napailing-iling ako at saka iwinaksi ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. Sinamaan ko rin ng tingin ang grupo nina Averyl, lalo na si Xheen na masama rin ang tingin sa akin bago umalis sa lugar na ‘yon. Gagawin ko ang lahat para mapatunayan na si Xheen ang may kasalanan ng lahat at kapag nangyari ‘yon, ipapamukha ko kay Denzell na mali siya ng taong kinampihan! Damn too much for his loyalty kuno!
- Writer
