สามอาทิตย์ผ่านไป
คุณหมออนุญาตให้คุณพ่อกลับไปรักษาตัวต่อที่บ้านได้ คุณแม่รีบส่งข่าวมาบอกลูกสาว ปองรักพอรู้ข่าวก็รีบเก็บเสื้อผ้าทันที เธออยากกลับบ้านไปให้กำลังใจพ่อกับแม่
“จิลจะขออนุญาตคุณฟากลับบ้านนะคะ” ปองรักเดินมาขึ้นรถกับเขาพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก เธอบอกเขาก่อนจะไปทำงาน
“ทำไมเมื่อคืนไม่บอกก่อน” เขาทำเสียงเขียว นั่งทำสีหน้าไม่พอใจอยู่ที่เบาะคนขับ
ปองรักยกมือไหว้เขาก่อนจะเอ่ยขอโทษเบา ๆ
“ก็ตั้งใจจะบอกคุณฟาวันนี้ ขอโทษนะคะ” เธอทำหน้าเศร้า
“ไปกี่วัน” เขาทำเสียงเง้างอด
“ไปนอนกับแม่สองวัน วันอาทิตย์เย็นจิลจะกลับมานะคะ”
“แล้วจะไปยังไง” เขายังนั่งนิ่งไม่ยอมขยับเคลื่อนรถให้ออกไปจากบ้าน หันหน้ามาถามคาดคั้นกับหญิงสาว
“จิลจะนั่งรถตู้ไปน่ะค่ะ”
“ไม่ได้” เขาทำเสียงดังขึ้นมาทันที ปองรักถึงกับตกใจ
“ทำไมต้องเสียงดังด้วยคะ” เธอทำปากงอนใส่เขา
“กลับบ้านไปหาพ่อกับแม่นะคะ ไม่ได้ไปเที่ยวเล
